My WORLD in YOU ~

Chapter Thirteeen: Savior under the Rain

Chap 13

"ALDREA?"

Nabigla ako, diku makuhang tumayo dun sa kinauupuan ko. Para bang nafreezer yung buong katawan ko. Hindi ko alam, pero natakot nalang ako bigla.

"Uyy.." dagdag niya pa. Pinikit kuyung mata ko at yun humarap nako sa kanya.

"Ah..."

"May problema ba?" tinitignan niya yung nasa likuran ko.... yung PC niya.

"Ah, problema? Wala, wala!"

"Ah.. tumabi kanga."

At yun nga, tinulak niya ako palayo dun sa computer.

"Teka...nabasa mo ba to?" nakpateng. Parang nare-revelation ako >.<

Yumuko ako, "Ah...So.."

"TINATANUNG KITA. PINAKEALAMAN MUBA YUNG PC KO. HA? HA?" at last, sinigawan nanya ako ulet. Nanginginig nako. Hindi ko kayang sumagot, kinakabahan nako.

"Kenn...hindi naman sa pinakealaman ko..naki-"

"SO? Pinakealaman munga? Aless. ALESSS!"

Huminga ako ng malalim at pinilit kong itaas yung ulo ko, "I'm sorry. Papatayin kuna sana kase nakita kong nakabukas, eh kaso..yan. Nakita kuyan. Diku naman sinasadya eh."

"Hindi mo sinasadya? Ang sabihin mo tsismosa kalang! Hindi muba nabasa dun sa kontrata naten na wala kang karapatang pakialaman yung personal kong buhay? Mapa gamit ko o kahit ano man?" okay. I can't help it. He's too angry. Siguro dapat isa samen yung umalis na dito......

"K. Fine. Kung yan yung iniisip mo, bahala ka. Nagsasabi lang ako ng totoo, well kung ayaw mung maniwala, that's not my problem anymore."

"Talaga. Kaya kung hindi mo sana mamasamain, umalis kana sa harap ko. Baka anupang magawa ku sayo."

"Kenn, why do yo keep on believing your nonsense points, huh? Don't you trust me? Do we always have to fight like this?  I know I was wrong, but I didn't---"

"Hindi kita kilala kaya kum pwede....... UMALIS KANA!"

"Okay, I'm sorry, aalis nako, goodbye." tinalikuran kuna siya, kaso ng nang nasa pintuan nako ng kwarto niya bigla akong napatigil dahil may sinabi siya.

"SO, LET'S END THIS. WHETHER YOU LIKE IT OR NOT, I'M ENDING THIS CONTRACT, RIGHT NOW." nakita kuyung kontrata, kung saan nandun yung pirma naming dalawa. Sa harapan ko, pinakita niya kung paano niya ito punitin..

"Kenn ya.."

"Stranger, makakaalis kana." lumapit siya saken at binagsak niya ng malakas yung door para masara ito..

Nanginginig parin ako hanggang ngayon. Ewan ko, pero diku namalayang tumatakbo napala ako paalis sa bahay niya.

'Ya. It hurts..' I said to myself.

Habang tumatakbo ako sa kalsada, diku nakitang may bato pala sa harapan ako, and that's the reason kaya natumba NANAMAN ako,

Shet. Ang tanga ku talaga..

"Miss ayus kalang?" nakarinig ako ng boses lalake sa tabi ko. Tinignan ku siya at nagsmile.

"OO, thanks." tumayo ako at naglakad papunta dun sa playground. Kahit ang sakit ng tuhod ko, pinilit ko. If I know, daplis lang to, dinga nangalahati sa sakit na nararamdaman ko ngayon.

Tatlong linggo... Tatlong linggo palang ang pinagsamahan namen, at ngayon natapos nalang ng ganung kabiglaan. Aaminin ko, kahit papel lang yung nakakaalam ng relasyon naming dalawa, nasaktan parin ako ng nakita kong pinunit nya.