chapter 11

137 123 3
                                    

"sabi ng mga maids naten dito marami daw na  aswang jaan sa gubat na nakatira sa puno. Kaya wag kang lalabas pag gabi seb" kwento ni ate saori kay seb habang ako naman nakiminig sa kwentuhan nila habang nag wawalis.

Tss. Aswang saang planeta mo yan nakuha ate saori? Basta panakot sa bata kahit ano nalang? HAHAHA.

"jalen, iha!" sigaw ni ninang galing kabilang kwarto.

Binitawan ko yung walis na pinanglilinis ko at dumiretso sa kwarto king nasaan si ninang.

"bakit po, ninang?" tanongko kay ninang. Naka ngiting humarap sya saakin.

"iha, kuha mo nga kaming kahoy sa labas?" kahoy sa labas? Pababa na sikat ng araw at alam ko hindi na safe lumabas.

"huh, ehh... Ano kasi" sino ko masabi kay ninang yung dahilan.

"iha, sige na. Yun nalang trabaho mo ngayon" pilit ni ninang. Napakamot ako sa ulo ko.

"natatakot po kasi ako, pwede naman po sila Andre-" hindi ako pinatapos ni ninang sa palusot ko.

"Andres, iho" tawag ni ninang kay andres na nakikipag landian este kwentuhan sa mga maid.

Napatayo si andres at lumapit. "bakit po ninang?" tanong nito gabang nag lalakad papalapit.

Tumingin sya kay ninang bago tumingin saakin. Tinaasan ko sya ng kila at ngumisi lang ito.

Problema nito? "samahan mo nga itong si jalen sa labas para magulekta ng kahoy" sabi ni ninang habang nag pupnas ng kamay.

"bakit daw po?" nag tatakang tanong ni Andres.

Lumingun saakin si ninang tapos kumindat. Hala? Bakit kaya?

Humarap ulit sya kay andres para sagutin ito. "natatakot daw siya, kaya samahan mo na, iho"

Ayokong mag pasama! Gusto kong isigaw yon pero diko magawa. Nakakainis dapat pala si ate saori nalang binanggit ko.

Tumingin saakin si Andres tapos ngumisi. "sige po, ninang" sagot nito tapos lumapit saakin.

"oh, sige, punta muna ako don ha?" sabi ni ninang bago naglakad papuntang kusina.

Habang naka tayo at naka tanga kami dito biglang tumawa si Andres.

Luh. Anyare sayo?

"grabe, nag duwag duwagan kapa kay ninang para samahan lang kita" tumawa ulit ito.

Sinuntok ko ng mahina yung braso nya. Tumawa pa sya lalo.

Umalis na nga ako don tutal ayoko namang lumabas bahala na sya don.

Narinig kong hindi na sya tumatawa. Lumingon ako sa kanya.

Hinila nya braso ko papuntang labas. Kina-kaladkad nako ni jacob.

"bitawan mo nga ako!" sigaw ko sa kanya. Hindi naman nya ako pinansin.

"kala ko ba sasamahan kita?" tanong nya habang binubuksan yung pinto papuntang labas.

"hindi na ikaw nalang! Ka issue mo kase!" sabi ko sa kanya.

"hindi pero sasamahan mo ako dqhil sayo talaga inutos ito nin ninang" nag pout sya. Hala ang cut- ha este ang panget nya.

Kinakalad kad paren nya ako. "sasama na ako pero bitawan mo muna ako. Kaya ko naman mag lakad ng hindi moko hinahawakan." sabi ko sabay alis ng kamay nya.

"baka kasi tumakas ka" sagot nya

"wow, advanced mag isip" sabi ko sabay irap.

Hindi na kami nag salita matapos yon. Hindi ko nadin sya kinausap para mas mabilis yung trabaho.

Nag hanap kami ng mga kahoy pero hindi kami sinwerte. Madilim na at mukhang kaylangan na namin bumalik.

Pero ito naman si andres sabing kaylangan pa nmain humanap. Kaya napunta kami sa gutna ng gubat. Aamin ko natatakot na ako sa puntong yon.

Nag lakad pa kami ng kaunti at buti naman at sinwerte kami.

"jalen, ayun oh!" turo ni andres sa mga kahoy sa tabi ng isang malaking puno.

Tumakbo kami papalapit dito at unti unting pinulot yung mga kahoy.

Si andres ang pumulot ng malalaki at matatabang kahoy habang ako naman ay sa maliliit.

"okay na ito" hingal na hingal na sabi ko. Danhi din ng pag takbo ng mabilis papalapit sa kahoy at sa pag pulot sa mga ito.

Napansing kong hindi sumagot si andres kaya nilingon ko ito.  ⊙_⊙

Nanlaki yung mga mata ko ngang hindi ko nakita si Andres. Iniwan nya ako mag isa!?

Hinigpitan ko yung pag kakahawak sa mga kahoy at nag hahanda ng tumakbo papabalik sa hotel.

Habang nag iisip kung saan daan dahil naka limutan ko na yung daan ay biglang may dumaan sa likod ko. Napalingon ako ng biglaan.

Wala naman akong nakita. Hala! Minumulto na ako! Huhu! Bwisit ka andres pag nakita kita sasabunutan talaga kita.

Napa isip ako saglit ng maalala ko yung kinwento ni ate saori na may aswang sa mga puno sa gubat at baka yung mga pinag kuhanan maning ng kahoy ay galing sa bahay ng aswang.

Lalo ako kinilabutan sa lahat ng iniisip ko. Lumingon ulit ako sa punong kinuhanan namin ni Andres. Natigilan ako sa nakita ko. May parang naka tayo dito at naka tingin saakin.

"WAAAAHH! tulong!" sigaw ko habang tumatakbo.

Hindi na ako lumingo pa baka pag lingon ko makita kong hinahabol na pala ako ng aswang.

Nabitawan ko na nga din yung mga kahoy na napulot ko sa sa sobrang takot kong mahuli ng aswang.

"waahhhh!" patuloy na sigaw ko.

Tumako ako ng tumakbo ng nadulas ako sa daan.

Uaambon na pala lay maputik na yung daanan.

May narinig naman akong nag lalakad papalapit saakin. Gustohin ko man tumayo pero hindi ko nagawa. Sa sobrang takot hindi ko alam yung gagawin ko.

Ng marinig kong papalapit ng papalapit yung tunong ng pag lalakad umiyak na ako.

This is the end of my life! Hindi ko man lang nabalikan si mikel para sampalin yung napaka kapal na mukha nya!

"huy!" muntik na akong napatalon sa biglaan kobg narinig. Napalingon ako at nakita ko si Andres buhat buhat yung mga kahoy.

"Andres! Si andres? Andres!!!!" sigaw ko habang tumatakbo papalapit sakanya.

Nagulat ata sya ng bigla ko syang yakapin. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Kala ko mamatay na ako.

"luh, jalen ikaw bayan?" asar saakin ni andres. Napabitaw naman agad ako sa kanya.

"bat ganyan itsura mo?" tanong nito habang nag pipigil ng tawa. Oo nga pala iniwanan nya ako.

Sinabunutan ko sya. "aray! Bakit ba?" sigaw nya habang naka hawak sa buhok nya.

"bakit moko iniwan?" tanong ko. "iniwan kumuha lang ako ng mas maraming kahoy sa bandang dulo." tumawa ito bago ituloy yung sasabihin nya.

"nagulat na ngalang ako nung tumingin ka saakin tapos sumigaw sigaw, eh" sabi nito sabay tawa ng malakas.

Sige pag tawanan moko. Mamaya ka saakin.

Umuulan na pala kaya pala kanina pa ako nilalamig. Sumilong kami sa isang malaking puno.

"kasalanan mo ito, eh" sisi ko kay Andres. Lumingon ito saakin at tumingin ng nag tataka.

"ako nanaman? Tss" sabi nito sabay hubad ng damit.

"hoy! Ano yang ginagawa mo?" sabi ko sabay bato ng maliit na bato sa kanya.

*****

Next chapter~

Hello Kasiyahan (Editing)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang