The Untold Love Story (COMPLETE)

[LABING LIMANG KABANATA]

[LABING LIMANG KABANATA]

Nasa kuwarto lang ako ngayon at kakatapos ko lang mag linis...napapaisip ako kung sino yung 'A'?yung nag bigay ng sulat na ipina-abot kila Kristina..

~*TOK TOK TOK*~

Agad akong tumayo at nag tungo sa pintuan para pag buksan ito at pag bukas ko ay si Eva agad ang bumungad...dire diretso siyang pumasok sa loob ng kuwarto ko..hindi ko din mabasa ang kaniyang emosyon naka poker face lang siya

"Karina,mahal mo ba si lorenzo?"tanong niya na ikina gulat ko.."a-ano bang sina---" "Sagutin mo ako karin."pag puputol niya sa sasabihin ko..walang emosyon siyang tumingin saakin

Napa lunok naman ako ng laway"E-eva--" "Tama nga ako,na mahal mo siya at mahal ka niya"walang emosyon niyang sabi..hindi naman ako maka tingin ng diretsyo sa mga mata niya lumapit siya saakin at hinawakan niya ang mga makay ko..nagulat naman ako ng siya ay lumuhod sa harapan ko na lumuluha

"K-karina kaibigan kita diba?"tanong niya habang ang kaniyang mga luha ay unti unting pumapatak at ako naman ay nag tataka sa kung bakit niya ginagawa ito

"K-karina,k-kung talagang tunay kita k-kaibigan,,paki-usap...i-i-ipa ubaya m-mo na siya s-s-saakin"Paki usap niyang sabi saakin habang siya ay humihikbi..nanigas naman buong katawan ko na tila hindi ko alam ang gagawin

"E-eva---" "nakiki usap ako saiyo karina *hik* ibigay mo na saakin si Lorenzo"saad niya habang siya ay lumuluha saaking harapan..

Parang akong natusukan ng tinik sa lalamunan dahil sa kaniyang ninanais"H-hindi isang bagay si Lorenzo na basta basta ipamimigay,eva"wika ko..marahan akong yumuko para patayuin siya pero ayaw niya

"Karina,minsan na lamang akong umibig ipag kakait mo pa?"aniya..napa iyak naman ako dahil sa nais niya..

"Eva hindi ganoon kadali hinihingi mo"naluluha kong sabi sa kaniya tumayo siya at nagulat ako ng sa pag tayo niya ay sinampal niya ako"Kaibigan kita pero yung taong mahal ko Inahas mo--"

"WALA AKONG INAAHAS EVA!KUNG MERON MANG AHAS DITO IKAW YUN!"sa mga oras na ito ay nakakaramdam na ako ng galit sa kaniya..marahas ko siyang sinampal at napa hawak naman siya sa pisngi niya na aking sinampal

"Eva,wala ako ng kahit ano tapos ikaw lahat ng taong mahal mo ay kapiling mo!"sa mga oras na ito ay napataas na ang boses ko..hindi ko mapigilang mapa luha ng lubusan"minsan nalang akong mahalin,Eva!tapos ikaw?lahat ng naka paligid sa'yo mahal ka!"pahabol ko pang sabi sa kaniya habang ang mga luha ko ay patuloy na bumubuhos mula sa aking mata pababa

Pagalit siyang lumabas ng aking kuwarto at isinara niya ang pintuan ng padabog habang ako ay naiwan sa loob na humahagulgol..

hindi ko kayang mag let go!

Hindi ko kayang makita si Lorenzo na sumasaya sa piling ng iba!

Sumalampak ako sa sahig at patuloy na umiiyak dahil sa nang yari...hindi ko kayang ibigay ang gusto ni Eva

Napa hagulgol na ako ng tuluyan at tila sinasaksak ang aking puso sa tuwing naaalala ang mga araw na sila lagi ang magka sama habang ako ay nanlulumo sa sakit at selos na nadarama

Hindi kona kayang makita na ikasal siya sa iba

_______________________

Buong araw akong nag kulong sa kuwarto ko at hindi pa kumakain sa kakaisip kung ano ba dapat kong gawin..ang mag let go at isipin kung paano bumalik o ang manatili dito para mahalin si Lorenzo?ano ba dapat?