Heaven Knows♥ [Kathniel FanFic]

Chapter 9-Don't Run...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Sensya sa matagal na paghihintay..

Sana po malike  niyo ito..

LOVE YOU ALL DEAR READERS ♥

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 9

Don't RUN

Kath’s PoV

Ang sakit sakit lahat nang sinabi ni DJ, ang sakit...,, Tumakbo ako papauntang kotse ko,

Sinundan ako ng barkada,.

“Kath Wait!!” Julia calls me but i don’t look back.

“Kath naman eeh, hindi nga kami sumasali sa mga running events,tapos patatakbuhin mo kami nang ganito..Stop this KATH..” reklamo pa ni Kiray.

“Kath,. Slow down” Yen begging for my attention..

Wala akong balak kausapin sila, hindi naman sa galit ako sa kanila or what? Pero gusto kong mapagisa.

Pinagpatuloy ko lang ang paglalakad/pagtakbo..

“So Kath ganun ganun na lang yun after all these years na sinamahan ka nang barkada? Ganun mo na lang kami tatalikuran,?” Si Kuya Niel na ang nagsalita, unti –unti kong silang nililingon lahat kami hinahapo , at ako eto basang basa ang mga mata dahil sa luha, duh? Saan pa ba?

“Hindi ko naman kayo tinatalikuran Kuya Nie- -” hindi ko pa natatapos.

“Yan ang problema saiyo Kath, Hindi mo nakikita ang mga taong handang tumulong saiyo,

masyado mong sinasarili ang lahat, kaya kami nandito kasi Mahal ka namin at mahalaga ka samin,

 Oo alam ko buhay mo yan, pero parte naman kami nang buhay mo diba? You’re so selfish KATH! ” Ang sakit sakit,,,,

“Niel stop it,. Masama ang ang pakiramdam ni Kath,” awat niya kay Kuya Niel, Mas mabuti na nga lang siguro mamatay na ko. Para lahat to matapos na.

“Sorry ,,, Sorry ... Sorry ......” at mas umiyak pa ko hindi ko na alam ang nangyayare, masyado nang madaming naapektuhan dahil sakin. Sorry...

Lumapit sila Kuya Neil sakin...tapos hagod sa likod ko..

“Hindi naman kami nanunumbat pinsan pero minsan kailangan mong tanggapin sa sarili mo na hindi mo kaya lahat, Hindi mo hawak ang lahat,,.Sorry din nasigawan at napagsabihan kita. Alam mong mahal na mahal ka namin, lalo na ko,” I’m so lucky to have Kuya Niel!

 He’s so great so as my barkada they never leave me eventhough I always give them so much pain and worries.

“So - - ”... hindi ko pa natatapos.

“You’re forgiven! So get up.! Hahatid na kita. Okay ba yun?” I just nod,, The rest of the barkada umuwi na.

 They kiss and hug me.. I love them.. eto ako kasama ko si Kuya Niel sa kotse,.

Medyo malapit lang naman house niya samin, pinasunod niya na lang yung wheels niya.

Sobrang tahimik lang kami sa kotse habang ako nakatingin sa kawalan.