The Irreplaceable Solace (Complete)

Chapter 1

Chapter 1

Eleinor's POV

Nanghihina kong tinignan mula sa malayo si Frank. My boyfriend who's laughing with a girl that obviously his another girl. I called him to confirm if tama ba yung iniisip ko, and he answered.

["Hello?"] He answered the call.

"H-hi where are you?" I asked him with a cracked voice

Pano ko pipigilan yung sakit kung nasa lowest point ako ng buhay ko?

["Nasa bahay lang ako baby, I'm watching television."] I felt my heart breaks when I heard his answer. ["Ikaw? What are you doing? Nag pahinga ka na ba?"]

Gustong-gusto ko siyang puntahan at pagsampal-sampalin but ayokong makagawa ng scene lalo na't nasa public ako.

"I'm fine, I ahm... just watching a love story. It's about the man who betrayed the woman who loved him the most. Naka akbay nga yung lalaki sa babae niya ngayon ih habang yung pinaglalaruan niya nanonood sa malayo at umiiyak." I faked my laugh para hindi niya mahalatang siya yung minimean ko.

Nawala yung ngiti niya sa kaniyang mga labi nang marealize niya kung sino yung tinutukoy ko. Nakita ko pa siyang luminga-linga para lang makasiguro siyang hindi siya yung tinutukoy ko. Then our eyes met, I smiled at him and waved my hand. I saw how his eyes grew bigger when he saw me.

"Have a nice day Frank."

I left, dumeretso ako sa parking lot dahil sinabihan ko si Eleimor na dun ako sunduin at isa pa hindi ko na kayang mag tagal sa lugar na iyon, ayokong lumapit pa siya saken. Sobrang saket, alam niya kung ano nararanasan ko pero bakit kailangan niya lang palalain?

Boys hahaha.

Napatigil nalang ako nang biglang may humila sakin at niyakap ako. Mas lalo akong sumikip yung dibdib ko nang maamoy ko yung pabango niya. He's my first love, siya ang unang minahal ko pero bakit kailangang eto yung ibigay niya sakin?

"I'm sorry..." he said, I can feel his tears dropping on my shoulder.

"Alam mo kung ano yung ginagawa mo Frank, pero bakit mag sosorry ka? Anong reason mo? Shit! You knew kung anong nangyayare sa buhay ko Frank! Alam mo kung anong sakit yung nararanasan ko pero bakit ganiyan binibigay mo sakin?" May diin kong sabi sa kanya. "Kung alam ko lang ih, nakinig nalang sana ako sa kanila, nakinig nalang sana ako sa mga sabi-sabi. Alam mo namang bukod sayo, kayo lang ng kambal ko yung kinakapitan ko diba? Pero bakit ganito!?"

"Elein..."

"B-bakit mo ba to ginagawa sakin?" At dun na nga nag tuloy-tuloy yung luha ko na pinipilit kong tuyuin ng panyo kong lukot na lukot.