[Zawgyi]
အဝတ္အစားဝတ္ရင္ေတာင္မွရိုးရိုးေတြသာဝတ္တတ္တဲ့ကြၽန္ေတာ္၊ေက်ာင္းစာတစ္မ်ိဳးတည္းကိုသာအာရုံစိုက္တတ္သည့္ကြၽန္ေတာ္ကTattooကိုစြဲလမ္းလြန္းၿပီးဆံပင္ဂုတ္ေထာက္နဲ႔ဂ်င္းေဘာင္းဘီအၿပဲမ်ားကိုစပို႔ရွပ္အနက္ေရာင္တမ်ိဳးတည္းနွင့္သာဝတ္ဆင္တတ္သည္မိုက္ကန္းကန္းဂ်စ္ကန္ကန္ခပ္ဆိုးဆိုးေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုမွရူးသြပ္စြာခ်စ္မိသြားခဲ့ေလသည္တဲ့။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့သူ႔ကို "ေမာင္" လို႔ေခၚတယ္။အျခားသူေတြအျမင္မွာေယာက်ာ္းခ်င္းမို႔အနည္းငယ္ထူးဆန္းျခင္ထူးဆန္းေနလ္ိမ့္မယ္။ခြၽဲႏြဲ႕ခ်င္ခြၽဲႏြဲ႕နိုင္ေပမယ့္ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့သူ႔ကိုသိပ္ခ်စ္မိခဲ့တာမို႔သူ႔အတြက္သီးသန္႔ရည္စူးထားတဲ့"ေမာင္"ဆိုတဲ့နာမ္စားေလးကိုပဲေခၚခ်င္တယ္။
အရင္ကနဲ႔မတူစြာေမာင္ကေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္ေလ။အရင္ေမာင္ေပ်ာက္သြားခဲ့စဥ္ကဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲကြၽန္ေတာ္မသိသလိုေမာင္ကလည္းတစ္ခါတစ္ေလေလးေတာင္ေျပာမျပခဲ့ေပ။ဘာေတြပဲျဖစ္ခဲ့ပါေစကြၽန္ေတာ္တတ္နိုင္သေလာက္ေတာ့ေမာင့္ကိုေျပာင္းလဲေပးမည္ဟုေတြးစထားလိုက္သည္။
"အလင္းေရ....အလင္း....အသည္းေလး.."
"ဟမ္.."
ဖ်ာေပၚမွာအက်ိႌကြၽတ္နဲ႔ပက္လက္ႀကီးအိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ေမာင့္အားထိုင္ၾကည့္ေနရင္းအေတြးတို႔ကေယာက္ယက္ခတ္ေနေလသည္။ထိုစဥ္ၿခံထဲမွေအာ္သံေၾကာင့္အျမန္ဆင္းလာခဲ့လိုက္ေတာ့မွညီပိုင္ရယ္ေလလက္ထဲမွာလည္းအထုတ္ပလုတ္ေတြနွင့္မိမိဆီေျပးလာေလသည္မို႔အာၿပဲအသံေၾကာင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ေမာင္မ်ားနိုးသားေလမလားဟုပင္ေတြးပူမိေသး။
"ငါဒီမွာဟ...ေအာ္မေနနဲ႔.."
ေဟာဟဲဆိုက္ကာအနားသို႔ေရာက္လာသည့္သေကာင့္သားကအထုတ္ေတြလက္ထဲအတင္းထိုးထည့္ကာလူကိုလာဖတ္ေနေလသည္။
"ဟူး...ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလး...ေဟာ..ဟဲ..ဒီအကိုႀကီးကသတိရေနတာ..."
"ကဲပါ..ဖယ္ပါအံုးဟ...အသက္ရွဴေတာင္ၾကပ္လာၿပီ.."
ဆူပုတ္ပုတ္မ်က္နွာေဘးျဖင့္ညီညီပိုင္တစ္ေယာက္မလႈပ္မယွတ္ႀကီးရပ္ေနေလသည္။အလင္းသာလည္းၿပံဳးလိုက္ရင္းေခါင္းေလးအားလွမ္းပုတ္လိုက္ေလသည္။
YOU ARE READING
ေမာင္လူဆိုးေလး(Complete)
Romanceတစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုဂရုစိုက္ေပးခ်င္တာက ခ်စ္တယ္လို႔ဆိုလိုတာမဟုက္လား.. ဒါဆိုငါမင္းကိုဂရုစိုက္ေပးမယ္
