My WORLD in YOU ~

Chapter Seven: What A Shame?

Umuwi nga ako sa gabing yon ng mga alas dyes. Araw-araw nalang akong puyat, tapos nang makahiga nako sa kama hindi parin ako makatulog >_______<  Hindi ko malimutan yung sinabi saken ni Kenn, ang hirap maka-GET OVER. Tinignan kuna lang yung kisame para naman makatulog ako.

KASO, KASO di talaga ako makatulog eh. Lumabas ako at pumunta dun sa parang terrace ng kwarto ko. Tanaw na tanaw ko yung mga ibang bahay sa village namen, eh kase naka3rd floor kame. HAHA. Hanep diba, dalawa lang niyan kaming nakatira. Tinignan ko yung mga stars, naalala ko tuloy yung Daddy ko ng kasama pa namin siya dito sa Pilipinas. Marunong kasi siyang mag-observe ng mga iba’t-ibang bagay sa sky, nakuha niya pang makabili ng sarili naming telescope eh.

Sigh “Buti pasi Daddy indi ako sinasaktan, siya lang ata yung lalakeng hindi ako kayang saktan at lokohin.” Sabi ko sa sarili ko habang tiniignan ang kalangitan.

“Siyempre Daddy mo eh.” Who the heell? Napatingin ako sa left side ko at ….. si ATE nga. Pero, pero.

“Oyy! Di ako multo, kung makareact ka diyan ah. Tse.”

“Ah oo nga ee.” At tinignan ko siya. Nandun siya sa kabilang kwarto at may terrace din dun, tinignan niya ako at halatang-halata na concern siya. Anu bayan. “Ate…” tapos bigla siyang umiwas ng tingin sakin.

“Ano bang problema ah? Ang weird mo ngayon.”

“Sus. Dati pa naman ako ganito eh. Since Birth.” At tumawa. Tinignan niya ko, as in F to F.

“Yung totoo, feeling ko dinako updated sa mga nangyayayre sayo!” Ay ganun? :/

“Ah kase marami talaga akong problema eh.” At ngumisi ako sa kanya.

“Why don’t you share to me? Binansagan pakong ate mo noh.” Tapos nagPOUT siya. Ahy, cute niya.

“HAHA! Adik. Wala lang to, tungkol lang naman sa kanya eh.” Tas nagfake laugh. “Ate pangit bako? KAse hanggang ngayon di niya parin ako matanggap eh. Alam monaman siguro kong ganu ku siya ka mahal diba? Pero siguro talagang ganon, swerte-swerte lang. Pinagdadamot talaga siya ng kapalaran.” Tapos tumingin ako sa kanya.

“So, he’s the reason behind this?” And then, I nodded.

“Mahirap bang tanggapin ang isang tulad ko ah?” nakatingin lang ako sa malayo. “Simula nung nireject niya ako, di ko talaga kaya eh. Diko siya kayang iwassan, kaya kaya gumawa talaga ako ng para yun nga. Nag-ask ako ng favor sa kanya, isang favor kung saan masusukat mo kung gano ako Katanga. HAHA.” Tumulo nayung luha ko. Anong magagawa ko, masaket talaga :D

“Pabor? Anu naman yun?” nagtatakang sagot niya.

“Pabor kung saan, magiging SLAVE niyako. Sa isang kontrata nakasalalay ang lahat, pinirmahan ko naman. Eh mahal koyung tao eh.” At umiyak na talaga ako.

“Mahal mo talaga siya no?” tas tumawa siya. Anung nakakatawa?

“You know, you don’t deserve this kind of treatment. Pero alam mo kung ako sayo, susundin ko nalang ang sinasabi ng puso ko. Alam mo namang nakasuporta ako lagi sayo diba? Pero tandaan mona, ENOUGH is ENOUGH okay?” Nagsmile siya at pumasok na sa kanyang room. Heto talagang ate ko. HUHU. NAgstay pako ng ilang minuto don, hanggang sa diko mamalayang nakatulog napala ako.

>Toooooooooooooooot<

“ANAK ng? 6:30 na, 7:00 pa naman ang klase ko.” Nagmadali talaga ako ng bonggang-bongga, Muntik panga akong madulas sa banyo dahil rush talaga, tapos  di nako kumaen. At dali-daling tumakbo papunta sa school. Buti nalang maraming tindera ng tinapay na nasa labas ng building namen. KAhit papano nakakaen ako, hindi kasi ako sanay na walang laman ang tiyan eh.

Naglakad nako sa corridor, halatang-halata na puyat ako dahil sa mga eyebugs na to. Nyeee! Nasisira si face ko. AMP, kasalanan to ng Kenn nayan eh.

“Aga-aga nakasimangot ka.” Ohmy. Si Jolina lang pala. Ahy, kahit kelan talaga >.<

“Gusto kopang matulog. Meoooow.” Tas nagsimangot ulit ako.

“Ahy nako! Halata nga, yung mga mata mo teh.” At tumawa pa siya.

“Jolina. Shut up!” then nauna nakong naglakad sa kanya, she’s damn. Yah!

Nakarating na ako sa room at sa kasawiang pala lahat ng teachers present. Ahy. I don’t care _-_ Tumingin lang ako sa bintana at nagpalipas ng oras. At sa wakas, kahit papano nagkagana ako. Umalis nayung teacher namen. 1 more!

“Ay ang boring naman.” Sabi ni Teejay, classsmate ko. Ay nako! Tama naman siya.

“OO NGA!!!!!!!!!!” sabi ng iba kong kaklase. Nag smile lang ako at nagsukob.

“Psst. Drea musta kana pala? Anyare sa iyo kahapon ah?” si Ruth yon.

“Wala nahilo lang, kulang parin talaga ako sa tulog eh.”

“Oh? How about Kenn?” WAHAAAAAAAAAT?

“Bat natanong niyo?” I asked.

“Wala. Dimuna kasi siya nakukwento eh, SHARE naman!”

“Wala. Ganun paren. Pasulya-sulyap lang.” I lied.

“Wala talagang improvement ano?”At sumingit nanaman si Jolina. Plus batok pa.

“OO, nga drea? Hanggang dun nalang ba talaga?”Sabi ni Ruth.

“Aba. Ewan ko.!” Nagsukob nalang ako ulit.

~ Math na ang next subject kaya dapat FOCUS lang, masyadong mabilis ang oras kaya pagkatapos ng subject nayon break time na agad at 2 subjects nalang, DISMISSAL na! Yipee =D

“Let’s go, Guys.” Sabi ni Ruth. Ruth is better than Jolina. Haha. Jolina is so talkative, unlike US.

“Wait niyoko, lalagay kulang ito sa locker.” Pumunta nako dun sa mga locker rooms, nilagay koyung mga books ko dun pabigat eh. Palabas na sana ako kaso may biglang nagsalita.

“Aldrea.” Tinignan ko yung tumawag pero diko makita. “Dito tanga.” Dinako nagulat, pero parang nasaktan tong dibdib ko. Diko malimutan iyon T__T

“Oh Kenn?” nakayuko lang ako.

“Oh, bat nakayuko ka?” manhid mo loko! Nakalimutan munaba yung ginawa mo saken. Kainess x’(

“WALA.” At lumabas na nga ako. Anu ba siya? Palibhasa hindi niya pa naramdaman kung gaano kasaket ang lahat.

Pumunta nako kina Jo, baka mabansagan pakong Ms.P (Ms. Paimportante) HAHA.

“Tara.” At nagsmile ako sa kanila.

“WEIRD mo! Kanina nakasimangot ka, ngayon naman. Ay ewan.” Si Jo yun.

“Ayaw moyun?” sabi ko.

“Ang ano?” Ay jusko. SLOW.

“Nevermind.” Sigaw ko. Tssss, kahit kailan.

Always, nandon lang kame sa pwesto namen. Bigla akong tumayo para bumili ng maiinom. Pero mayroon palang babaeng parating. Nabangga kopa, ang masaklap nabuhos ko pa sakanya yung siomai niya. OMG.

“HEY! May mata kaba? Huh?” sigaw nung babae. Nako sisikat na talaga ako dahil sa kagagahan. Napahiya nanaman ako.