HIRSIZ (ARA VERİLDİ)

Hırsız_Bölüm-3

Tam bir sonraki bölüme geçiyordumki birinden mesaj geldi.Yabancı bir numaradan...

Aşağı gel.Kapının önündeyim.
~Uraz

Şok içinde koltuktan kalkıp pencereden bahçeye baktım.Dışarıda yağmur yağıyordu ama kimseyi göremiyordum.Ceketimi üstüme geçirip koşarak aşağı indim.Koridordaki aynaya bakıp üstümü,başımı düzelttim ve dışarı çıktım.

Uraz,başına kapüşonunu geçirmiş,elleri ceplerinde bahçede beni bekliyordu.Islanan kahverengi saçlarımı umursamadan yanına gittim.

"N'oldu?Neden çagırdın beni?Ve şu soruyu da sormazsam meraktan ölürüm...Numaramı ve evimi nereden buldun?"

"Emin ol,şimdi sana söyleyeceğim mesele bu sorularının cevabından daha önemli." Yutkundum.Acaba gerçekten olmasından koktuğum şeylerden biri mi olacaktı?Şimdi içime kocaman bir öküz oturmuştu işte.(Gerçi öküz yerine Uraz da diyebiliriz ama neyse...)

"Neymiş o mesele?" dedim titreyen sesimle.

"Polisler eve seni sorgulamaya gelecekti ama ben,benim seni karakola götürmemin senin için daha iyi olacağını düşündüm.Yani,özetleyecek olursak...Benimle karakola geliyorsun."

"İ-iyi de..." dedim kekeleyerek "Benim karakol fobim var."Küçüklüğümden beri her karakolun önünden geçtiğimde babama ya da anneme sarılırdım.Bu fobi nasıl oluşmuştu hiçbir fikrim yoktu ama 17 yaşımda olduğum halde hala karakola gittiğimde aşırı derecede geriliyordum...

Kapüşonunu kafasından çıkardı ve hafif kıvırcık,kahverengi saçlarını ıslanmaya bıraktı.Derin bir nefes alıp,verdi ve konuşmaya başladı...