عشقت و لي أمري ❤️ * * * مكتملة

تغيير تام ♥️

وتذهب إيناس الى المستشفى ويظل احمد بجوارها يبكى ويقبل يديها ويقول
احمد: فوقى يا ايناس فوقى ويستمر فى الكلام وهى مغمى ليها انا ضعفت سامحنى امك مش سهلة ياحبيبتى واوعدك لما تقومى بالسلامة هطردها لا انا هطردها دلوقتى مش بكرة قومى علشان بنتنا قومى ياحبيبتى وبنتى وصاحبتى والصبي بتاعى فى الصيدلية
وتبدا ايناس فى الافاقة وعندما تفيق تجده بجانبها فتنظر الناحية الاخرى وتبكى
احمد :ما تعيطيش ياحبيبتى انا وهى مانستاهلش دموعك الغالية انا هخرج واستنى بره وتدخل جميلة مع ام بكرى ويظلوا معها حتى تخرج من المستشفى
وتعود للبيت وعندما تدخل البيت وتجد احمد تحاول ان تخرج وتقول لام بكرى قوليلوا انى عايزة اطلق والحمدلله الشقة والعمارة باسمى انا وجميلة يعنى مش هانحتاجه
ام بكرى : وحدى الله يا بنتى وانزل بس يادكتور احمد وسيب لها البيت انهارده تهدا وينزل احمد
وتهدا ايناس قليلا
وبعد ٣ ايام ياتى احمد ويحضر مستلزمات البيت ويدخل الحمام ويستحم وعندما يخرج تقف ايناس من المفاجاة
ايناس :انت ايه اللى جاييك هنا ماتروح تقعد مع مديحة وسيبنا احنا انت وهى قذرين ماتعرفوش ربنا لازم تعيشوا مع بعض مش كفايا بسبب وساختكم ديه مات ابني
احمد: خدى بالك من الهبل اللى بتقوليه ده واعرفى انى وصى على بنتى ومش هسيب البيت ده انا قاعد فى نصيب بنتي واقدر اكتبه تانى بى اسمى
واديكى مبلغ وارميكى فى الشارع اللى امك كانت هترميكى فيه لوليا انا وبعدين شفتنى معاها غصب عنى امك غويتنى ومهما كان انا راجل ضعيف قدامها وانت صغيرة اوى عليه
ايناس : يعنى انتم مع بعض من ساعة ما اتجوزنا عادى كده حسبي اللله ونعم الوكيل فيكم
احمد: انا نازل ولما ارجع عقليها يا ام بكرى عقليها انا عارف ان اللى جرى لها ده بسبب حبها لية عقليها
ام بكرى :اهو نزل انا سيبتك ٣ ايام من ساعةما جينا وكنت بخليه يطلع الشقة بعد ماتاخدى الدوا وتنامى
لكن اسمعى يابنتى اوعى تفتكرى ان طلاقك سهل ده صعب وممكن ياخد ١٠سنين فى المحكمةوبعدين هيعيش معاكى هيعيش فى النص بتاع بنته وبعدين الدكتور احمد على قد ماهو يحب الضحك والهزار ربنا يكفيكى شره لما يقلب القلبة الشرانية انا عارفاها
وانتي يابنتى مالكيش حد حتى امك هى سبب المشكله ففكرى فى نفسك وبنتك انت مع الدكتور ست هانم ولو سيبتيه يقدر كمان يتجوز واحده ويجيبها لك هنا فى النص بتاعه سامحيه علشان بنتكم جميلة لانك معاه هتبقى كويسه من غيره هتبقى قليلة اوى معلش انا عارفة انى بضايقك بس هى ديه الحقيقه
ايناس: انا كده هضغط على نفسي اوى اوى يا ام بكرى
ام بكرى: احسن ما تضيعى فى الدنيا من غيره صدقنى يابنتى انت صغيرة اوى وعودك اخضر يتكسر بسرعه اوى وهو عارف كده كويس فتبكى إيناس وتقول اليتم وحش اوى اوى يا ام بكرى
فتبكى معها هى الاخرى ويمر النهار وتدخل ايناس غرفتها لتنام
وتقول لام بكرى خليه يجى بس انا فى اوضتى مع بنتى وهو فى اوضته فى حاله
احمد : الكل نايم بردوا هو فيه ايه النكد ده
ام بكرى :معلش يومين ويعدوا اما ادخل انام علشان الحق الفجر حاضر
ويجلس احمد ويتذكر ايناس وكيف غيرت البيت منذ دخولها فيه وجميلة ابنته ويتذكر ما حدث ويقول فى نفسه انا حيوان مش انسان ويبكى على طفله الذى مات بسببه فيشتد عليه البكاء وينظر لنفسه فى المرأة ويقول لنفسه طول عمرك ماشى ورا مزاجك ونزواتك ذنبها ايه العيلة اللى جوة ديه اعمل فيها كده انا لازم اتغير وعمرى ما هشرب خمرة تانى وهبعد عن مديحة وتحرم عليه يارب اشهد علية يارب علشان تبارك لى فى بنتى جميلة ويظل يبكى حتى يسمع الاذان ويرى ام بكرى تصلى فينظرلها حتى تنتهى ويسالها هو انا بعد اللى بعمله ده والفجور اللى انا فيه ممكن اصلى وربنا يسامحني والا لا ويبكى
ام بكرى: ربنا بيقبل توبة الكافر اتوضا وصلى يادكتور وانت لوحدك هتعرف ربنا تقبل منك التوبه والا لأ وان شاء الله هيقبل
ويذهب احمد ويتوضا ويصلى وبعد ذلك يدعو الله ويقول
احمد: يارب سامحنى واغفرلى وخلى ايناس تسامحنى يارب اناكمان بحبها اوى ما كنتش اعرف ان هى بتحبنى للدرجة دى ويبكى ويبكى
وبعدها يرى ايناس واقفة مبتسمة
ايناس :ماكنتش تعرف انى بحبك ازاى وانت كل حاجة لية انت اللى خلتني انسانة بعد ما كنت هبقى
فيقاطعها احمد ماتكمليش
احمد : ايناس انا والله اتغيرت وانت ماتعرفيش انا صغرت فى عين نفسي اد ايه سامحنى ارجوكى واوعدك انى هاتغير ادينى فرصة بجد انا ندمان وعايز اتوب
فتقول له ايناس هنشوف ولحد ماتتغير انا فى اوضة وانت فى اوضة ده فى الاول والاخر بيتك وانا عمرى ماهنسي انك ليك فضل كبير بعد ربنا عليه
احمد: يعنى سامحتنى خلاص
ايناس :ربنا بيقبل التوبه وهنشوف هتتغير والا لأ

ويمر يومين
ويدخل احمد من الباب وفي يده شنط كثيرة ويضع بعضها على الطاولة والاخرى تظل فى يده وينادي نوسه ننوسه وتاتى ايناس وجميلة وام بكرى مسرعين
احمد : وفى يده الشنط عملكم مفاجأة مش هتصدقوا نفسكم
ايناس : وهى تفتح الشنط جبتلى فساتين والا ايه ده فستان وشنطة وجزمة وكمان زيهم لى جميلة وايه ده فستان لام بكرى
ام بكرى: وانا كمان فستان وجزمة جديدة شكرا يادكتور شكرا
احمد :طيب مش هتسئلنى ايه المفاجاة
ايناس: اه ماهى الفساتين والحاجات الحلوة ديه وتحضن الاشياء وتقول بصوت منخفض شكرا
احمد : العفو بس مش هى ديه المفاجاة مع ان الحاجات ديه غالية اوى وكلفتنى وخصوصا حاجات ام بكرى فتضحك وتلوح بيديها ومازالت محتضنة الشنطة فى صدرها
ايناس :امال ايه المفاجاة
احمد : حد مهم عندك اوى هيجى يزورنا انهارده كان نفسك تغيظيه من زمان وتنتقمى منه
ايناس مين قول قول
احمد : عمك ومرات عمك
ايناس : بدهشه واستغراب ليه عايزين ايه
احمد : انا سمعت انه مزنوق اليومين دول وعايز يستلف منى
ايناس : اوعى اوعى دول ذلونى وياما عاملوا فيا اوعى اوعى وتتذكر مافات وتبكى
احمد : يمسح دموعها ويقولها عايزك متعيطيش عايزها لما تشوفك تنبهر عايز ابهار ويعطيها طقم ذهب فى منتهى الجمال وتفرح ايناس جدا
وتدخل غرفتها وتجد الفستان غالى جدا وجميع الأشياء مظبوطة وتنظر بفرحة للذهب وتضطر تخرج من الغرفة وتترك اشيائها
وتساعد ايناس ام بكرى فى البيت وتاتى الساعة ٧ ويرن جرس الباب.... يتبع