☻38☻Gölge

1.8K 13 1
                                    

Bende normal bir insan gibi haftanın ilk günü olan pazartesiden en az bi kedinin fareden nefret ettiği kadar nefret ediyorum. Ama kimse bilmiyor ki pazartesi belki salıdan bile çok iyi kalpli. Kimse onun gözünden bize bakmıyor ki, ben de dahil. Ve ben hayatta hiç pazartesinin bana kötü bir gün vaadettiğini hatırlamıyorum. O bana her zaman en güzel günümü yaşattı ama ben ... hep onu kötüledim. Hiç mutsuz olduğumu hatırlamıyorum bi pazartesi, benle arasını düzeltmek için tüm fırsatları bana sundu, sunmayada devam ediyor da, ama ben hep o fırsatları elimin tersiyle itip geri çevirdim. Pişmanım evet ama hala ben pazrtesinden nefret ediyorum derim ama aslında içimde ona karşı bir aşkta var. Daha kim farkında ki pazartesinin duygularından. Bende kendimi bir pazartesi gibi hissediyorum, yaşadıklarım bana böyle fısıldıyor kullağıma, iyisini yapınca farkında belki insan ama ismim itici.

Ben Gölge, 16 yaşındayım. Ailemle beraber İzmir'in görkemli ve canlı sokaklarına sahip olan Alsancak'ta oturuyorum. İnsanın sahip olmak istediği en iyi ablaya sahibim, ve kendisi ne yazık ki İstanbul'da oturuyor. İzmir Fen Lisesi'ndeyim, o göt zoruyla kazandığım lisede. Ama ailem beni ne yazık ki ikinci sınıfta gönderdi. Ama olsun sonuçta ordayım. Geçen yıl sadece bir tane 9. sınıfa sahip olan bu görkemli okul benimle beraber iki sınıf daha açıldı. Anlamıyorum herkes mi 10. sınıfa gönderir yani ne bu ne?! 

Okul güzel, güzel olmasına da ... ya insanları onlarda güzel mi bu okul gibi ? Orda mutlu olabilirim umarım ? Sevrim orayı değil mi ? Peki ya olmazsa ne olacak ? Korkuyorum. Ama söylemiyorum kimseye. Umarım oradada adım gibi gölge kalmam diye umuyorum. Sadece umuyorum ben.

Wattpad Hikaye Önerieri 2Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz