"Seolhyun?"
Seolhyun içeri geçerken söyleniyordu.
"Seolhyun ya. Seolhyun. Hiç yanıma gelmiyorsun. Bu kız hamile hamile bir başına ne yapıyordur, bir ihtiyacı var mıdır hiç sormuyorsun Eliane hanım. Darıldım vallahi."
"Özür dilerim Seol, ama ben kendimde değilim ne zamandır. Yoksa yapar mıyım öyle şey?"
Seolhyun hemen yumuşamıştı. Hormonları yüzünden olmalıydı.
"Tamam tamam, haydi bir kahve yap da içelim. Özür hediyesi olsun."
Eliane gülerek kafasını sallamış ve mutfağa gitmişti.
O gün morali biraz olsun düzelmişti. Belki birileriyle sohbet etmek iyi gelmişti, belki de kendi gibi birilerinin olduğunu görmek tek hissetmesini engellemişti.
10 Ağustos 1950
Sevgili Gamzeli Prensim,
Umarım iyisindir, şahsen ben iyiyim. Sana olan özlemim gün geçtikçe büyüse de, dayanmaya çalışıyorum.
Bugün Seolhyun geldi, oturduk biraz sohbet ettik. Karnı biraz daha büyümüş, belli oluyor artık gebe olduğu. Taeyong geri döndüğünde bebeğine kavuşacağı için nasıl heyecanlıdır, öyle değil mi?
Seolhyun'a baktıkça ben de düşündüm. Bizim bebeğimiz olsaydı nasıl olurdu? Eminim ki çok güzel bir baba olurdun Jaehyun. Tamam, her baba kendine göre güzeldir. Ama sen, ne bileyim farklısın işte. Her yönden hem de. Kelimelerle anlatamayacağım kadar mükemmelsin. İyi ki benim sevdiğim adamsın.
Bu mektubu radyodan çalan hafif müzik eşliğinde yazıyorum. Salondaki masada oturdum, elimde senin dolma kalemin var. Üstümde ise senin hırkan. Ev soğuk değil, üşüdüğümü düşünme. Sadece senin kıyafetlerin güven hissi veriyor. Senin kadar olmasa da.
En kısa zamanda gelip güven hissini kollarınla vermen gerek sevgilim. O zamana kadar bu görevi kıyafetlerin üstlenecek.
Seni tutkulu bir şekilde sevmeye devam eden eşin,
Eliane
💌💌💌
Baba Taeyong dünyadaki en güzel şeylerden biri olabilir
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letter 〰️ Jung Jaehyun ✅
Fanfiction"Son kez soruyorum Jaehyun. Gerçekten gitmekte kararlı mısın?"
