"ႏႈိးတာမဟုတ္ဘူး ဘတ္ဟြ်န္းနီးရာ။ နာေနေတာ့မွာပဲ"
"ဘာက္ိုလဲ! မနာပါဘူး"
ဘတ္ဟြ်န္း ခပ္စူးစူးစိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပါးၿခိဳင့္နက္နက္နဲ႔တိုးသြားတာမို႔ ေခါင္းကိုအလ်င္အျမန္ျပန္ငံု႔လိုက္ရသည္။ ခ်န္းေယာလ္ ဘတ္ဟၽြန္းကိုခ်ီထားရက္နဲ႔ ဘယ္လိုေတြလမ္းေလၽွာက္လိုက္လဲမသိေပမယ့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲေတာင္ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ဘတ္ဟြ်န္းတို႔ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ bathtub မရွိ။ bathtub ဝယ္ထည့္ဖို႔စဥ္းစားထားေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္လံုးမအားတာနဲ႔ပဲ ေဈးဝယ္သည့္ဘက္ကို အခ်ိန္မေပးျဖစ္။ အိမ္သာအဖံုးေပၚ ဘတ္ဟြ်န္းကိုတင္ၿပီး ခ်န္းေယာလ္က အဝတ္ေလၽွာ္ခန္းဘက္က ဇလံုအႀကီးႀကီးကို သြားဆြဲယူလာသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲျပန္ဝင္လာတဲ့ ခ်န္းေယာလ္က ခါးမွာပုဝါတစ္ပိုင္းပတ္ထားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
"ခ်န္းေယာလ္ ဘာလုပ္မလို႔"
ဘတ္ဟြ်န္းေမးတာကိုမေျဖဘဲ ေရပူေရေအးေတြစပ္ၿပီး ဆပ္ျပာအေမႊးဆီေတြေလာင္းထည့္၏။ ေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ ဘတ္ဟြ်န္းကိုယ္ေပၚက အက်ႌကိုဆြဲခၽြတ္ၿပီး ဇလံုႀကီးထဲျဖည္းျဖည္းေလးခ်ေပးသည္။ ဘတ္ဟြ်န္းမ်က္ႏွာက အပူေငြ႕ေတြေတာင္ ထြက္ေနမည္ထင္သည္။
"ေႏြးသြားလား"
"အင္း..."
"အရမ္းနာေနလား"
"မနာပါဘူးဆို ခ်န္းေယာလ္ေနာ္။ ငါ မိန္းကေလးမဟုတ္ဘူး"
ဘတ္ဟြ်န္းဆံပင္ေလးေတြကို ဖြဖြသပ္တင္ၿပီး နဖူးေလးကိုငံု႔နမ္းသည္။ အထက္တန္းတုန္းက ဘတ္ဟြ်န္းအေပၚသည္းသည္းလႈပ္တဲ့ ခ်န္းေယာလ္ကိုျပန္ေတြ႕လိုက္ရသလိုပါပဲ။ မ်က္ႏွာမွာ ႏူးညံ့ၾကင္နာျခင္းေတြအျပည့္။ ခ်န္းေယာလ္တကယ္ျပန္ေရာက္လာတာ အမွန္ပါပဲ။
"မိန္းကေလးပဲ နာတတ္ရမွာလား ဘတ္ဟြ်န္းနီးရဲ႕။ ေယာက္်ားေလးလည္း အေသြးနဲ႔ကိုယ္၊ အသားနဲ႔ကိုယ္ေလ။ ငါေတာင္ ေပါင္ရင္းေတြေအာင့္ၿပီးနာေနတယ္။ ဘတ္ဟြ်န္းနီးမနာဘဲေနမလား"
"ဟင္...ခ်န္းေယာလ္က ဘာလို႔နာ"
"ဘတ္ဟြ်န္းနီးက အရမ္းၾကပ္..."
CITEȘTI
Love is in the Air
FanfictionThe love Story between two human beings. Cover By: Moe Yeik Nyo
LIITA(32)
Începe de la început
