Chapter Three: Saddest&Happiest Moment

19 1 1
                                    

~

Nakalabas nako sa village namen. Napalamig ng hangin. Kakakyanin kubato? May parte ng utak ko ang sumasang-ayon pero meron padding tumatanggi. Napaka sakit nanang katawan ko this day dahil sa kakalines ng mga kwarto tapos lalakarin kopayung SM? >.<

Hindi pako nangagalahate sa kakalakad pero pagod na pagod nako. Ang dilim-dilim pero kahit papano may mga tao din sa daan kaya hindi nako natatakot. Napupo ako sa sahig sa sobrang pagod, nakareceive ako ng text galling kay KENN, yeah. He brighten my haggard face.

‘Ang tagal mo naman, pagong. Nandito ako sa may kanto papunta SM. Dalian mo, kanina pako naghihintay dito. Pagod kanaba? OK lang yan, yan ang gusto mo.’

                                                                                                                                   - KENN<3

Pagong? AKO? Nakakabanas. Sa oras na ito dapat natutulog nako eh, pero ano bang ginagawa ku ditto sa daan? Naglalakad ako para lang sa laalkeng yun. Eto naman kasing puso ko napaka manhid. Titibok nanga lang sa isa pang walang puso’t immoral. AYY! Kung hindi kulang talaga siya mahal, hinding hindi ako magsasacrifice nang ganito para sakanya.

“HEY!” That’s Kenn. Finally, nasa kanto naren ako. I was shocked kase nagsmile siya saken. I blushed, of course. Nakita kusiyang may kasamang babae, kala kopanaman nag karoon nasiya ng awa at ako ang pasasakyan nya dun sa motor niya.

“Yeah?” I answered. Ayoko silang tignan, baka masabunot koyung babaeng super sexylicious ng damet. Dinaman kagandahan, maputi lang siya at kangipin ng rabbit.

“You can go home nah! Aalis nako. Goodbye ALDREA!”

WHAAAAAAT?! After niyakong paglakarin ng ilang kilometro, pauuwiin niyalang ako ng ganon ganon. Jesus! I’m only 16 pero lahat ng ito nagagawa ko just becoz of HIM! Tinignan kusila nung kasama niyang babae habang paales. Diko mapigilang magselos. Pero baket? Wala naman akong karapatan diba? SLAVE niyalang ako and I need to accept that. T.T

Tinawagan konalang si Ate, dahil atat na talaga akong umuwe. For God’s sake, nandito nasiya.

“HEYY! Aldrea.” Yinakap ako ni ate.

“Tara alis natayo. I’m tired.” Ikaw banamang maglinis ng anim o pitong rooms? Maglaba, magsampay. Tapos, tapos lakarin ang kantong ito simula dun sa pinakasulok ng village namen.

“Sige.”

Sumakay nako dun sa likod niya. Dinala niya yung motor namen, marunung naman siyang magdrive kaya no worries. Habang nagbabiyahe kame, hindi ko mapigilang isipin yung mga nangyare. Siyempre di kumpleto kung di ako iiyak. Kahit magpakatibay ako, kahit anung gawin kong pagpigil sa mga luha ko. Can’t stand it! Nasasaktan din ako.

“Heey! Bat umiiyak ka?” tanong ni Ate.

“WALA! Magdrive kanalang diyan baka madisgrasya pa tayo eh.” Ayokong mag-open sakanya. Selfish ako, YEAH totoo yon.

Nakarating nadin kame sa bahay after a few minutes. Siyempre hindi maiiwasan yung mga interrogatives ni Noona. Ahay, dina siya nagbago -______-

“SAN KABA NAGSASATSAT AH? ALAM MUBANG NAG-AALALA AKO SAYO? LANGYAA. TINATAWAGAN KITA DIKA SUMASAGOT. YUNG TOTOO, MAY DIBAKO NALALAMAN AH?” napatigil ako sa pag-inom. Am I going to tell the truth? YAY! No. I’m afraid.

“WALA. NAgpapartTIME kasi ako sa bahay ni-!”

“NINO?” Pinutol niya yung sasabihin ko. Buysit talaga to kahit kelan.

“WALA.”

Pagkasabi kunon tumakbo nako sa kwarto, ayokonang mapagsabihan pa. PAGOD nako.

MORNING SUNSHINE~! (Sunday)

“Tara magbihis kana, magsisimba tayo.” Sabi ni ate. Pero alam kong may gagawin pako sa bahay ni KENN kaya umiling nalang ako.

“I have something to do eh.” Sabi ko.

“What?”sabi niya habang nagsusuklay sa harap salamin.

“Nevermind” Wala talaga akong gana sa araw nayon.

“AISH! Bahala ka.” Galit siguru siya saken. Pabayaan kona lang. Ayokong makipag talo baka anupang mangyare eh.

Ang ginawa ko lumabas ako ng bahay na nakashorts lang at t-shirt. Maglilibot sana ako eh, wala naman akong gagawin sa bahay. Wala padin akong natatanggap na messages at reply kay Kenn. Nakaka30 texts na ata ako sakanya. Snob lang lahat, how sad!

“SHEET! Bat disiya magreply. Anak ng!” at sa sobrang badtrip, sinipa koyung lata na nasa harapan ko. Diko namalayang may tao pala sa harapan ko. DISASTER >.<

“WALANG HIYA KA TALAGA. PESTEEE!” Ohmy! It’s Kenn. Napatalikod ako sa kanya dahil talagang nahihiya ako sa ginawa ko, kahit kelan talaga.

“ANU BANG NAISIPAN MO AT SINIPA MUNALANG BIGLA YUNG LATA AH, WALA KABANG MATA. NANDUN LANG AKO OH!!!!!!” anu bang malay ko. Olats, dinaman siya nasugatan or whatsoever.

“ANO BA AH? Nandito lang ako, bat kailangan mupang sumigaw. Nakalunok kaba ng radio ah?” gumanti lang ako. Nakakirita siya >.<

“PAKI KO?” wala talaga siyang kwenta.

“PAKI ko din. TSEE!” tumalikod ako at may plano nasanang umuwi, kaso biglang nagsalita si Boss.

“MUKHANG badtrip ka, tara samahan moko.” Kinuha niyang one hand ko at biglang hinila. Baka isipin ni Ate anu na pinag gagawa ko. ARG. Lagi nalang akong wala.

“Teka. Saan ba tayo pupunta ah?” bigla kaming nagstop dun sa isang motor. Sa kanya ata yun.

“Wala. STROLL tayo gusto mo?” ohmy! Kinikilig ata ko. DREAM COME TRUE TALAGAA.

“Why not?” tas nagsmile ako. Smile talaga, todong-todo.

“Kaya wag nah.” Bigla akong nagpout at nakita kusiyang tumawa. Ayh. PAASA.

“Ayy. Sige sakay nah.” bigla niyang sabe. Ako naman siyempre sumakay.

After that, binilisan niya yung pagdadrive. Kala ko mamamatay nako sa bilis. First time ku atang magstroll namay kasamang lalake. And and yung kasama ko pa is yung mahal ko. HEAVEN :”>

“Wag kangang masyadong ngumiti, nakakagulo ka eh.” Sabi niya.

Nakatingin siya dun sa mga mirrors. Eh paano naman ako di magi smile sa mga nangyayare, kulang nalang tumawa ako ditto ng malakas eh.

“OO nah.” Tas bigla nanaman niyang binilisan ang pag daDRIVE. Tinignan kusiya dun sa side mirror.

“Ibang klase. Why so pretty handsome?” bulong ko sa sarili ko.

“Huh? May sinasabi ka?” bulong niya.

“WALA.” Tas nagsmile ako, the he smiled me back. 1st time yun ah. Ano ngabang date ngayon? HAPPIEST MOMENT ever.

~He’s Ruggedly Handsome <3

My WORLD in YOU ~Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon