"លោកចង់បានន័យថាម៉េច?"
"នាងត្រៀមខ្លួនទៅណា... ព្រឹកឡើងនាងនឹកបាន ឃើញស៊ូជីនមិនខាន..." អេនដ្រៀគ្រវីកែវស្រាចុះ ឡើង ក្នុងខួរក្បាលគេកំពុងគិត ថាបើគ្មានជម្រើស ធ្វើឲ្យអាថេឈឺចាប់បាន គេគួរតែធ្វើយ៉ាងម៉េច ព្រោះ គេមិនអាចបង្ខំខ្លួនឯងធ្វើបាបស៊ូជីនបាន តែគេនឹងប្តូរវិធី ដោយព្យាយាមចូលទៅជិតស៊ូ ដើម្បីធ្វើឲ្យអាថេវាឆ្កួត បន្ទាប់មកក៍យកស៊ូជាចំណាប់ខ្មាំង ក្នុងការ សម្លាប់វា
" បើគ្មានជម្រើសពិតមែន បើនាងនៅខាងវា.... នាងក៍ត្រូវស្លាប់ដូចគ្នាស៊ូជីន... ប៉ាវាសម្លាប់ប៉ាខ្ញុំ... វានៅចង់មកដណ្តើមនាងពីខ្ញុំទៀត ... បើខ្ញុំមិនបាននាង .... វាក៍ មិនបាននាងដូចគ្នា ស៊ូជីន រ៉ូម....!!!" អេនដ្រៀគំរាមក្នុងចិត្តម្នាក់ឯង ដៃគេមានបាច់ផ្កាមួយ កំពុងត្រៀមជាកាដូឲ្យមនុស្សម្នាក់ ផ្កាលីលីដ៍ស្រស់ ស្អាត រាងខ្ពស់ ស្រវាអាវធំ មកពាក់ហើយដើរចេញទៅ
ចំណែកស៊ូដែលគ្រាន់តែបើកភ្នែកឡើង អ្វីៗជុំវិញខ្លួន រាងស្រពិចស្រពិល នាងបិទភ្នែកចុះឡើង ដើម្បីឲ្យសាំនឹងពន្លឺថ្ងៃ ក្នុងចិត្តនាងមានអារម្មណ៍ថា កែវភ្នែកដែល នាងមានហាក់ដូចជារបស់មនុស្សដែលនាងធ្លាប់ស្គាល់ ក្នុងចិត្តនាងចេះតែមិនស្ងប់ ទើបសួរណាមជូន
" បងជូនហ៎ា... អ្នកណាជាអ្នកបរិច្ចាកភ្នែកឲ្យខ្ញុំ... ចុះ គេ រស់នៅបន្តយ៉ាងម៉េចទៅ???"
"បងក៍មិនដឹងដែរ ដឹងត្រឹមថាជាក្មេងស្រីចិត្តសប្បុរស ដែលផ្តល់ក្រលៀនឲ្យឯងហើយ ថែមទាំងបរិច្ចាក ភ្នែកឲ្យទៀត.... បងពិតជាសរសើរទឹកចិត្តនាងណាស់... " រទេះរុញរបស់ប្រេមិកាដែលឈប់នៅ មុខបន្ទប់ស៊ូ នាងតូចញញឹមសោកសៅ ងក់ក្បាលដាក់សែល ឲ្យប្រញាប់រុញនាងចេញ ទៅ ( មិនបាច់ អរគុណ ឬមិនបាច់សរសើរខ្ញុំទេ បងជូន.... ត្រឹមបង មានក្តីសុខមិនកើតទុក្ខវាគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមឲ្យបងសមបំណងនឹងស៊ូណា... ស៊ូជីនបងសង្ឃឹមថា ឯងនឹងថែរក្សាកែវភ្នែករបស់បងឲ្យបានល្អ... លាហើយ មនុស្សសំខាន់របស់ខ្ញុំ....) នាងក្រមុំក្តាប់រូបថតណាមជូនជាប់ទ្រូង
"មិកា... ឯងប្រុងទៅមិនលាគេមែនឬ??"
"អ្នកណាថា... មិនលា... ខ្ញុំប្រាប់គាត់ហើយៗ តែគាត់ មិនយល់ពីខ្ញុំច្រើនជាង... បងសែលសន្យានឹងខ្ញុំហើយ ថាមិនប្រាប់បងជូន...."
YOU ARE READING
លោកពូសុភាពបុរសឃោរឃៅ
Romanceជារឿងរ៉ាវដែលតទល់គ្នា រវាងស្នេហាខុសអាយុគ្នារហូតទៅដល់ ២០ ឆ្នាំ តើវាអាចទៅរួចទេ រវាងកម្លោះសង្ហារវ័យជ្រេ គីម ថេយ៉ុង និង ក្មេងស្រី ស៊ូជីនរ៉ូម 🥴
