Glowing Gems

GLOWING GEMS 6: REGALO NG PALAD

"Sino ako?" Tanong nito ngunit hindi ako sumagot at inantay ko lamang ang sasabihin nito.

Tahimik sa paligid...

Kahit na ang kaluskos ng dahon ay hirap kong marinig dahil sa nakakabinging katahimikan ang biglaang lumukob sa buong kapaligiran. Labis labis na akong nakakaramdam ng takot dahil dito. Naengkato nga ako dahil sa kakaibang tagpong ito.

Nasa ganoong katahimikan ang kapaligiran hanggang sa... "Ako ang lahat sa iyo Gilom." Bulong na saad nito sa aking tainga kasabay nito ang pagliwanag ng aking dibdib dahilan upang mapaluhod ako dahil sa biglaang pagkirot nito sa labis na sakit. Mainit ang aking dibdib na ano mang oras ay maaaring sumabog gaya ng isang aktibong bulkan.

Namimilipit ako sa sakit dahil sa nararamdaman ko ang pag gapang ng init sa aking mga ugat. Tila sinisilaban ako ng buhay at pinapatay sa labis na init ang lumulukob sa aking pagkatao.

"Arghhhhhhh!!" Sigaw ko dahil sa sakit. Kasabay nito ang pag ihip ng malakas na hangin.

"Ako ang lahat sa'yo Gilom. Kaya't hayaan mong tanggapin ng iyong katawan ang aking diwa at ito ang magbubuklod sa ating dalawa." Saad pa nito sa paligid habang ako ay nakabaluktot sa lupa at patuloy na namimilipit sa labis na sakit.

Takot at pangamba ang lumukob sa aking sarili habang inaalala ko ang mga taong mahahalaga sa akin. Sa ganitong paraan ay mabilis ko silang mayayakap sa aking isipan. Wala na akong ibang iniisip kundi ang kung paano makakakaalis sa bangungot na ito.

"Ramdam ko ang labis na takot at pangamba na lumulukob sa iyo Gilom. Huwag kang magalala dahil maya maya lamang ay tuluyan ng maninirahan ang aking diwa sa iyong kaibuturan. Hindi mo kailangan matakot sa akin dahil ako ay hindi isang kalaban, ako ay isang kaibigan kaya't hayaan mong tanggapin mo ako sa iyong sarili. Huwag kang magalala dahil balang araw ay mahahanap mo rin ang mga kasagutan sa lahat ng mga bagay na ito..." Wika nito.

Dito ay bahagyang nagmulat ang aking mga mata habang patuloy pa rin ako sa pamimilipit. Dito ay malinaw kong nasisilayan ang pagliwanag ng mga ugat sa aking katawan pagapang sa aking leeg at ulo. Ibayong init naman sa pakiramdam ang nagliliyab sa aking dibdib na tila ba ang init na ito ay parang isang karayom na paulit ulit na tumutusok rito.

Dito ay narinig ko naman ang pag ugong ng aking tainga. "...Sa ngayon ay hayaan mo akong tulungan ka upang mailigtas mo ang mga mahal mo sa buhay..." Saad nito sabay na naging kulay pula ang aking paningin dahilan upang magliwanag ang aking mga mata kasabay nito ang paglabas ng isang pangyayari sa aking isipan.

Isang pangyayari kung saan tinutupok na ng apoy ang munting dampa habang naglalabas ito ng itim na usok. Dito ay nakapalibot ang mga tao sa naturang pangyayari na tila nanonood ng palabas. Ilang saglit pa noong biglang magbago ang paligid at dito ako ay nasa loob na ng bahay na sa kasalukuyang nilalamon ng apoy. Nilinga linga ng aking mga mata ang paligid hanggang sa may makita akong dalawang babae na hirap sa paghinga dahil sa sulasok na dulot ng usok. Hindi nila kayang makalabas dahil sa lakas ng apoy sa paligid nito at may kahoy ang nakaharang sa pintuan nito.

"Makinig ka Gilom. Kasalukuyang kinakain ng apoy ang inyong munting dampa habang nasa loob nito ang mga mahal mo sa buhay. Kakaiba ang iyong lakas dahil sa nagawa mong pagliyabin ang inyong dampa gamit ang iyong isipan. Ngunit ako ay nagagalak na ako ay nagising na sa napakatagal na pagkakahimlay sa iyong kaibuturan. Sa ngayon ay nais kong puntahan mo ang kinaroroonan ng mga taong mahalaga sa iyo at isalba sila sa tiyak na kamatayan. Gabayan ka nawa ng tagapaglikha." Wika nito habang unti unting naglalaho ang tinig nito. Dito ay nagliwanag ang aking katawan habang bumabalot ang makapal na usok na sumisingaw sa aking balat.

Naramdaman ko na lamang na biglang lumutang ang aking katawan sa ere kasabay nito ang pagdilim ng aking paningin habang unti unting bumabalik sa normal ang tibok ng aking puso dahilan upang mapapikit ako at damhin ang kapayapaan ng pagtibok nito.