"Stay with me."

Nagpumiglas ako. "Bitawan mo ako!"

I glared at him. Ano bang nasa utak niya? Anong kagaguhan ang ginagawa niya ngayon?

"I can accuse you of rape, Jero. So please, tigilan mo na ang kahibangan mo."

"I love you. I really do, Maleha. Kaya ko namang bumawi. Lahat gagawin ko para maibalik sa dati ang lahat."

"Hindi mo na maibabalik ang lahat sa dati, Jero. So please, leave me alone. Huwag na huwag ka nang magpapakita sa akin. I am disgusted with myself because of what you did. Tama na. Huwag mong patungan ng pstungan ang kasalanang ginagawa mo sa akin."

He stared at my eyes. "Kahit kailan, hindi naging kasalanan ang magmahal, Maleha."

"Oo. Hindi kasalanan ang magmahal pwera nalang kung patuloy mo lang sinasaktan ang taong mahal mo. I can file a case against you, Jero but because I don't want to make an issue or commotion, I won't do that so the best thing you can do is to leaave me alone."

Tuluyan ko na siyang tinalikuran. Hindi na niya ako hinabol pa.

Nang makalabas ako ng kwarto ay nakita ko ang sling bag ko sa couch sa living room. I grabbed it and walked outside the unit.

Sumakay ako sa elevator. Napakapit ako sa dingsmding niyon saka kinapa ang dibdib ko. Ngayon ko naramdaman ang kakaibang kaba.

May nangyari sa amin. Nandidiri ako sa sarili ko. I want to rip his neck with what he did pero alam kong wala akong laban sa kanya dahil posibleng gumawa siya ng bagay na hindo ko aasahan. Wala na siya sa matinong pag-iisip at dalawa lamang kami sa unit niya. I can't risk my safety kaya hangga't kaya ko, kumalma ako.

Pagbaba ng elevator ay dumiretso ako sa parking lot. Inopened my sling bag ti get may car keys.

Hanggang ngayon ay nanginginig pa rin ang mga kamay ko. Can I pretend that everything is fine and nothing happened? Hindi ko alam. Para iyong may after shock na pagkatapos ng harapan namin, sakanko mararamdaman ang takot, kaba at pag-aalala.

It's already morning. It means that it's really possible na may mangyari sa amin dahil magdamag ako ro'n. I went yesterday afternoon. Parang ayoko nang isipin kung gaano ko katagal na kasama si Jero sa unit niya.

Sumakay ako sa kotse ko.

I should forget about what happened. Hind ko hahayaang mangyari ulit iyon. All I want to do right now is to drown myself into bathtub. Parang kailangan kong magbabad ng maghapon roon dahil sa nangyari sa amin ni Jero.

Nandidiri ako sa sarili ko. Nandidiri ako.

KAHIT papaano ay gumaan ang pakiramdam ko dahil pag-uwi ko dito sa condo ko kanina ay nagbabad ako sa bathtub. Hapon na ako bumangon dahil nakaidlip ako.

Ni wala pang laman ang tiyan ko dahil parang hindi ako nakaramdam ng gutom. Dahil siguro iyon sa halo halong emosyong naramdaman ko dahil sa ginawa ni Jero.

Galit, pangamba at takot.

I walked towards my kitchen and look for something to eat inside my fridge.

Kinuha ko ang apple saka hinugasan iyon sa sink. Kinagat ko iyon saka kumuha ng fresh milk sa fridge. Nagsalin ako sa baso saka uminom.

Umupo ako sa stool. Napatitig ako sa kawalan.

I cringed everytime I think about what happened. Wala na kami ni Jero but he still manage to do that thing to me. He's horrible. Hindi man lang niya naisip ang magiging epekto niyon sa akin.

Casanova's Club #2: Unwritten RulesWhere stories live. Discover now