Benim Adım Savaş (KİTAP OLDU)

İkilem

Bazen bir şeyi yaptığımız için,
Bazen de yapmadığımız için pişman oluruz...

Merhaba sevgili okurlarım:)

Yeni bir bölüm ile karşınızdayım.

Bölüme başlamadan önce size sormak istediğim bir şey var.
Herhangi bir şeyi yaptığınız yada yapmadığınız için pişman oldunuz mu hiç?

Ben yaptığım şeyler için pişmanlık yaşamadım çok şükür, ancak yapmadığım şeyler için pişmanlıklarım çok fazla...

Bu bölümde çoğu şey açıklık kazanacak ve belki çoğumuz "sinir" olduğumuz Merve'nin yerinde olsak, aynı şeyi yapardık diyeceğiz.

Bölümler arasında kopukluk olmaması açısından bu bölümde Merve'nin anlatımıyla devam edecek.

Keyifli okumalar...

Hakan Komutan'la konuşmamızı sonlandırdıktan sonra , hızlıca beni arayan numarayı geri aradım. Tahminimde yanılmamıştım arayan Agir'di.

"Merve sana fazla zamanın yok dedikçe sen oyalanmaya devam ediyorsun! Bir an önce ne yapacaksan yap ve o evi terket! Yoksa hepimizi açık edeceksin, buda sen ve ailen için hiç iyi olmaz biliyorsun!"

"Bana bağırma Agir! Ne yapacağımı sen bana söyleyecektin unuttun mu? Senden haber bekliyorum kaç gündür. Elini çabuk tutması gereken sensin ben değil. Ne yapacağımı söyle de bir an önce yapıp, senden kurtulayım artık."

"Bak sen! birinin dili fazla uzamış. Sesi fazla çıkar olmuş. Ben o dili keserdim ama dua et bana hâlâ lazımsın. Şimdi sana söylediklerimi harfiyen uygula. Bir aksilik çıkarsa; sen de, o çok sevdiğin ailen de, iki günde aklını çelmeyi başaran komutan da, geberip gidersiniz haberin olsun!"

"Bir aksilik çıkmaz merak etme. Sen ne yapacağımı söyle gerisi kolay."

"Aferin yavaş yavaş yola geliyorsun. Şimdi Komutan'ı ara ve annesinin rahatsızlandığını, fakat arkadaşlarının endişelenmemesi için ona haber vermediğini söyle. Gerisini ben halledeceğim. Ha! unutmadan arkadaşlarını aramamasını da söyle. Cansu'nun evine gelmesini, senin onu hastaneye götüreceğini söyle de, artık ayağıma gelsin avım."

"Tamam. Başka bişey yoksa kapat artık. Sesini duymak bile midemi bulandırıyor."

"Cık, cık, cık. Çok ayıp Merveciğim, insan hiç suç ortağına böyle şeyler söyler mi?"

"Pis kahkahanı duymak zorunda değilim kapat artık!!"

"Senden haber bekliyorum. Hemen ara ve bana geri dönüş yap."

"Tamam."

Pislik herif. Sesi ve o iğrenç kahkahası gerçekten midemi bulandırıyor. Off ben şimdi Hakan'a bunu nasıl yapacağım. Onu ölüme göndermek gibi bir şey bu. Gibi değil, ölüme göndermek desem daha doğru olacak.

Bi yanım; onu ara ve bütün gerçeği anlat, o sana yardım eder diyor, öbür yanım; ya seni anlamazsa, senin onlarla isteyerek işbirliği yaptığını düşünürse senin için her şey daha kötü olur diyor.