ဗိုလ်ချုပ်ကြီးက ပန်းပွင့်နီလေးတွေလိုက်စုနေတယ် [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၅၂

{Zawgyi}

•ကံေကာင္းေစတဲ့အေဆာင္•

တကယ္လို႔သာ လူတစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ကပဲ ေလထဲကိုစကားေတြေျပာေနၾကတယ္ဆိုရင္ သူတို႔ေတြ ဟန္ေဆာင္ေနၾကတာလို႔ေျပာလို႔ရေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္အခန္းထဲက လူေပါင္းေထာင္ခ်ီၿပီး ေလထဲကိုစကားေတြေျပာေနၾကတယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ေတြအားလုံး႐ူးကုန္သလိုဟန္ေဆာင္တာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့လည္း တစ္ဖက္ကေန စာျပန္ေရးေပးၿပီးတုန႔္ျပန္မႈရတယ္ဆိုေတာ့ အဲ့တာကတကယ္ႀကီးလား? Flying Wolf ဌာနခြဲမွာ လူေသအဖြဲ႕အစည္းႀကီးက တကယ္ရွိေနတာလား! ဒီေသဆုံးၿပီးတဲ့သူေတြက ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိုယ္ထည္မရွိေပမယ့္ သူတို႔စိတ္ထဲမွာရွိတာေတြကို ေဖာ္ျပလို႔ရေနတယ္!

သူ႔မ်က္လုံးေတြနဲ႔ တည္ရွိေနတဲ့ေလာကသစ္ႀကီးကို ျမင္လိုက္ရသလိုေတာင္ ဝမ္ေဟာင္ခံစားေနရတယ္။ သူ႔ေရွ႕မွာျဖစ္ပြားေနတဲ့ထူးဆန္းတဲ့ျမင္ကြင္းကို အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာစူးစမ္းၾကည့္ၿပီးေတာ့မွာ သူ႔အဖြဲ႕သားေတြကိုေခၚၿပီး ကန္တင္းကျပန္ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ဧည့္သည္ေဆာင္ကိုျပန္သြားတာမဟုတ္ဘဲ တားေရာၿဂိဳလ္ကိုျပန္တာျဖစ္တယ္။

“ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ေတာင္းစရာမလိုဘူးလား?” ဝမ္ေဟာင္ရဲ႕အဖြဲ႕သားတစ္ေယာက္က ေမးလာတယ္။ “ဒီတိုင္းတန္းမျပန္ဘဲေနရေအာင္၊ မဟုတ္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အမိန႔္မနာခံဘူးဆိုၿပီး အျပစ္တင္…”

“အခုမထြက္ေသးဘဲ က်ဳပ္တို႔ကို ကန္ထုတ္တဲ့အထိေစာင့္မလို႔လား?” ဝမ္ေဟာင္ျပန္ေမးလိုက္တယ္။ “က်ဳပ္တို႔ဒီအခ်ိန္ထိေနႏိုင္ေသးတာကိုပဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရႈနဲ႔ တတိယသခင္ေလးကို ေက်းဇူးတင္ရမယ္.. သူသာျပန္မလာခ်င္ဘူးဆိုရင္ က်ဳပ္တို႔မွာလည္းသူ႔ကိုျပန္လာေအာင္လုပ္ႏိုင္စြမ္း ဘာမွမရွိဘူး၊ သူကအခုခ်ိန္မွာ အရင္တုန္းကလိုလူမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ဘူး” ေငြျဖဳန္းတီးလြန္းၿပီး ျပႆနာရွာတဲ့ေနရာမွာ အထူးကြၽမ္းက်င္လွတဲ့သခင္ေလးက ေျပာင္းလဲသြားၿပီး တျခားလူတစ္ေယာက္လိုျဖစ္သြားၿပီ။ သူ႔မွာသာမာန္ထက္လြန္ကဲတဲ့စြမ္းရည္ရွိၿပီး ၾကည့္ရတာရႈေယာင္နဲ႔လည္း တကယ့္ကိုခ်စ္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့ ဆက္ဆံေရးရွိပုံရတယ္။