"မင္း ဘာေျပာခ်င္တာလဲ?။"
က်န္ခ်န္က သူ႕ကို စိတ္ရႈပ္ေထြးေနဟန္ျဖင့္
ၾကည့္လာ၏။
"ၾကက္သားစြတ္ျပဳတ္ျပဳတ္ၿပီးမွ၊ ငါ့ကို စြတ္ျပဳတ္လား,အသားကင္လား ေ႐ြးခိုင္းတယ္။"

ကုေဖး သက္ျပင္းခ်လိဳက္တယ္။
"မဟုတ္ဘူး.... ,ၾကက္သားကိုေရေအးထဲမွာ ထားရင္ အသားကပိုထူၿပီး အရသာမရွိဘူး။ ၾကက္သားကိုေရပြက္ပြက္ဆူေနတဲ့အိုးထဲမွာ ထည့္ထားမွ အရသာပိုရွိတာ။"

"အိုး။"
က်န္ခ်န္ တအံ့တၾသႏွင့္ ဆက္ေမး၏။
"ဘာလို႔လဲ?။"

က်န္ခ်န္၏တုံ႕ျပန္မႈက စာအုပ္မွလြဲၿပီးဘာမွ မသိသည့္ ႐ႊယ္ပါ့ႏွင့္တူလာသည္ဟု ကုေဖး
စဥ္းစားမိလာ၏။က်န္ခ်န္ကို အားလုံးလိုက္ရွင္းျပေပးတာမ်ိဳး သူ မလုပ္ခ်င္ဘူး။
"မင္း စားခ်င္တဲ့ဟာေျပာလိုက္။"

"စြတ္ျပဳတ္။"
က်န္ခ်န္က သူ႕ကိုျပန္ေျဖၿပီးဖုန္းထုတ္ေန၏။

"အင္း။"
စြတ္ျပဳတ္အိုးထဲမွၾကက္သားကိုျပန္ဆယ္ယူၿပီး ကုေဖး အဖုံးျပန္ပိတ္လိုက္တယ္။
"ၾကက္သားလည္းက်က္ၿပီဆိုေတာ့ အရင္ကင္လိုက္မယ္။"

"အိုေက။"
က်န္ခ်န္က ဖုန္းၾကည့္ေနရာမွ မတ္တပ္ရပ္
လာသည္။
"ငါ ဘာကူေပးရမလဲ?။"

"ထိုင္ၿပီးစား႐ုံပဲ။"
လီယန္ႏွင့္သူတို႔တစ္ဖြဲ႕လုံးက အသားကင္စား
ရတာႀကိဳက္တာေၾကာင့္ လိုအပ္သည့္ ပစၥည္း မွန္သမွ် အခန္းထဲမွာအကုန္ရွိသည္။ ကုေဖးအသားကင္စင္ကို တပ္ဆင္ၿပီး မီးဖိုမွမီးေသြးေတြကို အသားကင္စင္ေပၚမွာ တင္လိုက္၏။ ဒီေန႕ဝယ္လာသည့္အသားကရယ္ဒီမိတ္ေတြ
ျဖစ္၍ အသားေပၚအေမႊးအႀကိဳင္သုတ္လိမ္းၿပီး ကင္လိုက္႐ုံသာျဖစ္သည္။

"ၾကက္သားကို ေရေအးထဲမွာစိမ္ထားရင္ အသားကေရစိမ့္ဝင္ၿပီး ပိုထူၿပီး အရသာ ေပါ့သြားတယ္။"
က်န္ခ်န္က မီးဖိုေဘးမွာထိုင္လိုက္သည္။
"ပြက္ပြက္ဆူေနတဲ့ေရထဲမွာထည့္ထားရင္ အသားက်က္တဲ့အျပင္ အရသာကိုတစ္ခါ
တည္းသိမ္းထားတာေၾကာင့္  အရသာပိုရွိ
လာတာ ဟုတ္တယ္မလား?။"

"ဟုတ္တယ္"
ကုေဖး သူ႕ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။
"မွတ္စုထဲမွာ မွတ္ခ်င္ေသးလား။"

ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]Where stories live. Discover now