Herkese merhaba canlarım!
Nasılsınız? Neler yapıyorsunuz?
Bölüm şarkısı: Tuğba Yurt, yas.
*
Kozasından yeni çıkan bir kelebek gibi hissediyordum. Kozamın yuvam olduğunu biliyordum ama artık oraya dönemeyeceğimi de biliyordum. Babam hayatıma gireli bir hafta olmuştu, bir haftadır sürekli benimle konuşmaya çalışıyordu. Ben ise sessizliğimi koruyordum. Babamın gelmesiyle dağılan ruhum Kartal'ın sessizliğiyle sıkışan bir kalbim vardı.
Kartal ile o günden beri konuşmamıştık, ne o aramıştı beni ne de ben aramıştım onu. Benim aramamam normaldi peki ya onun? Özür dileyip kendini affettirmek isteyen oydu!
"Birtanem?" diyerek odama giren Atlas'la keyifsizce gülümsedim. Atlas yanıma gelip bana sıkıca sarıldığında günlerdir tuttuğum göz yaşlarımı serbest bıraktım, Atlas ise konuşmadan sadece saçlarımı sevdi.
"Atlas, ben sevilmeyecek biri miyim?" dedim hıçkırıklarımın arasında, "Ne babam sevdi beni ne de babamdan sonra hayatıma giren adam."
"Beni neden sevmiyorlar!"
"Seni değil, kendilerini sevmiyorlar birtanem." dedi Atlas saçlarımı severken.
"Kartal," dedi ve duraksadı. "Bunu sana söylemem ne kadar doğru bilmiyoru ama bende Agâh'tan öğrendim." dediğinde hızla dikeldim.
"Ne olmuş?" dedim dolu dolu gözlerle.
"Çok fazla bir şey söylemedi ama ailesiyle ilgili karmaşık olaylar varmış." dediğinde omuzlarım düştü.
"O yüzden yazmadı." dedim ayağa kalkarak.
"Kartal'ın iyi olmadığını söyledi bana, bir tepe varmış sanırım oraya gidip içiyormuş her gün." dediğinde hızla dolaba yönelip üzerime bir hırka aldım.
"Gidecek misin?" dedi Atlas peşimden ayaklanarak.
"İyi olup olmadığına bakacağım." dedim ve evden koşar adım ayrıldım. Gittiği tepeyi biliyordum. Gelen taksiye binip arkama yaslandım. Gergindim onu görmeyeli bir hafta olmuştu her ne kadar ona kızgın olsam da onu yanımda istiyordum.
"Geldik abla." diyen taksiciyle düşüncelerimin arasından sıyrılıp ücretini verdikten sonra taksiden indim. Tepenin başındaki ağacın altında oturuyordu. Yanına yaklaştığımda kafasını kaldırdı ve gülümsedi. Sanki gözleri parlamıştı.
"Âlâ Sezen'im," dedi alkolün etkisindeyken bile bana çok güzel sesleniyordu. Yanına oturdum.
"Özür dilerim." dedi, sonrasında ise sıkıca sarıldı bana. Yeryüzünde sadece ikimiz varmış gibi sarıldı bana, annesiz kalan bir çocuğun annesi olduğumu düşündürtecek şekilde sarıldı bana. Yuvamsın demedi ama yuvamsın der gibi sarıldı.
"Özür dilerim, anlatmalıydım." diye devam etti.
"Ne anlatmalıydın Kartal?" dedim ona sarılarak.
"Üvey kardeşim olduğunu ama konduramadım. Kabullenemedim, özür dilerim."
***
Bölüm sonu
Üvey kardeşi Âlâ Sezen değil... Karışıklık olduğu için söylemek istedim..
Hayatta her şey istediğimiz gibi olmuyor değil mi Kartal?
"Sen yokken bir kaç defa sevdim seni, helal et..."
- Elif Şafak
Aile güçtür.
YOU ARE READING
DÖVMECİ || TEXTİNG
Short StoryT A M A M L A N D I Nokta: Beni de o çizdiğin, ince ince ayrıntılarını düşündüğün dövmelerin gibi çizer misin? Nokta: Beni de dövme yapmayı sevdiğin gibi sever misin? Nokta: Çünkü ben sana aşık olmak üzereyim.
