Babysitting the Billionaire

Kabanata 7

Napapikit ako. Sa aking pagdilat ay nakalapit na sa akin si Jumbo. Gahibla na lang ang pagitan ko sa kanya. Ang mukha ko ay nakatapat sa makinis at mabangong leeg niya, doon ay nakita ko kung paanong ilang ulit na umalon ang lalamunan niya.

Nagtagpo ang mga mata namin nang tingalain ko sya. 

Iba na ang mukha nya. Ibang-iba na ang pagkakatitig niya sa akin, na parang nag-ibang tao na sya. Hindi ko na makilala sa kanya ngayon ang Jumbo na baby ko. Bigla ay hindi na sya baby. Daddy na!

Ang mainit niyang kulay tsokolateng mga mata ay marahang bumaba sa suot kong blouse. Para bang sinasabi ng mga titig niya na bakit nakadamit ako at sya lang ang nakahubad. Napatotohanan ang naiisip ko nang kunin niya ang kamay ko at dalhin sa bandang unang butones ng aking suot na damit.

"Jumbo..." anas ko nang makuha ang gusto niyang gawin ko. Bakit ganito? Bakit ayaw ko siyang biguin? Bukod sa kalanguan sa alak ay may kung talaga sa mga mata ni Jumbo na tila hinihipnotismo ako, dahil namalayan ko na lang na kinakalas ko na ang mga butones.

Pag-isipan mong mabuti ang ginagawa mo, Rosenda. Tralalala... okay napag-isipan ko na. Kaya heto at hinubad ko na. Nag-init ang pisngi ko. Lalo kasing napatitig sa akin si Jumbo.

"Okay na ba, Jumbo?" tanong ko. Niyakap ko ng aking mga braso ang sarili. Malamig ang hanging panggabi na dumadampi sa aking hubad na balat, pero higit ang pakiramdam na dala ng nakakapasong titig ni Jumbo. 

Nahubad ko na ang blouse ko kaya akala ko ay okay na, kaya nagulat ako ng ang isang kamay ni Jumbo ay bumaba sa bandang bewang ko. Napamulagat ako dahil ang mahahaba niyang daliri ay masuyong nilaro ang tirante ng aking suot na shorts.  

"J-Jumbo, ano 'yan?" gulat at kulang sa lakas na saway ko. Tuluyang naubos ang aking lakas nang tumungo si Jumbo. Daig ko ang nakuryente nang dumampi ang mainit niyang mga labi sa balikat ko.

Marahang mga halik, masusuyong mga halik na tila pinapayapa ang utak ko pero hinihibang ang puso ko. Sya lang, si Jumbo lang ang bukod tanging nakagawa sa akin nang ganito. 

Kahit si Paolo na minahal ko, hindi kailanman umabot sa puntong ganito. 

Napamulat ako nang maalala bigla si Paolo. Ang walanghiyang Paolo na iyon. Minahal ko nang totoo pero pinagmukha akong tanga, niyurakan ang pagkababae ko at sinaktan ang puso ko. Wala itong binatbat kung tutuusin kay Jumbo. Ni sa kalingkingan ni Jumbo ay walang-wala ito!

Nang maramdaman ko ang marahang paghila pababa ni Jumbo sa shorts ko ay hindi ako pumalag. Wala akong makapang pagtutol sa aking dibdib. Hindi katulad kay Paolo na walang kuwentang tao.

Hinaplos ko ang makinis na pisngi ni Jumbo. Hindi ko sigurado kung sino sa amin ang unang umabot sa labi ng bawat isa, basta ang alam ko lang ngayon ay magkalapat na ang mga labi naming dalawa.

Ang init ng hininga niya, ang bang, amoy sandwich.

Habang tumatagal ay mas lumalalim, mas nauubos ang lakas ko at mas nawiwindang ang buo kong pagkatao. Parang hindi na yata ako ang nagdadala ng halik, dahil ang totoo, hindi naman ako marunong humalik. Pero paanong nakakahalik nang ganito si Jumbo? Bakit ang galing?

Huminto si Jumbo sa paghalik sa akin at bahagya syang lumayo. Bumaha ang pagpoprotesta sa aking sistema. Akala ko ay tapos na, pero hindi pa pala. Napasinghap na lang ako nang umibabaw si Jumbo sa akin sanhi para mapahiga ako sa kawayang sahig ng treehouse. 

Parang magigiba ang dibdib ko sa kaba. Naramdaman ko ang paghaplos ng mainit at malaki niyang palad sa bewang ko, sanhi para bigla akong manghina.

Nang dumagan sa akin ang bigat niya ang napanganga ako. "J-Jumbo, s-sandali..." Akala ko kasi hanggang kiss lang. Wala namang usapang may daganang magaganap.

Napasinghap ako ng kabigin niya ang batok ko saka siya umangat para muling magtagpo ang mga labi namin. Kusang pumikit ang mga mata ko, at kusang gumalaw ang aking mga labi para halikan siya. Matagal, mainit ngunit malumanay ang halik na pinagsaluhan namin.

Lumalalim ang halik ni Jumbo sa akin na para bang alam niya ang nangyayari at alam niya ang ginagawa. Sinubukan kong kumawala pero pinigilan ng malaking palad niya ang aking ulo. Sa huli ay hinayaan ko na lang siya na halikan ako, at ginanti ko rin ng kasing init ang mga halik niya sa akin.

Nangatog ang buong katawan ko sa sumunod na nangyari. Para bang nilipad na talaga ng malamig na hangin ng gabi ang lahat ng lohika sa utak ko.

Ang amo ng mga mata ni Jumbo kahit nagbabaga na iyon ngayon. Nakakabaliw ang hitsura niya. At parang karapat-dapat lang talaga na ibigay ko sa kanya ang hindi ko naibigay kay Paolo.

Pikit ang mga mata na hinayaan kong tangayin ako ng kakaibang damdamin. Dumadaloy ang mainit na kuryente sa ugat ko, malakas ang kabog ng dibdib ko at habol-habol ko ang aking paghinga.

"Ahhhh..." napa-ungol si Jumbo. Iyong tinig nya na kaysarap sa pandinig dahil husky iyon.

Hindi ko alam kung bakit napupuno rin ng init ang puso ko sa mga sandaling ito. Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako. Nang tumigil ang halik ay pinagmasdan ko si Jumbo.

Mapungay ang mga mata niya habang nakatitig siya sa mga labi ko. Napasigok ako at sumubsob sa kanyang leeg. Lalo akong napaiyak ng maramdaman ang paghaplos niya sa likod ko.

Naibigay ko na sa kanya ang hindi ko naibigay kay Paolo, gayunpaman, wala akong pinagsisisihan. Ang lahat ng agam-agam ko ay pinapawi ng masusuyong haplos ng maiinit at malalaking palad ni Jumbo. Tila pati puso ko ay pinapakalma niya sa mga oras na ito.

Napakahigpit ng yakap niya sa akin na para bang ayaw niya akong mawala. Na po-protektahan niya ako sa kahit sino. Sa panibagong unang beses sa buhay ko, safe na safe ang pakiramdam ko.

"Wag mo akong iiwan, Jumbo ..."

@JFstories