Hayaller Gerçek Olursa

-3-

Kapı yavaşça açıldı. Sonra bir kaç tıkırtı sesi geldi. Ardından ayak sesleri gittikçe daha net duyuluyordu. Gözlerimi kapadım ve Allah'a dua etmeye başladım. Yavaşça odamın kapısı açıldı.

Ve ayak sesleri odamin içini doldurdu.

Yavaşça gözlerimi araladım ve...

Karşımda tanımadığım bir sima gördüm. Birden bağıracaktım ki yabancının elleri ağzımı kapadı.
-Lütfen sus.Lütfen kimseye zarar vermeyeceğim. Hiçbir şey de çalmadım. Çıkıp hemen gidebilirim. Ama nolur polisi arama lütfen.

Kafamı tamam anlamında salladım.Ağzımı bıraktı. Tam çıkacaktık ki. Birden anahtar sesi duyduk ve ikimizde kapının arkasına koştuk.
-Sen niye saklanıyorsun ki

Elimle sus işareti yaptım. Giren kişi bir kaç dakika durduktan sonra evden çıktı.

Derin bir nefes aldım.

-sen burda yasamıyor musun yoksa sen de mi...

Dedi serçe parmağıyla sağ kaşını kaşıyarak..

+hayir yani kısmen, off disari cikalim bi anlaticam.

Önden ben arkadan da o çıktı. Rüzgar o güzel deniz kokusunu buraya kadar getirmisti. Sessizliği bozan yabancı oldu.

-Artık anlatmayacak mısın?

+Neyi?

-Neden saklandığını, anlatacağını söylemiştin ama...

+Öyle mi dedim o zaman geri alıyorum. Hoşçakal!

Hızlı hızlı yürümeye başladım. Arkamdan şaşkınlıkla baktığını hissedebiliyordum. Bir süre sonra bana yetişti ve kolumdan tuttu.

-Bir dakika

+Yok bir dakika falan hem ben tanımadığım birine oturup hayat hikayemi mi anlatıcam ya Allah Allah..

Tekrar hızlandım. Ama tekrar yetişti ve kolumdan tuttu ve kendine çevirdi.

+Ya sen ne istiyosun ya benim bir hırsıza anlatacak bir şeyim yok tamam mı?

-Tamam ama bunu vermek istemiştim sadece. Al düşürmüşsün!

Dedi ve elime annemden aldığım paraları tutuşturdu. Ve hızlı hızlı yürümeye başladı. Ben bir süre duraksadım, parayı çantama koydum ve arkasından yürümeye başladım. Rüzgar hafif hafif esiyordu ama saçlarımı dalgalandıracak kadar güçlüydü. Acaba fazla mı sert davranmıştım. Çocuk bana düşürdüğüm parayı getirdi. Ben ona hırsız dedim. Ama hırsız yalan mı? Daha fazla dayanamadım ve ona yetiştim ve yanında yürümeye başladım. İlk önce bana şaşkın ve sorgular gözlerle baktı. Ama bir şey demedi. Bir süre öylece yürüdükten sonra daha fazla dayanamadım ve konuşmaya başladım.

+Ben Selin..

Birden gülümsedi. Fakat hiçbir şey söylemedi.

+Ya niye gülüyosun ?!

-Hiç.. Sadece bir hırsızla konuşmak istemediğini sanıyordum.

+Allah Allah fikrimi değiştirdim belki.. Hem deminden biraz ters davrandım pardon..

+Eee...

-Ne eee..

+Ben ismimi söyledim ama sen söylemedin..