vortrex: reis naar verbetering

de test

jesse vond het fijn dat zijn moeder erbij was.
ondanks dat ze de hele situatie ongemakkelijk maakte door met andere mensen te kletsen over hoe ´volwassen hij al was´.
het gaf hem hoop om te zien dat zelfs zo´n onbegrijpelijk mens als zijn moeder de keuring was doorgekomen.
hij was hier al vier keer geweest dus hij wist al wel de weg, maar het testcentrum was zo immens groot.
als je daar een plattegrond van wilde maken zou je minstens een hele dag bezig zijn met de eerste verdieping.
en dan moest je er nog drie. hij had nu al medelijden met de persoon die het zou moeten doen.
bij de deur aangekomen ging hij naar binnen. zijn moeder wachtte buiten op hem, zoals ieder jaar.
hij wist wat de bedoeling was. er was nog niemand binnen, maar dat kwam later pas.
nu moest hij eerst de kledingtest doorstaan. hij liep naar de inloopkast.
die leek vanbinnen zo groot dat er een stadsbus in had gepast.
hij wist dat hij naar de meisjeskant mocht, maar hij wilde niet.
hij ging naar de rechterkant, waar de jongenskleding stond.
voor veel gay mensen was dit een valkuil geweest.
niet alleen waren er bij de meisjes veel items met regenbogen en leuke jurkjes en zwierende rokjes.
ook tussen de jongenskleren hing wel eens random een spijkerrokje of bandana waardoor je de illusie kon krijgen dat het oke was zoiets aan te doen.
jesse koos uiteindelijk voor een simpele spijkerbroek en na een lange blik in de spiegel, besloot hij een shirt met print aan te doen.
hij koos een donkerblauw shirt met een haaienprint.
nu nog witte sneakers erbij en hij was klaar.
´gelukkig is het shirt wijd´ dacht jesse. hij wilde niet dat anderen zijn lichaam zagen.
toen hij weer uit de kast kwam zat daar aan de tafel de dokter.
hij schreef wat op zijn klembord, waarschijnlijk over zijn outfit en gebaarde toen naar jesse om te komen zitten.
´aha jesse, hoe gaat het met je?´ vroeg de man.
hij keek vriendelijk en jesse had bij hem altijd het gevoel gehad dat hij tegen hem alles kon zeggen.
zo vielen de depressieve en onzekere mensen vaak door de mand.
´goed' andwoordde hij. ´oke´ reageerde de dokter.
hij schoof de vragenlijst en een pen naar hem toe.
het waren twintig vragen.

1. op welk geslacht val je?
2. ben je onzeker?
3. vind je dat vrouwen abortus zouden moeten kunnen krijgen?
4. welke kleding draag je het liefst?
5. ben je graag alleen?
6. van welke muziek hou je?
7. wat zijn je hobby´s?
8. hoeveel vrienden heb je?
9. doe je aan sport?
10. heb je verbeterpunten voor de maatschappij?
11. wat eet je liever waterijs of sorbetijs?
12. wat voor werk doe je?
13. hou je van shoppen?
14. wat is je favoriete kleur?
15. kun je koken?
16. denk je dat een gay koppel een kind zou kunnen opvoeden?
17. wat wil je worden later als je groot bent?
18. wat is je favoriete eten?
19. heb je een spijkerjack?
20. heb je stressballen?

jesse snapte niet helemaal waarom ze al deze dingen van hem wilde weten maar hij begon ze in te vullen

meisjes
nee
ligt aan de situatie
shirts met print
soms
pro destination
ik hou van joggen
vijf ongeveer
ja joggen en fitnessen
niet echt
waterijs
ik werk bij een kwekerij
niet echt
donkerblauw
ik kan boterhammen smeren?
ik denk dat het kind dan wel iets zal missen
weet ik nog niet
wombervlees
nee
ja

de dokter bekeek zijn lijst en streepte wat dingen af op zijn klembord.
na een tijdje zei hij wat.
´wat bedoel je met ligt aan de situatie?´'vroeg hij.
´het ligt eraan of ze niet verkracht is´ reageerde jesse.
´maar jongen toch, als ze ´verkracht´is vroeg ze erom.´
´hoezo dan´
´door niet bedekkende kleding te dragen´
´oh dan niet.´
´waarom heb je stressballen?´ vroeg de dokter
´ik vind het grappig dat ze van vorm veranderen.´zei jesse.
´oke dan komt nu de plaatjestest jongen.´
´doe je shirt maar even open dan plak ik dat ding erop´
´oke´
jesse deed de twee bovenste knoopjes van zijn shirt open.
toen de dokter het ding erop wilde plakken schrok hij van wat hij zag, jesse´s ribben staken uit en zijn sleutelbeen ook.
´waarom ben je zo mager jongen´
´ik weet het niet´
´ik denk dat je maar naar het ziekenhuis moet om aan te sterken´
´waarom dan het gaat prima´
´ik denk dat het beter is, als het echt prima gaat mag je zo weer naar huis.´
op dat moment besefte jesse wat er gebeurde, hij zakte voor de keuring.
terwijl hij zich druk maakte over wat er nu ging gebeurde, pende de dokter driftig op zijn klembord.
toen alles erop stond liep hij naar de deur om zijn moeder naar binnen te roepen.