LUCKY ONE

Part 1

habang ako naman at si mom lumayo pa talaga sila samin at tila ayaw nilang marinig ko ang pag uusap nila

"Mom i will miss you!"saad ko

"i will miss you too Nicia"saad niya sabay yakap sakin

"ikaw kasi eh, di ka sana pumayag na isali ako ni Myla ede di ako aalis"nakanguso kong saad

kinurot niya lang ang pesngi ko tas tumawa

"gusto ko rin namang maranasan mo ang pakiramdam na makapag aral sa isang sikat at kilalang paaralan"usal niya kaya napangiti ako kasabay nito ang paglapit nila dad

iwan ko ba sa dinami dami bakit ako pa ang napili

"kmsta ang pakiramdam mo?"natatawang saad ni dad kaya inirapan ko lang siya

" i feel bored"walang gana kong saad lumapit siya sakin tas humawak sa magkabila kong pesngi

"close your eyes"saad niya sinunod ko naman ito at ramdam ko na lamang na tinangal niya ang eye glass ko tas may pinalit

"open"saad niya may binigay siya sakin na salamin kaya tumingin ako dito

"HAHAHA COOL"saad ni Myla

ang ganda!

Napangiti na lamang ako nang todo, eye glass na pedeng ibahin ang kulay nang mga mata ko pero kong tatangalin to lilitaw ang tunay na kulay

"matibay yan,binigyan nang protection nang mom mo ang eye glass na yan, kaya kahit apakan buhay parin ingatan mo yan"saad ni dad

tumango ako at yumakap sa kanya, kumalas din pagkatapos tas humalik siya sa noo ko

"mag iingat ka dun, di kami sanay na wala ka sa tabi namin"saad niya

*cough

*cough

*cough

ubo ni kuya wick kaya napatingin kami sa kanya nang masama

"totoo yun, ang tatlo mong kapatid sanay ako na wala sa tabi namin kasi alam kong kaya nila ang sarili nila pero ikaw.... I hope you can, i know you can"saad niya

napaiyak tuloy ako, ano ba naman yan sa mga sinasabi nila parang di ako uuwi, eh uuwi naman ako

"ako din merong ibibigay, para kapag na miss moko titigan mo lang to"saad ni mom sabay kuha sa wraist ko

watch? Eh?

"mom naman eh!"asar na saad ko tumawa lang sila kayanapabusangot ako

seriously

watch?

"importante ang oras, don't forget that"saad niya sabay gulo nang buhok ko

"bakit sila kuya di niyo binigyan nang mga ganito nung umalis sila?"tanong ko

napangiti naman sila nang mapait kaya napakunot ang noo ko

"because everyone knows they are my children, nagmula sa angkan nang Dawson, alam mong kilala ang angkan natin, pero ikaw no one knows about you kaya dapat lang na may paganyan"saad ni dad

sa pangalawang pagkakataon yumakap ulit ako sa kanya

"wag mong isipin na pabigat ka sa pamilya kaya di namin magawang ipakilala ka sa lahat"usal naman ni mom

"yeah ate nicia don't think about it"singiit naman ni myla at yumakap din sakin

"Familyhug nga"saad ko nagyakapan kaming lahat tas kumalas din sa yakapan

"tara na malayo pa ang lipad natin"saad ni kuya denvher

"lipad? As in Fly?"mangha kong tanong tumango naman sila kaya napatalon ako sa saya