+18 İÇERİKLER BARINDIRIR. RAHATSIZ OLACAKLAR VE KÜÇÜKLER OKUMASINLAR
"Sen kimsenin değilsin, sadece benimsin. Anlıyor musun?"
Bu cümleyi söylerken gözleri parlıyordu. Beni bir mal gibi kendi mülkiyetinden sayan psikopatın tekiydi. Ayak bileğimi eli...
Bu bölümü güzel yorumlarıyla beni motive eden ; blacksun100 adlı kullanıcıya ithaf ediyorum.
Ne kadar zorda olsa konu mankeni gibi yerde uzanan bedenimi çektiğim acıyı görmezden gelerek ayağa kaldırmayı başardım. Feri sönen ruhumla aceleci adımlar atarak apar topar binadan ayrıldım. Bir şekilde kaçmam kurtulmam gerekiyordu. Eğer bende bu adamlara tutsak düşersem bizi kim kurtaracaktı.
Çisem için kayıp başvurusu yapmıştım. Ben olmasaydım Çisemin kaybolduğunu bile kimse bilmeyecekti. Zihnimi esir eden düşünceleri çıktıkları karanlıkkuytulara iteleyerek arkama bakmak gibi bir hata yaptım. Adamlar hemen arkamda peşimden geliyorlardı.
Aldığım nefesi duyacak kadar yakındaydılar. Onlara elimden alınan düşlerimin bıraktığı hayal kırıklıklarıyla bakan harelerimi önüme çevirdim ve içimdeki yakalanma korkusunun armağan ettiği titremeyle koşmaya başladım.
Ne kadar hızlı koşarsam koşayım yakalanma ihtimalim çok yüksekti ve yorulup duraksayarak kendi ellerimle onlara teslim olmak istemiyordum . Bu yüzden bir atak yapıp onlardankurtulmalıydım. Sonsuza kadar koşamazdım. İlerde bir sokak vardı, hızla sokağa girdim.
Bir sokaktan diğerine, ondanda başkasına geçerek izimi kaybettirmeye çalışıyordum. Sonunda yorulup duraksadım ve ellerimi dizlerime koyarak çömelip hızlanan nefesimi düzene sokmaya çalıştım. Arkama baktığımda kimse gözükmüyordu.
Hızla doğruldum ve bulunduğum sokağın neresi olduğunu anlamaya çalıştım. Peşimdeki adamları atlatayım derken kaybolmuştum ve evime nasıl gideceğim hakkında hiç bir fikrim yoktu.
ÇİSEMİN ANLATIMINDAN ;
Başımdaki tuhah acıyla gözlerimi açtığımda hiç tanımadığım bir odada olmanın düşüncesi beni çok korkuttu. Hızla yattığım yerden doğruldum ve etrafımı inceleyip tanıdık bir şeyler bulmayı umut ettim. Ama bana tanıdık gelen hiç bir şey yoktu bu ürkütücü odada.
Yattığım sert nesneden (yatak demeyebin şahit gerek) kalktım ve kapıya ilerlemeye başladım. Elimi paslanmış ve boyaları dökülmüş eski kapının koluna atarak kapıyı açmaya çalıştım, ama kapı kilitliydi. Bıkkınlıkla bir nefes verdim ve yatağa oturarak neler olduğunu hatırlamaya çalıştım.
En son Lamiayla okul partisindeydik. Biraz, yada kabul ediyorum çok fazla alkol almıştım ve o yüzden neler olup bittiğini hatırlayamıyordum. Zihnimi zorlayarak hatırlamaya çalıştım ama yine başarısızlıkla sonuçlandı.
Kapıdan gelen tıkırtılar zihnimi oraya odaklamama sebep olurken yerimde tedirgince kıpırdandım ve titrek bir şekilde ayağa kalktım. Bedenim bilinmezliğin bahşettiği korkuyla kış ayazında kalmış minik bir serçe gibi titrerken kapı aralandı ve bir kulağı kesik olan iri yarı ürkütücü bakışlı korkunç bir adam kapıda görüldü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Korkuyla titreyen bedenim bu görüntüden sonra hepten krize girmişim gibi daha şiddetli titremeye başladı. Bu adam kimdi? Ve en önemli soru ben buraya nasıl gelmiştim? Cevap alamadığım sorular beni hepten çıkmaza sokup çaresiz bırakınca geriye bir adım attım.
Sorulara cevap alıp zihnimi rahatlatabilmek adına cevap alma umuduyla karşımdaki kesik yüzlü adama baktım ve dudaklarımı araladım yavaşça.
Araladığım dudaklarım adamın bana yaklaşmasıyla titrerken merakımı gidermek amacıyla esamesi okunmayan cesaretin zerresi ni bulmuşken kaybetmemek adına hemen söze girdim.
" Sende kimsin?"
" Burası neresi?"
" Ben neden buradayım?"
" Buraya nasıl geldim?"
Sorduğum soruyla yüzünde tekinsiz bir gülümseme oluştu. Yüzünde oluşan sırıtmaya iğrenerek baktım. Ben daha ne olduğunu anlamadan saçlarıma yapışmasıyla öylece kalakaldım. Saçımı kafamdan söküp atmak istermiş gibi büyük bir kuvvetle çekiyor, aynı zamanda da beni sürükleyerek bir yere götürmeye çalışıyordu.
" Birazdan tüm soruların cevap bulacak köle."
Bana köle demesiyle baştan ayağa tüm uzuvlarım uyuştu. Neredeydim ben böyle? Lamia, o nasıldı? O damı buradaydı? Şu an tek isteğim onun burada olmamasıydı. Ona zarar verirlerse dayanamazdım. O benim her şeyimdi. Bana istediklerini yapabilirlerdi hiç sesim çıkmazdı ama ona zarar verirlerse dünyayı başlarına yıkardım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sizce Çisem nerede?
O korkunç adamda kimdi sizce ?
Peşindeki adamlar Lamiayı yakalayabildiler mi sizce?
Merhaba canlarım. Uzun zamandır bölüm atamıyordum. Bazı belirtmek istemediğim talihsizlikler ve sorunlar yaşıyorum bu yüzden bölüm atamadım. Ama artık buradayım. Bölümler gelmeye devam edecek.
Yorum yapmayı ve kitabımı oylamayı unutmayın canlarım.
