Wattpad Hikaye Önerieri 2

☻128☻MIKNATIS

Tutunacak bir dal arar insan rüzgarda. O dalı bulursa ne mutlu ona! Onunla yatar, kalkar; ona bel bağlar, onunla yaşar.

Ama bir şeyi atlar.

Ya o dal rüzgara boyun eğer de kendisini de peşinde sürüklerse?

Hangi duygu bu kadar gözünü kör edebilir insanın?

Aşk, değil mi?

Bir insana güvenmek kelimelerle bile anlatılamaz. 

Aşıksan en iyisi odur, en güçlü odur. Bırak dalı ağaç değil, ormandır artık sana.

Ona sığınırsın, hiç bitmeyecek sanarsın. Ne yaparsan yap seninle olacak, seni anlayacak, her zaman seni koruyacak sanarsın. 

Çünkü bir kere aşık olursan kendini bırakırsın. Ebediyen onun olur, onun büyüklüğünü ve üstünlüğünü kabul edersin.

Aşıksan kendini unutur, onunla yaşarsın. 

O seninle yaşamaz ama. Sen sadece seninle olduğu kısmını görürsün. Seninleyken o incecik dal bir orman olur, korur seni.

Ama bir süre sonra ufacık bir rüzgar karşısında teslim eder kendini.

Hiçbir şey aşk kadar dayanıklı değildir, hele karşılıklıysa. Dayanıklıdır dayanıklı olmasına ama ebedi değildir asla.