Fire of Seduction (Completed)

Kabanata 6

KABANATA 6

Nakaupo siya sa couch at hindi maipinta ang mukha habang mariin ang titig sa akin.

Mukha syang galit kaya hindi ko alam kung lalagpasan ko ba sya o itatanong kung nakauwi na si Sydney.

Sa huli, minabuti ko na lang na iiwas ang tingin at umakyat sa kwarto.

Nakakailang hakbang pa lang nang tawagin nya nag pangalan ko.

Automatic akong pumihit paharap sa kanya but this time, I can't look at him because I'm so nervous.

"Where have you been? Alam mo bang kanina pa kita hinahanap?" he asked in a low and dangerous tone.

"A-ah... K-kasi hinanap ko si Sydney kanina kaso naligaw a-ako."

Halos sampalin ko na ang sarili ko. I did just stammer in front of him. The hell...

"And why would you do that? Sydney grows up in this place, our family owns this kaya walang mangyayaring masama sa kanya dito sa loob ng resort."

I bit my lower lips and glued my eyes on the floor.

What can I say? Tama naman sya. Baka nag-over react lang ako kanina dahil na guilty ako nang mag walk out si Sydney.

"O baka naman hindi yun ang dahilan."

Bigla akong nag-angat ng tingin dahil sa sinabi nya.

"Hindi kita maintindihan."

He smirked.

"Hindi? Talaga?" his eyes full of sarcasm turned blank "Akala mo ba hindi ko nakita kanina? Kasama mo ang kapatid ko. Ano nag date ba kayo? Masaya ba na kasama mo sya habang halos mamatay na ako sa kakaisip kung nasaan ka?"

I panicked.

Ano bang iniisip ng lalaking to?

"T-teka... Kung si LA ang tinutukoy mo, hindi kami nag date. Nag magandang loob lang sya na ihatid ako dito kasi hindi ko maalala ang daan pabalik."

"Sa kanya pa talaga?" he asked in a mocking tone.

Tumawa pa sya na parang sinasabing 'hindi ako naniniwala sayo Praia'.

"Kapatid mo sya, hindi ba dapat matuwa ka na inihatid nya ko dito?"

"Why don't you call me para masundo kita?"

"Nakalimutan ko ang phone ko kanina!"

Naningkit ang mga mata nya.

"Bullshit! Why can't he just fucking tell you the direction instead of bringing you infront of my damn house?"

Natigilan ako hindi lang sa biglaang pagmumura, kundi sa reaksyon nya mismo na para bang kaunting kalabit ay mananapak.

Kinalma ko ang sarili ko at inalala kung paano i-handle ni mommy ang ganitong sitwasyon.

"Ask him."

A long moment of silence filled into the air of the living room. Sa sobrang tahimik parang naririnig ko na ang hampas ng alon sa dalampasigan kahit hindi ko alam kung malapit ba yun dito.

He still looks pissed pero mukhang kumalma na sya ng konti. I'm not sure if I got it right pero natigilan sya sa sagot ko. Baka hindi nya inaasahan na magiging ganon ang respond ko sa kanya.

"Sorry hindi na to mauulit. Wag kang mag alala kahit hindi mo isama sa sweldo ko ang para sa araw na to kasi hindi ko naturuan si Sydney." I sigh "May sasabihin ka pa ba?"