YENİ HAYAT

4BÖLÜM

 -E..evet tanıştım.''Buna da tanışmak denirse tabi.Acaba Rüzgar babasına aramızda geçen şeyleri anlattı mı?

 -Güzeell.Zaten aynı okula gidiyorsunuz.Biraz geç tanıştınız ama olsun.Taburcu edelim seni artık. İyi gibisin.Du bakiyim serumunda bitmiş.İlaçlarını düzenli kullan bak.Ha bu arada kendini kötü hissettiğin andaki kullandığın ilaç varya yanından ayırmıyosun demi.Bak sana söylüyorum hafif bi sarsıntı hissettiğinde hemen iç.Hap kaygan olduğu için suyada ihtiyaç duymazsın.

 -Tamam Mehmet amca.Peki Mehmet amca.Anlaşılmıştır Mehmet amca.Ne zaman çıkıcam.''Yüzüme koca bi gülümseme yerleştirerek sormuştum.Mehmet amcada anlamıştı hastaneden hemen çıkmak istediğimi.

 -Şimdi çıkıcaksın kızım.O kadar mı sıkıldın benden aşkolsun.Sen Mehmet amcanı özlemedin mi?

 -Özledim özlemesine de biz seni yemeğe davet etsek öyle görüşsek daha iyi olur hem.''Bu arada farkında olmadan yemeğe davet etmiştim.İnşallah Rüzgar'ı da getirmez. Hem bebek mi canım.Babasının peşinden gelsin bence gelmek istemez.Umarım...İnşallah...

Sonunda hastaneden çıkabilmiştim. Tamam yabancılık hissetmiyorum alıştım ama kim hastanede kalmak isterki.Evet artık evimde odamdaydım.Kendimi banyoya attım kısa bir duş ve sıcacık yatak.

Telefonumun sesiyle uyandım.Sabah olmuştu.Dün  o kadar yorulmuştumki hemencecik uykuya dalmıştım.Telefonun ısrarlı sesiyle elime aldım.Arayan...Ne! Ne ara benim telefonuma kendi numarasını kaydettı bu.Tabi yaaa dün beni hastaneye o götürmüştü. Doğruya ben baygın yatarken kaydetmiş olabilir.Ama ne hakla!Cevap vermemeye karar verdim ve sonunda telefonum sustu.Ekrana baktığımda msj filan yoktu. Bir kaç cevapsız çağrı vardı oda Rüzgar'dandı.Ne bekliyordumki sanki onlarca mesaj onlarca çağrı değildi heralde.Arkadaşım varmıydıki sanki.Ülkü şimdi ne yapıyo acaba.Tam Ülkü'yü arayacakken telefonum çaldı ve arayan evvvvveeeettt Ülkü'mmm.Kaç gündür konuşmuyordum özledim evet 1 gündür konuşmuyordum.Koskoca birgün özledim beeee.

 

 -Ülkü'mmm.Kuzummm nasılsın.Dün konuşamadık yaa.Bence varya sırf seninle konuşamadım diye başıma neler geldi neler bir bilsen.

 -Kızım az susda motorun soğusun.Nefes aldın mı sen?

 -Evet.Evet aldım.Eeeee nasılsın söylesenee.

 -Napim kızım yaaa.Yaşıyoz işte buna da yaşanmak derse.Yaz tatili bitti biz bu yaz da görüşemedik.

 -Evet kızım yaa.Off napalım belki Şubat tatilinde buluşuruz ha ne dersin?

 -Hı hı tabi tabi sizinkiler çokda izin verirya buraya gelmene.

 -Sen gelirsin belki.

 -Benimkileride biliyon izin vermiyolar.

 -Offf evet yaaa.Hani birde hep olurya zengin ailenin kızları istedikleri yerlere gidebilirler.Birde gelsinler seni görsünler.

 -Aynen kızım.Kaçcam birgün evden görürsün bak...Geliyorum hocaaam..Masal'ım benim piyano hocam geldi.Görüşürüüüüz.

(Ülkü'den)

Masal'a çok güzel bir sürprizim vardı o yüzden telefondaki konuşmayı pek uzatmadım.Piyano hocamın seslediğini sanıyordu ama yanılıyordu sürprizim için hazırlık yapıcaktım.Daha çok işim var çoook.

(Masal'dan)

Görüşürüz diyip telefonu kapattı her zamanki konuşmamızdan çok kısa sürdü hmm acab ne planlıyo.Hadi hayırlısı bakalım.

Telefon tekrar çalınca ekrana baktım ve yine Rüzgar'dı bu sefer cevap verdim.

 -Efendim.

 -Nasılsın.Bugün buluşalım mı?

 -Neden?

 -Hiiiç.Öyle sahilde her zamanki bankında otururuz. Ben annenden izin aldım.Hazırlan kapının önünde bekliyorum.

Bu da neydi böyle.Hemen odamın penceresine koştum gerçektende kapının önündeydi.Karşı kaldırıma oturmuş benim pencereme bakıyordu ve ben. Ben! pijamalarımlaydım.Ah olamaz bir erkeğin karşısına pijamalarla nasıl çıkabildim.Tamam karşısında değildim ama sonuçta benim mavi puantiyeli pijamalarımı görmüştü uff ne yapcam şimdi ben.Hemen hazırlanıp oturma odasına geçtim.Annem oturmuş dizisini izliyodu.

 -Anne ben çıkıyorum nereye çıktığımı biliyorsun.

Dedim imalı bir şekilde.Annem peşimden ilacımı yanıma alıp almadığımı sordu.Ceplerimi kontrol edince almadığımı farkettim.Annemden ilacımı getirmesini istedim.Annem getirirken bende ayakkabılarımı giydim.Ve ilacım artık cebimdeydi.Çanta taşımasını sevmiyorum na yapabilirim. 

umarım hikayemi beğeniyorsunuzdur :D