Hogwarts Savaşı'nın ardından gelen 19 yıllık serüveni benim hayal dünyamdan göreceksiniz. Savaştan sonra neler oldu? 19 yıl sonra neler olduğunu az çok, İyi veya kötü gördük ama bu 19 yıl nasıl geçti? Bu sorulara cevap olacak bir kurgu...
-Bu bir h...
Merhaba, merhaba! Yeni bölümün gelmesi bu kadar uzun sürdüğü için kusura bakmayın. Bayram sonrası stresle başım beladaydı ve bırakın bir kelime yazmayı bilgisayarı açmaya bile üşendim 😪 Öyle korkunç bir sebebi yok stresin aslında. Ama ben kafasına bir şeyi takınca fenahalde içselleştiren biriyim. Bu saçma stres bozukluğunun sebebi de yatay geçiş başvurusu yapmış olmadan kaynaklanıyordu. Sonuçların açıklanması beklerken uyku bozukluğu ve strese bağlı mide yanması ile mücadele ediyordum. İnanan bana üniversiteye yerleşme sonuçları açıklanırken bile bu kadar stres olmamıştım. 😂😂 Neyse sonuçta cuma günü belli oldu. Hem normal öğretim hem de ikinci öğretime başvurmuştum. İkisinde de 1. Asilden başvurum kabul edildi 😂😂 Mutlu ve enerjik olarak bu bölümü sonunda bitirebildim 🤗🤗 Hadi fazla uzatmayalım. İyi okumalar!!
.............
"Ron!" Bayan Weasley Kovuk'u inleten bir sesle bağırdı. Savaşın üzerinden geçen birkaç ayın etkisiyle her şey nerdeyse normal denecek hale gelmişti. Neredeyse...
Ron paldır küldür merdivenleri inerken eline aldığı kahverengi blazer ceketi üzerine geçirmeye çalışıyordu. Harry salonda oturmuş son basamağı inen arkadaşını şöyle bir süzdü. Kahverengi ceketin altına krem rengi bir gömlek giymişti. Altında da lacivert bir kot pantolon vardı. Kombini yapmasında Harry yardımcı olmuştu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ron salona girerken ceketinin kollarını çekiştirdi. Ceketinin kollarını bırakıp zaten düzgün olan gömleğinin yakasını düzeltti. Bakışları koltukta oturmuş onu izleyen Harry'ye kaydı.
"Nasıl?" diye sordu. Ellerini hafifçe yana açmıştı. Yüzünde utangaç ve gergin, her an kusacakmış gibi bir ifade vardı. Harry sırıtarak bir elinin başparmağını kaldırdı.
"Olağanüstü normal." Dedi. Ron ona gözlerini devirdi. "Kapa çeneni." Diye surat astı. Ceketinin önündeki düğmelerden birini iliklerken mırıldandı. "Sanki beni daha önce cübbe ile görmediler." Giydiği kıyafetlerden pek memnun değil gibiydi.
"Onlar gördü ama tüm Londra görmedi." Önemli bir noktaya değinirmiş gibi işaret parmağını sallamıştı arkadaşına karşı. O sırada salona giren Ginny Harry'nin yanındaki yerini alıp bacak bacak üstüne atarken onayladı.
"Cübbe ile normal bir Londralı gibi görünemezsin Ronnie." Ron kız kardeşinin sözlerini korkunç bir şekilde taklit ettiğinde kafasına bir yastık yedi.
"Yine de anlamıyorum." Acıklı bir sesle cıyakladı. "Neden bir muggle restoranına gitmemiz gerekiyor ki?"
Harry bariz bir şekilde göz devirip başını iki yana salladı. Cevabı Ginny vermişti. "Ailesi muggle olduğu için olabilir mi?" Ron tekrar korkunç bir taklidini yapınca bu kez ufak bir lanet gönderdi. Ron'un kızıl saçları elektrik yemiş gibi dikelmişti.
"Lanet olsun!-" diye böğürdü Ron. Ancak salona giren annesi ile cümlesi yarım kaldı. Bayan Weasley onun korkunç saçlarını görünce ufak bir çığlık bıraktı.
