Bir paragrafı okuduktan sonra onu anlamadığımı hissettiğimde okuyup geçerdim,oysaki bu üşengeç tavrım yazara yapılmış bir saygısızlıktı.Bu huyumdan adamakıllı vazgeçmek istedim,bunu yalnız halledemeyeceğimi fark ettiğimde sizi de ortak ettim.Buyurma...
Merhabalar! Uzun süredir yoktum buralarda, sebebini zaten son yazdığım saçmasapan kısa hikâyemden biliyorsunuz. Eh, nasılsınız değerli edebiyat derneği üyeleri ?
Son zamanlarda beni heyecanlandıran şeyler güzel neticelere kavuşmuyor, o yüzden daimi moodum:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Gözleri bir aralık arkadaşının gidebileceği yerleri dolaştı, sonra indi, kendisine sakin bir hayat hazırlayacak yerlere baktı, 'Öyle bir yer ki önünde ardında, solunda sağında çöl; kuru, çıplak, uzun bir çöl olsun...' diyordu. O zaman yazıhanesinin önüne oturdu, gözleri bu haritanın çöl deryalarına dikilerek, orada hayalinde uyanan âlemin temaşasına dalarak düşündü.
...
Bir dakikalık sükut içinde şimdi nazarında hayatı için tasavvur ettiği o çıplak sahne canlandı, bu bir dakika içinde bir başka dünya hayatını gördü. Bakışın uzayabilme imkânı kadar uzun, lekesiz, saf ve parlak güneşle kaynayan bir gök altında bir nur deryası içinde oynuyor zannedilen çöl, beyaz ve parlak bir kum yüzeyi ki gösterişle çalkalanan gökyüzü altında sonsuz uzaklara kaçan o ufka yetişmek için koşarak ta ileride fark olunmaz, görülmez bir birleşim noktasında yetişiyor; ikisi, bu tertemiz sema ile o saf çöl ta orada, güya koşmaktan, birbirini kovalamaktan yorgun düşerek yorgun bir kavuşma öpücüğüyle dudaklarını uzatıyor; ta yukarıda da berrak bir güneş bütün şaşaasıyla beyaz bir gerdek feneri gibi şu kavuşma meclisinin üzerine mutluluk gölgelerini döküyor..."
2.paragrafta yapılan mekan tasvirini nasıl buldunuz? Okurken anlayamadım pek ama buraya geçirirken az buçuk aklımda canlandı bir şeyler. Sadece yazarın yer ve göğün birleştiği bir noktayı hayal ettiğini tahmin edebiliyorum; tıpkı bir denizi seyrederken deniz yüzeyinin ve gökyüzünün sanki bir an, belirli bir uzaklıkta birleştiğini görüyor sanmamız gibi bir yanılsama...
2.paragrafın son cümlesinde yer alan "...ta yukarıda da berrak bir güneş bütün şaşaasıyla beyaz bir gerdek feneri gibi şu kavuşma meclisinin üzerine mutluluk gölgelerini döküyor..." ifadesinde beyaz bir gerdek feneri olarak okuyucuya aktarılmak istenen nedir? "Mutluluk gölgeleri " tamlamasından ne anlamalıyım?
Bana kalırsa sanırsam akıllarda ilk canlanan gün doğumu veyahut gün batımı olacaktır.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bu moodla bu bölüme veda ediyorum. Medyaya da dün keşfettiğim müziği bırakacağım, müzik zevkimden faydalanın bakayım♡
