ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 22(zawgyi)

သနားစရာေကာင္းသည့္ အသင္းေဖာ္ေတြကို သူၾကည့္မိသည္။သူလူခ်င္းလဲၿပီးအနားယူ၍
အဆင္မေျပနိုင္။အကယ္၍က်န္ခ်န္အနားယူလွ်င္ကုေဖးတစ္ေယာက္တည္းကိုအားကိုးေန
ရလိမ့္မည္။သူတို႔က ယခုမွ ေလ့က်င့္ေနတုန္းျဖစ္၍ အဖြဲ႕လိုက္ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ၿပီးလုပ္
နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ၿပီးက် ,သူဒဏ္ရာရေနတဲ့ အေၾကာင္းကို ဝမ္႐ႊိ မသိေစခ်င္။ 'ဟို႔ဇီနဲ႕ ရန္
ျဖစ္ခဲ့တာလား..?' ဆိုေသာ ဝမ္႐ႊိ၏ လြန္လြန္
ကဲကဲ စိတ္ေသာကေရာက္ ေနမည့္ ျမင္ကြင္းကို သူ တကယ္ထပ္မၾကည့္နိုင္ဘူး။

ကုေဖးက သူ႕ေရွ႕တြင္ရပ္ၿပီး အသံနိမ့္၍ ေမးလာ၏။
"လူခ်င္းခ်ိန္းၿပီး နားခ်င္လား။"

"မလိုဘူး။"
က်န္ခ်န္ မတ္တတ္ထရပ္လိုက္တယ္။
"ကစားပြဲက မၾကာခင္ ၿပီးေတာ့မွာ။"

"အိုေက။"
ကုေဖးက သူ႕ကို ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး တျခားအသင္းေဖာ္ေတြကိုလွမ္းေခၚလိုက္သည္။
"ပထမပိုင္းၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ဘာဆက္ျဖစ္မယ္ ဆိုတာ လူတိုင္းသိတယ္မလား။ ဒုတိယပိုင္း က် ငါေဘးစည္းေနရာယူမယ္။ေနာက္တန္း
ခံစစ္ပိုင္းကစားသမားေတြကေဘာလုံးမဝင္
လာေအာင္ ေသခ်ာေစာင့္။ ေဘာလုံးေနာက္ေျပးလိုက္စရာမလိုဘူး။ေဘာလုံးရရင္ က်န္ခ်န္ဆီေပးလိုက္။ ငါက အမွတ္ရနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပးမယ္။"

"အိုေက,ကုေဖး ေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ၾက။"
ဝမ္႐ႊိကအသင္းေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေသာ္လည္း အမိန႔္ေပးတာမ်ိဳးမရွိဘဲ စကားအဆုံးက်မွဝင္ေျပာေလ့ရွိသည္။ပထမပိုင္း ပြဲကစားခ်ိန္တြင္ဝမ္႐ႊိႏွင့္တျခားကစားမ်ား၏ အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ ကုေဖးသည္သူ႕ကိုယ္သူထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ကစားေနမွန္း က်န္ခ်န္ သိသည္။ ဒုတိယပိုင္း ပြဲကစားခ်ိန္ ေရာက္သည့္အခါ ကုေဖး၏ပုံစံအေစာပိုင္းႏွင့္မတူပဲအရမ္းသြက္လက္ေန၏။ကုေဖးေနရာအေ႐ြ႕အေျပာင္းလုပ္သည့္အရွိန္ႏႈန္းကအရမ္းျမန္လြန္း၏။ပူရွစ္ေဟာင္ေန်ာင္'
ပင္ သူ႕ကို ထိန္းခ်ဳပ္ထား၍မရေပ။

ကုေဖး၏လမ္းေၾကာင္းေနရာယူထားပုံသည္ ရိုးရွင္း၏။ ေဘာလုံးရလွ်င္ ေဘးစည္းမ်ဥ္းမွဘက္စကတ္ေဘာျခင္းဆီ ေျပးၿပီး၊ ေဘာလုံးကိုခုန္သြင္းမယ္။တစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႕လမ္းေၾကာင္းကိုပိတ္လွ်င္ကုေဖးက က်န္ခ်န္
ဒါမွမဟုတ္ တျခား အသင္းေဖာ္ဆီ ေဘာလုံး လွမ္းပစ္လိမ့္မယ္။သူ႕လမ္းေၾကာင္းရွင္းလွ်င္
က်န္ခ်န္က သူ႕ဆီေဘာလုံးျပန္ေပးရမည္ျဖစ္
သည္။