[IKA-DALAWAMPU'T ISANG KABANATA]

24 3 3
                                    

[IKA-DALAWAMPU'T ISANG KABANATA]















Kasalukuyan akong nag lilinis dito sa basement..well supper alikabok na kase dito...tapos nabalitan ko din na nung november ay umalis dito sa pilipinas yung kapated ni Mother tere kaya makakampante na 'ko dahil yung pasaway kong lola na bata eh hindi mapapahamak dahil ngayong araw ang kinatatakutan ko..

Napag aralan na namin toh nung G-8 ako ang tungkol sa World war saktong December pa ngayon..

Pero kinakabahan ako para kila Clara sana naka layo na sila dito..





"KARINAAA!UMALIS KANA DIYAN BILIS!"Natatarantang saad ni marie at nakarinig kame ng pag putok ng isang baril kaya agad akong lumabas ng basement at tumakbo kasama si Marie

"Nasaan si Lorenzo?"Maotoridad kongbtanong sa kaniya"H-hindi ko alam!"sagot nito samantalang sa paligid namin ay maraming mga estudiyanteng madre ang nag sisilabasan sa kani-kanilang kuwarto at nahagip ng mata ko si Lorenzo

Hinila ko kamay niya at sumunod kame kila Mother Tere na ngayon ay tumatakbo papunta sa kusina

"Dito kayo!bilis!"sigaw na sabi ni Mother Tere kaya binuksan namin ang pinto at sa pag bukas namin ay nasa labas na kameat tumatakbo..kasunod namin ang iba sa likod



Dinig namin ang bawat sigawan ng mga tao sa tapat ng kumbento pati na din ang putok ng baril

"Dito!"

Sinundan namin yung kusinero sa kumbento doon sa may masukal na daan at tahimik kame roon na nag lakad hanggang sa maka layo na kame sa kumbento..napa hawak naman ako sa bulsa ko

Buti nalang dala ko yung cellphone ko,Earphone,money ko from 2019 and specially yung liptint ko pero yung damit at bag ko na tanging gamit ko nung mapunta ako dito eh naiwan sa kumbento


"Mother tere,saan po tayo ngayon pupunta?"tanong ko sa kaniya at itinuro nya yung Hotel..t-teka hindi pwede yun!


Pero hindi din naman ako puwedeng make-alam

"Karina,bakit tila natigilan ka?"tanong ni Lorenzo na ngayon ay katabi ko"W-wala"tanging sagot ko sa kaniya


Patuloy lang kaming nag lalakad kahit dinig namin ang mga putok ng baril..wala na 'kong magawapa dahil kapag nange-alam ako eh baka may mag bago sa hinaharap..kung sasabihin ko na huwag silang mag tungo doon eh baka mabuhay sila o mamatay paren







Ilang oras pa ang lumipas ay tuluyan nangang nag dilim at sakto nito angpag dating namin sa hotel.."Mother Tere,Sister Clarice h-huwag na po kayo dito..please"paki usap ko sa kanila habang papasok na ang ilang estudiyante nilang madre,nabawasan din kame dahil nga kanina ay nasa kumbento na ang mga hapon at ang ilan sa mga madre doon ay naiwan

Kita ko doon kung paano sila paputukan ng mga hapon habang kame ay tumatakbo  kita ko din na may mga nagpa iwan roon at nag dasal nalamang sa altar..

Hindi ko akalain na ganito pala ang mga sundalong hapon noon...




Hindi saakin nakinig si mother tere at sister Clarice maski si Marie kaya wala na akong magagawa pa kundi ang pumasok na lamang sa loob..marami ditong guest na nag sisipag ayos na dahil nga sa naganap..


Nag check in nalang kame..kaunti lang naman ang guest dito kasama na ang pari na nag stay dito..at ngayong gabi ay dito muna kame sa isang kuwarto ni marie,Lorenzo,sister Clarice at Mother tere..


"Kanina ka pa tahimik Karina,ano ang iyong iniisip?"tanong ni Marie habang ang iba ay tulog na at ako ay naka tingin lamang kay lorenzo at kila Mother Tere na ngayon ay nahihimbing na.."Hindi na tayo puwedeng mag tagal dito..hindi tayo ligtas dito kahit na nasa tuktok pa itong hotel"tanging sagot ko kay marie

"Anong hindi?ligtas tayo rito lalo pa't nasa itaas itong Hotel at hindi ito mapapansin"saad niya..huminga nalamang ako ng malalim...kailangan kong kumilos,hindi puwedeng naka nganga lang ako dito...


Kailangan kong makumbinsi sila Mother tere na umalis dito..





Natulog nalamang din ako dahil bukas ay sisiguraduhin kong makikinig sila saakin






______________________







Nagising ako ng maramdaman kong may humihimas ng aking pisngi kaya ng idilat konito ay agad naman akong napa ngiti ng makita ko si Lorenzo..agad akong bumangon at binigyan siya ng matamis na ngiti...


"Magandang umaga mahal ko"pag bati niya saakin..napa ngiti naman ako agad at sinabing "Magandang umaga din sa iyo,Minamahal kong Lorenzo"



Binigyan niya naman ako ng matamis na ngiti..agad napawi ang ngiti ko ng makita kong wala sila mother tere

"Nasaan sila?"tanong k sa kaniya"nag dadasal"sagot niya..

"Tara sasamahan kita sa kanila"sambit niya kaya sumunod ako sa kaniya palabas hanggang sa makarating kame sa lugar kung saan maari kang mag dasal at saktong natapos na silang mag dasal kaya hindi na ako nag dalawang isip pa at agad ko silang kinausap


"Mother tere,makinig ka please!umalis na kayo dito dahil hindi kayo ligtas dito"pakiusap ko sa kanila..at saktong may screenshot ako rito tungkol sa naganap dito sa hotel..naalala nyo yung nag search ako?may screenshot ako nun dito sa cp ko kaya agad ko itong ipinakita sa kanila at ipinabasa


"Totoo po iyan,maraming mapapahamak dito at kabilang na kayo rito,kaya please lang!makinig kayo saakin"pakiusap ko sa kanila..kita ko sa kanila ang pag tataka pati na kay Lorenzo


"Sasamahan po kaho ni lorenzo paalis at pangako na susunod po ako sa inyo"sabi ko sa kanila sana makinig na sila saakin kahit ngayon lang!


"Mother tere,totoo nga siguro ito..ngunit karina paano mo ito nalaman eh hindi pa ito nagaganap?"tanong ni Sister clarice"huwag niyo ng alamin kung paano,ang mahalaga ay makaligtas kayo"saad ko ngunit napa kunat naman ang noo ko ng titigan ako ni Mother tere na parang nag sasabing 'huwag na lamang'



"Karina,kung oras kona hindi ko tatakasan ang kamatayan..kung mamatay man ako ay tanggap ko ito,parasaan pa kung tatakasan ko ang kamatayan kung sa huli ay mamamatay parin ako?"saad niya na ikina gulat ko..."k-kung ganoon mananatili kayo rito?"tanong ko sa kaniya


"Sila Sister clarice, sister marie at lorenzo na lamang ang iyong iligtas,karina"pagka sabi niya nito ay kasabay noon ang pag balik niya saakin ng cellphone ko..ngayon alam kona kung bakit namatay siya dito dahil iyon ang pinili niya

Napa lingon naman ako kila Sister Clarice..at kasabay nito ang pag lingon ko kay Mother Tere at binigyan niya naman ako ng maaliwalas na ngiti...may punto sya kase kahit maligtas ka sa kamatayan ay lalapit at lalapit parin ito saiyo







Agad kameng umakyat patungo sa kuwartong aming tinutuluyan"Lorenzo ikaw ang bah--"natigilan ako ng mapansin ang suot nya..no way!

The Untold Love Story (COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon