KORUYUCULAR

6.Bölüm

Step'in arabasına binmiş Centrum'a gidiyorduk. Ben öndeki yolcu koltuğunda kızlarda arka kısma oturmuştuk.

Asfalt yolun iki tarafında da yemyeşil orman yayılıyordu. Camı hafifçe açıp temiz havayı ciğerlerime çektim.

"Şehir hayatındansa ormanda yaşamayı tercih ederim."

Başımı Step'e çevirip sohbet açma niyetiyle konuştum. İki saniyeliğine başını bana çevirip tekrar yola döndü.

"Kurt tarafımız doğaya çekiliyor."

Gözlerimi kısıp "Bu doğa anayla bağlantılı olmamızdan mı kaynaklı?" Deyip cevap bekledim.

"Evet. İnsana dönüşebiliyor olabiliriz fakat özümüz kurt."

Arabayı sağa kırıp sürmeye devam etti. 20 dk yoldaydık.

"İçinde kıpraşan ve dışarı çıkmak için uğraşan bir şeylerin olduğunu hissediyor musun?"

İçimde yok saydığım kıpırtılara odaklandım. Bazen daha çok artıp boğazımın yanmasına neden oluyordu. İçimde olan kargaşayı tekrar geri plana attım.

"Evet."

"İşte dolunayın yaklaşmasından dolayı öyle."

Araba yavaşlatıp açılan büyük demir kapılardan ilerletti. Dikkatimi dışarı verip etrafa baktım. Kocaman köşke benzer yapı ile ağzım hafifçe aralandı.

Köşkün arka tarafında dağ vardı ve sanırım dağ ile köşk bitişikti. Köşkün önüde büyük boş bir arazi vardı. Arazinin etrafını dev ağaç gövdeleri kapatıp sur görevi görüyordu. Belirle kısımlar açıktı ve oralardan da yol gidiyordu. Sanırım ormana açılan kanallar gibi bir şeydi.

Köşkün yanında yeşil dört katlı bir bina vardı ne için kullanılıyor emin değilim.

Araba köşke ilerleyip önünde durdu.

"Centrum'a hoşgeldin güzelim."

Step'in sesi ile ona döndüm ve küçük bir tebessüm gönderdim. Kahve rengi çekik gözleri yoğunlukla beni izliyordu. Aklından ne geçtiğini bilmek isterdim. Bazen ne düşündüğünü hissedebiliyordum ama daha fazlasını hissetmeyi isterim.

"Hoşbuldum."

"Eveet güzel sohbetiniz için teşekkür ederiz."

Lydia ima dolu cümlesi ile kapıyı açtı.

"Yürü sarışın yürü. Step gene bize çatmadan."

Hızla arabadan inip köşke ilerlediler. Başımı iki yana sallayıp "Ahh çoçuklar." Dedim.

Nefesini sesli olarak verip "Bilmezmiyim." Diyerek bana katıldı.

İkimizde aynı anda kapıyı açıp dışarı çıktık. Kapıyı kilitlerken onu bekledim. Merdivenlere ilerlediğinde bende peşine takıldım. Beklemediğim bir şey yapıp elimi tuttu ve beni kendisine yaklaştırdı. Kollarımız birbirine değiyordu ve elim onun avucunda küçücük kalmıştı.

Şaşkınca ona baktım. Step'de başını bana doğru eğip yüzüme yaklaştı.

"Alışman gerek Ella."

"Çalışıyorum.. ama her şey üst üste geliyor."

Cümlemdeki tedirginliği hissetmiş olmalı ki elimi daha sıkı tuttu.