vortrex: reis naar verbetering

gefaald

jesse was in paniek. waar moest hij heen? kon hij nog afscheid nemen? zou het echt zo zijn als in de verhalen?
volgens de verhalen was het heropvoedingsinstituut een vreselijke plek.
je kon je maar beter gedragen want anders kwam je daar terecht.
het eten zou er vreselijk smaken. het kwam zelfs uit de grond! uit de facking grond!
of uit de uiers van dieren! iehl. de plek werd hel of aarde genoemd.
doordat jesse zo in beslag was genomen door zijn gedachten, kreeg hij niet echt mee waar het gesprek tussen zijn moeder en de dokter over ging.
pas toen het gesprek voorbij was en zijn moeder hem aanstootte, kwam hij weer in de realiteit.
zijn moeder keek hem aan. haar ogen glinsterden van tranen.
´je gaat naar het heropvoedingsinstituut jongen, sprak ze hem toe, je gaat daar zijn met andere kinderen. als je weer beter bent mag je naar huis.´
´wanneer moet ik vertrekken?´ vroeg jesse.
´morgen lieverd´ zei zijn moeder. ´laten we maar gauw gaan rijden dan help ik je wel met je koffer.´
ze liepen het gebouw uit. jesse had geen zin om te praten.
zijn moeder overlaadde hem echter met vragen en praatte honderduit.
´waarom ben je dan zo dun jongen?´ ´kook ik niet lekker?´ ´je moet je wel goed gedragen daar hoor.´
´als ze zien dat je je niet goed gedraagd kan je verblijf wel langer duren dan twee maanden.´
´het komt goed, ze hebben goede psychiaters daar.´
ze stapten in de auto en reden naar huis, waar zijn moeder het hele verhaal aan zijn vader vertelde.
ondanks dat ze alledrie wel geschrokken waren van het nieuws van de dokter, steunden jesse´s ouders hem door dik en dun.
dus hielpen ze hem zijn koffer klaar te maken, en spraken ze hem moed in.
ze spraken ook af dat hij elke week zou schrijven.
toen jesse die avond in bed kroop, was hij ongerust maar de hulp en support van zijn ouders kon daar niet tegen op.