[Zawgyi]
"အင့္...လႊတ္...အခု လႊတ္...."
မင္းေယာက်ာ္းမွာ အစကသူနမ္းေနတာ ၿငိမ္ခံေနသည့္ အလင္းက ရုတ္တရက္ႀကီး သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွအတင္းရံုးထြက္ေနေလသည္ မို႔ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနေလသည္။
"အလင္း...ေမာင္.."
သူကအလင္းရဲ႕ပခံုးအားလက္နွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုတ္ကိုင္လိုက္ေလသည္။
"ဖယ္...မထိနဲ႔...အခုကဘာလာလုပ္တာလဲ.."
အလင္းသာက ေမာင့္ရဲ႕လက္ေတြအား အတင္းဆြဲျဖဳတ္ကာ မ်က္နွာကို ခပ္တည္တည္ထားလိုက္ေလသည္။သူ႔အား အေၾကာင္းမၾကားဘာမၾကားဘဲ အခ်ိန္အၾကာႀကီးေပ်ာက္သြားတဲ့သူကို စိတ္တိုပါသည္။
မင္းေယာက်ာ္းမွာ အလင္းသာလက္ကေလးအားအတင္းဆြဲကိုင္လိုက္ကာ သူ႔ရင္ဘက္ေပၚတင္ေပးလိုက္ေလသည္။သူ႔ရဲ႕ေဘဘီကေတာ့ လက္ကိုအတင္းရုန္း ၍ေနေလေတာ့သည္။
"အိမ္ျပန္လာတာေလ.."
"ဘယ္မွာလဲ ခင္ဗ်ားအိမ္က..."
"ဒီမွာေလ..."
သူက အလင္းကိုစ္ုိက္ၾကည့္ကာေျပာလိုက္ေလသည္။
"ဒါကြၽန္ေတာ့္အိမ္...ခင္ဗ်ားနဲ႔မဆိုင္ဘူး.."
"ေမာင္ေျပာတဲ့အိမ္က သက္မဲ့အိမ္ကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္...ေဘဘီ"
ဟုတ္သည္....သူစေရာက္ထဲကပစၥည္းေတြကိုေတာင္ အိမ္ထဲထည့္ၿပီးသြားၿပီေလ။သူ႔အလင္းက အရင္တုန္းကလိုပဲ ေသာ့ကို ေနရာမေျပာင္းပဲ ထားထားခဲ့တာမဟုတ္လား။
"ဘာလဲ...ခင္ဗ်ားဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ"
မင္းေယာက်ာ္းမွာ မ်က္ခံုးပင့္တတ္သြားေလသည္။ခင္ဗ်ားတဲ့...အေတာ္ေလးစိတ္ဆိုးေနပံုရသည္...။သူက ဂ်စ္တူးေလးလို သူ႔အားမိုက္ၾကည့္ၾကည့္ေနသည့္ေကာင္ေလးကို ေကာက္ခ်ီလိုက္ေလေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုး ေကာ့လန္ေနေအာင္ ရုန္းေနေလသည္။
"ေမာင့္ရဲ႕အိမ္ကေဟာဒီကအလင္းဆိုတဲ့သက္ရွိအိမ္ကေလးကိုေျပာတာ"
ေမာင့္အေျပာေၾကာင့္အလင္း နွလံုးသားေလးလႈတ္ခတ္သြားေလသည္။သို႔ေပမယ့္...ေမာင္က အခုမွဘာလာျပန္လုပ္တာလဲ....သူကေမာင့္အတြက္ဘယ္လ္ု္လူမ်ိဳးလဲ သူနားမလည္နိုင္ေတာ့ေပ။ေမာင္က သူ႔ကို အခုခ်ိန္္ထိ ခ်စ္တယ္လ္ု႔ိ မေျပာေသးေပ...မဟုတ္ဘူး....မေျပာခဲ့ဖူးတာဆိုပ္ိုမွန္လိမ့္မယ္။
KAMU SEDANG MEMBACA
ေမာင္လူဆိုးေလး(Complete)
Romansaတစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုဂရုစိုက္ေပးခ်င္တာက ခ်စ္တယ္လို႔ဆိုလိုတာမဟုက္လား.. ဒါဆိုငါမင္းကိုဂရုစိုက္ေပးမယ္
