Dzwonek o godzinie 15:15 w czwartki jest ulubionym momentem osób z klasy yangyanga, skończyli wszystkie lekcje i mogą wrócić do domu, no chyba że jest się właśnie nim i trzeba zostać jeszcze godzinę na dodatkowych zajęciach sportowych, nikt nie wie po co na nie chodzi bo już jest wysportowany ale wypisać się już nie może. Ale on nie narzeka, w domu i tak by nic nie robił a tak to może popatrzeć się na przystojnego bruneta z rok starszej klasy.
Jego trener jak zawsze się spóźnia piętnaście minut ale Yang nie marnuje tego czasu, na początku się rozciąga ale przestaje kiedy widzi jak starsze klasy idą na inną salę, co prawda zna maksymalnie cztery osoby stamtąd ale tylko i wyłącznie z jednym z nich pisze. Kiedy cała reszta grupy młodszego przychodzi wraz z trenerem wchodzą na salę i zaczynają ćwiczyć jakiś podobno stary sport, każdy przez to sądzi, że mężczyzna uczący tego jest jakiś psychiczny bo to najzwyczajniejsza siatkówka, ale przynajmniej dobrze tłumaczy. Po tem zwalnia ich dwadzieścia minut przed z wymówką, że śmierdzą i mają się umyć, więc tak robią.
Kiedy juz wraca do domu to nie ma co robić przez dwie godziny bo akurat obiekt jego westchnień gra za ścianą więc nie ma jak z nim pisać ale po tym czasie dopiero co sie uśmiecha widząc wiadomość od starszego.
