The wolfs from Forks. (NL)

Hoofdstuk 5. -Nice friend, not.

Jacy P.O.V

Ik loop weer van de parkeerplaats naar school en ik zie Jacob zitten, hij heeft zijn haar afgeknipt, staat 'm leuk. "Hee Jacob, staat je goed je nieuwe kapsel" zeg ik met een glimlach op mijn gezicht als ik dichterbij kom. "Dankje Jacy" zegt hij met een emotieloos gezicht. "Chagrijnig?" vraag ik aan hem. "Ja, soort van" zegt hij en loopt naar binnen omdat de bel gaat.

In de les negeert Jacob me en in de pauzes laat hij me ook alleen achter bij de meiden waar ik een beetje vriendinnen mee ben geworden, sjee wat een roddelaars zeg. "Hee Jacy, heb je het nieuwe kapsel van Jacob al gezien? Staat hem vet lekker vind je niet?" zegt Abigail vrolijk. "Ja staat hem wel leuk" zeg ik met een lach, vanbinnen snap ik natuurlijk niet waarom hij zo raar tegen me doet. Ik vind aan deze pauze dus niks aan. Ik ben op deze school het meisje geworden dat liever met jongens omgaat of helemaal niemand dan meisjes, ugh lekker begin van dit jaar.

"Annie, ik ben thuis" zeg ik als ik mijn jas en tas aan de kapstok hang, huiswerk maak ik later wel. "Hee Jacy, en al veel nieuwe mensen leren kennen?" Vraagt ze vrolijk. "Naah, ik ken wel een stel meiden maar het zijn niet mijn type mensen en ik heb een jongen leren kennen, maar daar heb ik ook niet veel aan, het is pas de 2e dag school en hij negeert me nu al" zeg ik geïrriteerd. "Och het komt wel goed, misschien moet je maar 's bij een club gaan, dan leer je ook snel mensen kennen." "Maar ik kan niks" zeg ik en lach. "Of 'lui zijn naschool' moet een club zijn, dan heb ik hoop" zeg ik er achteraan. Annie begint te lachen en zegt als ze stopt met lachen "jij moet je talenten dus nog ontdekken, daar kunnen clubs ook goed voor zijn."
Ik zeg tegen Annie dat ik huiswerk heb en geef haar een kus op haar wang. Ik pak mijn tas en loop naar mijn kamer, ik kijk eerst op mijn telefoon en zie dat ik een paar berichten van Newt heb.

Ik kan mijn hoofd niet bij mijn huiswerk houden ik moet met Jacob praten. Waarom was hij opeens zo humeurig? Ik heb toch niks gedaan, ik heb gewoon mijn lessen gevolgd en wat met hem gepraat. Jongens zijn zo.. niet te begrijpen, de ene keer zijn we vrienden en de andere keer keurt hij me geen blik waardig.

Sam P.O.V

“Jongens, ze blijft aan de grens en ze zal snel een nieuwe roedel vinden.” zeg ik via de link tegen de rest. “Wie was het dan?” vraagt Jacob via link terug. “Het was een meisjes wolf, ze zei dat ze geen rogue is maar ik vertrouw het niet helemaal.” Zeg ik tegen Jacob. “Waar is ze naar toe?” vraagt Jacob nieuwsgierig. “Ik weet het niet Jacob, misschien is ze aan de grens en misschien is ze alweer verder getrokken.” Zeg ik tegen de nieuwsgierige Jacob. Jacob is altijd teleurgesteld als een meisje niet het meisje is wat hij zoekt. Jacob wordt steeds depressiever en sluit zich steeds meer af, het is zwaar om zijn gedachte gang aan te horen als we allemaal in wolvenvorm zijn.  

Ik loop naar Emily toe en kus haar op haar lippen, ik kijk naar haar litteken wat ik mezelf niet kan vergeven en kus dat ook. Ze glimlacht en legt haar handen op mijn wangen en kust me lieflijk. Ze geeft me een bord met muffins voor mij en de jongens. De jongens kwamen binnen gelopen en waren druk in gesprek. “Seth, vangen!” roep ik en gooi snel een muffin naar zijn hoofd. Hij vangt hem net niet en de muffin knalt tegen zijn hoofd aan en breekt uit elkaar en valt op de grond. “Ik ga dat niet opruimen, Seth en Sam dat doen jullie maar.” Zegt Emily met een glimlach op haar gezicht terwijl ze met een pollepel zwaait. “Oeh, schatje, je maakt me bang met die pollepel.” Zeg ik als ik bij haar sta en mijn handen op haar heupen heb gelegd. “Oh jawel, jij gaat dat zeker doen, want anders krijg je geen zoen meer van me.” Zegt ze lachend. “Oké, nu ben ik wel bang.” Zeg ik grappend tegen haar. “Seth, ruim de rommel van de muffin op.” Zeg ik met mijn alfastem. “Sam, dit is zo oneerlijk. Je hoeft maar je alfastem op te zetten en wij doen het al, yes.” Zegt Seth een beetje op een zeurende toon. Ik grinnik en kijk weer naar Emily. “Het word opgeruimd dus dat betekent dat ik een zoen krijg.” Zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. Ik kus Emily, ze maakt de zoen intenser. “Zoek een kamer!” roepen bijna alle jongens tegelijk. Emily en ik verbreken de zoen en lachen. “Ik wil best naar onze kamer, maar volgens Emily is het nog te vroeg. Toch, schatje?” zeg ik tegen ze allemaal.  

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Heeyy, sorry dat ik wat later heb ge-update, ik was "True wolfs mate" aan het lezen, wow geweldig boek. En ik had geen inspiratie, ik schrijf mijn verhalen altijd eerst in mijn schrift en dan typ ik ze op mijn laptop of telefoon, ik kan anders geen verhaal maken haha.

Ik hoop dat jullie mijn verhaal nog leuk vinden. Tips zijn altijd welkom gewoon reageren als je iets niet goed vind of als ik anders moet schrijven.
Veel plezier met lezen. xx Joëlle :)