Huli Na Ang Lahat (Completed/edited)

Kabanata 4 ✔

                       Claire POV
Naglakad na ako pa uwi sa amin at basang basa na ang damit ko sino banaman kasing tanga ang mag pa Ulan haysst kong bumalik lang sana agad ang paningin ko ide naka balik na ako, ang saklap naman ng buhay ko.

Pag uwi ko sa bahay ay nadatnan ko sila mama at papa na masayang nag uusap!!! Ng biglang tumingin si mama sa akin...

Ohh mabuti at umuwi ka na, akala ko wala ka nang planong umuwi at akala ko rin namatay ka na sa subrang lamig o di kaya ay nasagasaan ka,magsasaya na sana ako"Sabi ni mama"

Nasaktan ako sa mga sinasabi ni mama at malapit na ring tumulo ang luha ko!!

Bakit hindi parin ako nasasanay sa ganitong routine sa bahay,but kahit ilang beses ko pang sabihin na masanay na ako but still ang sakit parin.

Sobrang sakit, parang unti-unti akong namamatay sa mga sinasabi ni mama.

Ma! alam nyo ba na malandi yang si claire,may nakuha kasing picture si Ash na may kasama syang lalaki kaya ayon nag hiwalay sila ni Ash"ate"

Aba di malandi ang ate at mama mo Claire,dapat ginagaya mo ang ate mo mabait at masunurin!!!napaka tanga mo,bakit kapa kasi pinanganak at bakit pa kasi hindi na lang ikaw ang namatay!!! kaya dapat sayo makulong ng tatlong araw sa kwarto mo na walang pag kain naintindihan mo bah"Sabi ni papa"

Kaya wala na akong nagawa , naglalakad nalang ako at umakayat na sa kwarto ko, di ko alam na ganon na pala ang tingin nila sa akin ang sakit lang isipin na galit sila sa akin,at sana magbabago pa ang tingin nila sa akin!!!pero ok lang kakayanin ko ang mga masasakit na salitang ibabato nila sa akin matanggap lang nila ako,kasalanan ko din naman ang lahat ehh.

Palagi nalang ganito,i hope in the future they'll be happy without me.

                   Ashton PoV
Nandito ako sa kwarto ko naka tulala di ko alam kong bakit  nong kami pa ni Claire kunti lang ang nararamdaman ko sa kanya. Pero bakit ganon nasasaktan ako sa ginawa ko sa kanya, bakit ang sakit - sakit  kahit kunti lang ang nararamdaman ko sa kanya, at totoo ring nag kabalikan kami sa ate ni Claire.
Sa pag iisip ko sa mga nang yayari bigla nalang tumonog ang cellphone ko.

(ring-ring-ring)

Hello*sagot ko sa kabilang linya"

(hello babe si Ysa to)

Ay ikaw Pala babe napatawag ka!!

(gusto ko lang sabihin na alam na nila mama ang pag lalandi ni Claire)

Ahhh ganon ba!!!

(oo at nga pala 3 days syang hindi kakain at nakakulong  sa kwarto nya!!! yon ang parusa sa kanya nila mama)

Ahhh!!ganon bahh!!
( ohh sige bye na kakain na kami bye i love you)

Bye love you too!!.......

Pagkatapos naming mag usap ni Ysa ay agad na akong tumayo at bumaba para kumain!!!!

Pero napahawak nalang ako sa dibdib ko,bakit parang ang sakit  sa dibdib no ganon ang nangyari Kay Claire,i should be happy  hearing that Claire was been lock until 3 days without eating any food  pero  bakit ang sakit.

            Mama ni Ysa at Claire Pov
Hon kong nandito Lang sana si Mark masaya sana tayong tatlo at  ni Ysa!!!

Hon tahan na"sabi ni Marko"

Dahil Lang kay Claire namatay si mark huhuhuhu sana ang namatay nalang ay si Claire"ako"

Hon ano ka ba anak parin natin si Claire"sabi ni Marko"

Kahit na kasalanan parin nya yon"sabi ko

Shhhhh tahan na ok!!"sabi ni Marko

Oo na titigil na!!at nga pala hon punta muna ako sa kwarto natin!!"sabi ko"

Oh sige I love you"Marko"
Love you too"ako"

Nag lakad na ako patungo sa kwarto namin ni Marko at ako si Isabell mama ni Ysa at ng hampas lupang si Claire..

Galit ako sa kanya dahil sya ang dahilan kong bakit namatay ang anak,hinding-hindi ko sya mapapatawad,hanggang sa  mamatay ako I will not forgive her.

FASTFORWARD*

3 DAYS HAD PASSED

                       Claire PoV
Tatlong araw na  ang nakalipas at ngayon ang araw ng paglabas ko sa kwarto ko, tinignan ko muna ang oras bago ako bumaba para kakain.Pagtingin ko sa orasan ay 6:30 am na at alam kong tulog pa sila mama kaya mauuna akong kakain sa kanila at nagluto muna ako.

FASTFORWARD
    Pag ka tapos kong kumain ay agad na  akong lumabas at dumeretso sa kalsada para maghanap ng taxi !!!

Ngayon kasi ang check-up ko at sa totoo lang walang kaalam-alam ang pamilya ko sa kondisyon ko ngayon,di ko ito sinabi sa kanila ayaw ko kasing gagastos lang sila ng pera para sa akin at di ko din naman alam na gagastos ba sila para sa akin kasi tingin lang naman nila sa akin ay hampas lupa at walang kwento.

   Sa paghihintay  ko ay may nakita akong taxi kaya naman pinara ko na ito at may kasabay rin akong lalaki ngunit di ko ito kilala Kaya naman Di ko na lang ito pinansin .

Habang naka upo ako ay biglang nanlabo ang mata ko at napaka sakit ng ulo ko na parang binibiyak.

*******************************