"I-ilios, andito na ako oh? Ba't mo pa ba sinasabi yan?" I asked him hysterically

"Zanne, this will be good for the both of us, hindi ko kaya nakikita kitang sobrang nasasaktan" ani ilios sabay bitaw sa yakap ko

"Sinasaktan mo na ako ngayon ilios! Pls, we dont have to do this, i beg you. I love you Ilios, pls don't leave me, im begging you pls!" I reached for his hand begging him.

"Zanne stop it! Hindi ako ang para sayo, im leaving the Philippines for good, you don't have to beg like this for the love that you deserve" aniya at tinalikuran ako

His hair was messier than earlier, napahilamos sya sa mukha nya dahil sa nangyayari, tinadyakan nya ang upuan kung kaya't umalingawngaw sa loob ng kwarto nya ang ingay.

"I-ilios, please dont, Im begging you" i said in a low voice, i dont have the energy to raise my voice and do everything, but im doing the best i can right now.

"Ano pa ba ang dapat kong gawin para maintindihan mo? Tanggap ko na zanne! Tanggap ko na, na hindi tayo ang para sa isa't isa!" Sigaw nya sakin.

"How? Akala mo ba gusto ko yung mga nangyayari? Kung madali lang sayo itapon ang 12 years, para sakin hindi!" I firedback

Ngayon lang kami nagaway ni ilios ng ganito, tinapon ni ilios lahat sa sahig ang mga nakikita nyang gamit,itinapon nya rin ang vase sa floor, at tumalsik sa kamay ko ang ilang parte kung kaya ay nasugatan ako, itinago ko na lang iyon sa ilalim ng blouse ko.

"Bakit? Bakit madali lang sayo itapon yung pinagsamahan natin? Wala ba akong kwenta sayo ilios para ganun ganun na lang ibalewala?"

"Siguro nga ganoon" malamig na tugon nya.

I cried so hard, nasasaktan ako, nahihirapan akong itapon ng ganoon na lang ang pinagsamahan namin ni ilios, and siguro nga ay wala akong Kwenta sa kanya, kaya madali nya iyon nakalimutan.

"D-do you still love me?" Nahirapan pa akong bigkasin iyon.

"Leave!" He shouted.

Nakatingin lamang ako sa kanya. Hindi nya ako tinitingnan sa mata.

"Leave! Zanne! I said Leave!" He shouted and gestured his door, i was so scared of him, ngayon nya lang ako pinagtaasan ng boses ng ganoon.

"Ilios, Im scared of you" mahinahon kong tugon habang umiiyak, im scared. So scared.

"Christian! Bilisan mo, kung hindi sisirain ko na to" i heard a guy behind ilios' door.

Ilang segundo ang lumipas ay bumukas ang pintuan, i saw Ashton looking so disgusted at ilios, he went to ilios and pulled ilios' collar.

While im still on the floor on my bended knees.

"Nandidiri ako sayo, inintindi kita nung una, pero ito? Hindi ka ba naawa kay zanne ha? Ang professional na tao pero nagluluhod sa isang tulad mo? Wag na wag mo kaming kausapin" sigaw ni ashton kay ilios at binigyan ito ng malakas na suntok.

The next thing i know is im at ashia's condo, wala pa sya dito pero dito ako hinatid ni ashton, may spare key naman si ashton kaya nakapasok ako.

Sya yung tumulong sakin doon, archi was waiting for us outside, si archi na rin yung nagdrive ng sasakyan ko, tahimik akong buong byahe, good thing ashton didn't initiate a conversation.

I heard the door creaked so it must be ashia, nanatili akong nakatingin sa view ng condo nya, it was relaxing. The lights and building, the view really soothes my soul.

Pilit ko naman hindi isipin ang nangyari kanina, i wish it was just a nightmare.

"Gago! Akala ko multo!" Ashia said in fear while holding her chest.

San Vicente Series #1, Moon Embraces The Sun Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang