Rewritten

Love Story

𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐒𝐭𝐨𝐫𝐲
𝘸𝘳𝘪𝘵𝘵𝘦𝘯 𝘣𝘺 juanjaren
𝒷𝒶𝓈𝑒𝒹 𝑜𝓃 𝓉𝒽𝑒 𝓈𝑜𝓃𝑔 " 𝐿𝑜𝓋𝑒 𝒮𝓉𝑜𝓇𝓎 - 𝒯𝒶𝓎𝓁𝑜𝓇 𝒮𝓌𝒾𝒻𝓉 "

"♪ Romeo, take me somewhere we can be alone

I'll be waiting, all there's left to do is run

You'll be the prince and I'll be the princess

It's a love story, baby, just say, "Yes" ♪ "

~*~

𝙆𝙞𝙧𝙖'𝙨

Naglakad ako papunta sa balcony ng kwarto ko. Ang sarap ng simoy ng hangin ngayon. Presko. Malamig. Comforting.

Habang nakatanaw ako sa malayo, may bigla akong naalala. Isang tao na siyang tanging dahilan kung bakit ako bumabalik sa balcony na 'to.

Antagal na rin pala. Antagal na rin pala ng pangyayaring yon.

~*~

I was at the party, a Ball, na ginawa ng family ko dahil its my sister's birthday. I was alone, hindi ako marunong makisalamuha sa iba. Mahiyain kasi ako. Ayoko yung ako yung nag-aapproach una.

Ang ganda ng pagkaprepare ng ball na 'to.

Ang gaganda ng mga ball gowns at suits na suot-suot ng mga bisita. Ang gagara nila tignan. Ang yayaman. Samahan mo pa ng napakagandang decorations. Ang ganda ng ambiance.

Nagsimula ng magsayawan ang mga tao, nakipagballroom na sila with their respective partners.

How I wish may makipagsayaw din sakin.

I am not close to my parents. Ewan. Ayoko kasi yung way ng pagkastrict at pagka over protective nila sa akin.

Ibang-iba yung trato nila sa akin at sa ate ko. Hindi ko alam kung bakit.

Kaya at the age of 16, naranasan ko na ang magkaroon ng anxiety attack, depressions, o kahit ano pang sakit na naapektuhan ang mental and emotional health ko.

Wala rin naman silang pake sa akin. Wala silang pake sa health ko, sa buong pagkatao ko.

Napatitig ulit ako sa crowd na masayang nagsasayawan.

Nasa fairytale na sila ng buhay nila. Nasa loob na sila ng kanilang Love Story na novel.

Sana ako rin. Sana maranasan ko rin yang ganyan.

I was just sitting at the corner of the hall, nang may biglang lumapit sa akin. Isang lalaki. Matangkad. Fair skin. Mapungay ang mata. He has a bunny-like smile, and a cute cheek bone.

"Hello." he said.

At first, nagulat ako sa sudden approach niya. I mean, sino ba namang hindi magugulat na may biglang stranger na kinausap ka out of nowhere?

"Are you alone?" he asked. "Mind if I join you here?"

Hindi ako sumagot o umimik at tumango na lamang bilang sagot. Umupo na rin siya sa bench na inuupuan ko.

"Why aren't you dancing there? Hindi ka ba naiinggit sa kanila?"

I shrugged. "Maybe 'cause I don't dance?"

"You don't dance? Maniwala!" natatawa niyang sabi.

"Eh ikaw? Bakit wala ka doon at nakikipagsayaw sa babae?" tanong ko, still not looking at him.