🔇 Silence_12🔇

Start from the beginning
                                    

"ဘယ္လိုေနေသလဲ နာေနေသးလား"

ယြန္ဂီစကားအဆံုး မ်က္ႏွာလြဲသြားတဲ့ဂ်ီမင္က ခေနေနတုန္းကေငးေနခဲ့သူဟာ သူမဟုတ္သၫ့္အတိုင္း

ယြန္ဂီ သက္ျပင္းတစ္ခုကိုသာခ်လိုက္ရင္ ဆက္‌မေမးေတာ့ပဲ အ၀တ္စားလည္းရန္သာျပင္လိုက္ေတာ့သည္

ယြန္ဂီဆက္ေမးလ်ွင္လည္း ဂ်ီမင္ထံမျွပန္ေျဖသံကိုမရမည္ကိုသိ၍လည္းပါသည္

*မေန့ တေန့ကမွ ေတြ့ဘူးခဲ့တဲ့ဒီေကာင္ေလးအေၾကာင္းေတြေတာင္ငါေနွာေၾကေနပါေရာလား ဟက္*

ယြန္ဂီကိုယ္အေတြး ႏွင့္ကိုယ္သာ ၿပံဳးလိုက္ရင္ ညကအျပင္းဖ်ားခဲ့တဲ့ ကုတင္ေပၚက ဒီဂ်စ္ကန္ကန္ေကာက္ေလးကိုေဆးတိုက္ဖို႔အတြက္စီစဉ္ေပးရအုန္းမည္

ယြန္ဂီ နမ္ဂြၽန္ဆီသာဖုန္ဆက္လိုက္ၿပီး ေဆးႏွင့္လိုအပ္သည္မ်ားကိုမွာလိုရင္ ဧၫ့္ခန္းထဲ၌ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္

အလုပ္ကို စိတ္ကူးေပါက္သၫ့္အခ်ိန္ အေရးတႀကီးမျဖစ္မေနသြားရမည္အခ်ိန္ တို႔ေလာက္မွကုမၼဏီဘက္မ်က္စိလည္တတ္တဲ့ ယြန္ဂီအတြက္က တစ္ခါတစ္ရံအခုလို သူ႔အစားကုမၼဏီ၀င္ေပးရတဲ့ နမ္ဂြၽန္အားႏိွတ္ဆက္တတ္ေသး၏

ပံုမွန္ႏွင့္မတူ နမ္ဂြၽန္၏ေမတ္ၲာပို႔သသံမ်ားအားမၾကားခဲ့ရသည္က ဂ်ီမင္ေနမေကာင္းဘူးဆိုတဲ့စကားခံေၾကာင့္ပင္

မၾကားလိုက္ပါဘူး ကားစက္ရပ္သံႏွင့္အတူအသံအရင္ေရာက္လာတဲ့ နမ္ဂြၽန္ရဲ့အသံနက္ႀကီးေၾကာင့္ ယြန္ဂီေခါင္ကိုသာအသာခါလိုက္မိသည္

ယြန္ဂီေျပာျပန္ရင္လည္းလြန္ျပန္ေပအုန္းမည္ ဒီကင္နမ္ဂြၽန္ဆိုတဲ့လူသားဟာ ဘယ္ေတာ့ရင့္က်တ္မည္ကိုမသိ

အိမ္ထၫ့္ေရာက္ခဲ့ျပန္ေတာ့လည္း ပါလာသမ်ွအထုပ္အပိုးတပံုတပင္ကို ယြန္ဂီလက္ထဲသို႔ထိုးထဲ့ကာ အေပၚထပ္သို႔တန္းေနေအာင္တတ္သြားတဲ့ နမ္ဂြၽန္က တစ္ခ်က္ေလးပင္လွၫ့္မၾကၫ့္

ေဆးႏွင့္ စြတ္ျပဳတ္‌အား ဗန္းထဲသို႔ေျပာင္းထဲ့ကာ အေပၚထပ္သို႔ ယြန္ဂီတတ္လာခဲ့ေတာ့

🔇 SILENCE 🔇Where stories live. Discover now