Amiss Prayer (Zawgyi&Unicode) [Completed]

Part-37(အကြင်သူနှစ်ဦး)

For Unicode
အကြင်သူနှစ်ဦး

ယနေ့တွင် ထူးဆန်းစွာ မြတ်သူသည် မနက်ခုနှစ်နာရီကတည်းကပင် ဧည့်ခန်းတွင်ထိုင်နေသည်။ မနေ့ညက စောစောအိပ်၍မဟုတ်။ တစ်ညလုံးမအိပ်ရသေးခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ သိသိသာသာပိန်သွားသော ကိုယ်ငယ်လေးသည် ယခင်ကကဲ့သို့ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးမရှိ။ ယခင်ကကဲ့သို့ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးများလည်းရှိမနေခဲ့..။ နီမြန်သော နှုတ်ခမ်းတစ်စုံမှာလည်း ဖြူဖပ်ဖြူရော်နှင့်။ အကြည့်တို့သည်လည်း အသက်မပါ။ လမ်းလျှောက်လျှင် ချော်လဲမည်ကိုပင် စိုးရိမ်ရသည်အထိ လူနှင့်စိတ်နှင့်မကပ်။ အစားကိုလည်းပုံမှန်မစား။ အိပ်စက်မှုသည်လည်း ပုံမှန်မရှိ။

သားဖြစ်သူ မြေးဖြစ်သူ၏ စိတ်နွမ်းပါးနေမှုကိုကြည့်ကာ မိခင်နဲ့အဘွားတို့မှာလည်း စိတ်မကောင်းခဲ့။ ခံစားရသည့် တစ်စုံတစ်ရာကိုမေးသော်လည်း ပြန်ဖြေခြင်းမရှိ။ ‘အ‌ဆင်ပြေပါတယ်’ ဟုသာကြားရသော်လည်း စကားနှင့်လက်တွေ့တို့မှာ ခြားနားလျက်။ ဆေးခန်းပြသော်လည်း အအိပ်အစားမမှန်၍ နေမကောင်းဖြစ်သည်.. နှလုံးအားနည်းနေသည်ဟူသည်မှအပ ကျန်သောတစ်စုံတစ်ရာမကြားခဲ့။ ပင်ပန်းနေသည့် ကိုယ်လေးသည်လည်း ကြားရသည်နှင့် အဆမတန် ချူချာလို့နေသည်။

မြတ်သူ ဧည့်ခန်းတွင်ထိုင်နေခိုက် မိခင်နှင့်အဘွားတို့မှာ စကားလာပြောသည်။ လဲလုလုရှိနေသော ခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင်လေးသည် ဆိုဖာကိုမှီ၍ ငြိမ်သက်လို့နေသည်။

“ သားလေး အစောကြီးနိုးနေတာလား “

“ အင်း “

“ သားနေကောင်းရဲ့လား။ သားကိုကြည့်ရတာ သိပ်မလန်းသလိုပဲ “

“ ညမအိပ်ရသေးလို့ပါ “

“ ညမအိပ်ရအောင် သားက ဘာတွေလုပ်နေလို့လဲ “

“ ဘာမှ မလုပ်ပါဘူး။ ဒီအတိုင်းပဲ အိပ်မပျော်တာ “

“ သား ဆေးရုံသွားပြမလားဟင် “

“ သား ဆေးရုံအနံ့တွေကို မုန်းတယ်မေမေ “

“ အဲဒါဆို ဆရာ၀န်ပင့်မလား “

“ မပင့်ပါနဲ့မေမေရယ်။ တော်ကြာ သားအတွက်နဲ့ အပြစ်မရှိတဲ့ဆရာဝန်တွေ ခရစ်တော်မှာထာဝရအိပ်စက်ခြင်းနဲ့ အိပ်နေရပါဦးမယ်။ အခုတော့ သားခေါင်းကိုက်နေလို့ အိပ်လိုက်ဦးမယ် “