ព្រិចបើកៗពេលវេលាបានកន្លងផុតពីខែទៅហើយ ក្តីស្នេហ៏ដែលជុងហ្គុកមានទៅលើថេយុងគឺគ្មានទេ។ ថេយុងគ្រាន់តែជាមនុស្សដែលកំដរអារម្មណ៏គេប៉ុណ្ណោះ។
«ដៃខ្ញុំ...» ថេយុងនិយាយរួចមើលទៅដៃខ្លួនឯងដែលពោរពេញទៅដោយស្នាមនិងរបួសជាច្រើនដោយសារតែស្នាដៃជុងហ្គុកតែម្នាក់គត់ប៉ុណ្ណោះ។
«ហេតុអី? នៅពេលដែលខ្ញុំតែងតែនៅក្បែរគេបេះដូងខ្ញុំតែងតែលោតញាប់បែបនេះ! ប៉ុន្តែជុងហ្គុកគេមិនបានស្រលាញ់ខ្ញុំនោះទេវាគ្រាន់តែជាក្តីស្នេហាតែម្ខាងប៉ុណ្ណោះ» ថេយុងនិយាយរួចមើលទៅលើមេឃ
«ខ្ញុំនឹកលោកប៉ា និងបងប្រុសណាស់» ថេយុងស្រក់ទឹកភ្នែកឥតឈប់ពេលដែលនិយាយពីបងប្រុសរបស់គេម្តងៗ ព្រោះរាល់យប់គេតែងតែនឹកពួកគាត់ទាំងពីរ។
«លោកប្រុសថេយុងអ្នកស្រីមករក» មីងស៊ូដើរចូលមកប្រាប់ថេយុងព្រោះម៉ាក់របស់ជុងហ្គុកបានមករកគេដល់ប៊ូសានផង។
«បាទ! ខ្ញុំទៅហើយ» ថេយុងប្រញាប់រត់ទៅព្រោះដឹងថាម៉ាក់របស់ជុងហ្គុកបានមករកគេ
«ជម្រាបសួរ ម៉ាក់ » ថេយុងគ្រាន់តែមកដល់ភ្លាមក៏ប្រញាប់ជម្រាបសួរម៉ាក់ក្មេកតែម្តង។
«កូននៅទីនេះ សុខសប្បាយទេ» អ្នកស្រីជុនសួរទៅកូនប្រសាររបស់ខ្លួន
«បាទ! ម៉ាក់ខ្ញុំនៅទីនេះពិតសប្បាយខ្លាំងណាស់» ថេយុងនិយាយរៀបរាប់អារម្មណ៏ដែលនៅទីនេះប្រាប់ទៅអ្នកស្រីជុន
«ចុះ! ជុងហ្កុកមានធ្វើបាបកូនទេ» សំនួរនេះគឺតែងតែមាននរហូតអោយតែពេលអ្នកស្រីជុនមករកថេយុង
«គឺគ្មានទេម៉ាក់ គេមិនបានធ្វើបាបខ្ញុំទេ!»
«កុំកុហកម៉ាក់អី! អាកូននិងចាំមើលចាត់ការវាចេញម្តង» អ្នកស្រីជុនពិតជាខឹងនិងជុងហ្គុកខ្លាំងណាស់ដែលហ៊ានធ្វើបែបនេះមកដាក់ថេយុង
«....» ថេយុងមិននិយាយអ្វីក៏យកដៃដែលរលាកទឹកក្តៅនោះលាក់នៅខាងក្រោយ
«មិនបាច់លាក់ម៉ាក់ទេ! ម៉ាក់ឃើញហើយ ថេយុងបើសិនជាកូនទ្រាំនិងគេមិនបានទេកូនចេញពីគេចុះម៉ាក់មិនថាអីទេ
YOU ARE READING
ភ្លើងស្នេហ៏ ក្នុងតំណក់ឈាម (ចប់)
Romance(ចប់)ដោយសារតែគំនុំដែលធ្វើអោយTAEHYUNGជាក្មេងប្រុសម្នាក់ទទួលរងទារុណកម្មគ្រប់បែបយ៉ាង។ បើមិនស្លាប់ ក៏រស់ក្បែរពិការដែល
