MÜPHEM

SUÇLAMA

Hayat öyle bir şeydir ki;
Doğarken  neden ağladığını yaşarken fark ettirir.

       MURAT'TAN

      Merdivenlerden inip Almira'nın yanına çömeldim.Yüzüne düşen saçları geriye ittim.Alnı kanıyordu.
Nazlı Rojin'in inmesine yardım etti.
Herkes Almira'nın başına toplanmıştı.
Annem Almira'nın alnının kanadığını görünce endişesi iyice artmıştı.

-Aman Allah başı kanıyor.Hastaneye götürelim.,dediğinde Rojin ağlmaya
başlamıştı.

-Hepsi benim yüzümden.,dediğinde Nazlı onu teselli etmek için sarılmıştı.

Almira'yı kucağıma alıp odasına götürdüm.Yatağına yatırdım.

-Oğlum ne yapıyorsun?Hastaneye götürelim.,dedi babam.

-Aile doktorumuzu  arayacağım baba.Siz başında bekleyin.,deyip doktoru aradım.

Herkes Almira'nın odasındaydı.Nazlı Rojin'i  koltuğa oturmuştu.Ahmet ile Nazlı onu odasına götümek istesede Rojin gitmemekte ısrarcıydı.

-Almira kalkmadan burdan ayrılmayacağım.,dedi Rojin.

-Peki nasıl oldu bu kızım?,dedi annem.

-Ben odama gidiyordum.Ama susadığımı hissedince mutfağa inmeye karar verdim.Merdivenlere
gelmiştim ki  bir an ayağım kaydı.
Almira düşmemi engellemek için beni çekti ama o da dengesini kaybedip merdivenlerden yuvarlandı.

Ağlaması iyice şiddetlenmişti.Nazlı onu kendine çekip sarıldı.

Şaşırmıştım.Kemal Karaca'nın kızı yeğenimin hayattını kurtarmıştı.
Ahmet"ben sana söylemiştim" derecesinde bana bakıyordu.

Doktorun gelmesiyle oda derin bir sessizlik olmuştu.Doktor Almira'nın alnını pansuman yaptıktan sonra  Annem Almira'nın sol ayak bileğindeki kızarıklığı gösterdi.
Doktor ayak bileğini oynattığında Almira yüzünü acıyla ekşitmişti.

-Bileğini incitmiş.,dedi doktor.

Ayak bileğine krem sürdükten sonra bandajla sarmıştı doktor.

Doktorun işi bittince bana döndü.

-Baş dönmesi ve mide bulantısı şikayeti olursa hastaneye götürürsünüz.

Nebibe teyze doktoru geçirmek için odadan ayrılmıştı.

Herkes odada Almira  uyanmasını bekliyordu.Gerçekten Almira'ya haksızlık ediyordum.Bugün ailem için kendini tehlikeye atmıştı.
  Almira'nın  kıpırdanmasıyla gözlerini aralamıştı.Sanırım nerde olduğunu anlamaya çalışıyordu.
Bizi gördüğüne şaşırmışa benziyordu.
Yatakta doğrulmaya çalıştığında annem yardım etmişti.Yüzünü buruşturduğuna bakılırsa canı acıyordu.

Rojin Nazlı'nın yardımıyla Almira'nın yanına ilişti.

-Kendini nasıl hissediyorsun?,dedi Rojin.

-İyiyim.Sen iyi misin?,dedi.

-Çok üzgünüm Almira.Beni yüzümd...

Almira Rojin'in sözünü kesti.

-Bu bir kazaydı Rojin.Kendini suçlama lütfen.,dediğinde Rojin'in elini sıkmıştı.Rojin rahatlamışa benziyordu.Bu kadar mütevazi biri miydi?Ona bir şans vermeliyim.Bakışlarımız  kesişmişti.
Burda olmamı beklemiyordu.Dün olanlardan sonra böyle düşünmesi normaldi.Annemin konuşmasıyla
Almira bakışlarını kaçırdı.

-Biz çıkalım biraz dinlen.,dedi.

Hepimiz odadan çıktık.
Odama girdiğimde Ahmet'te ardımdan girmişti.Ne söyleyeceğini tahmin etmek zor değildi.

-O nefret ettiğin kız bugün yeğenini kurtardı.Bu kadar yeter abi bu kız senin karın olmayabilir ama artık benim yengem,deyip odadan ayrıldı.

Ahmet'i anlıyordum.Çocuğu için endişelenmişti.Haksızda sayılmazdı.

Yatağa uzandım.Bu kız hakkında kafamı karıştıran pek çok soru vardı.
Mesela babasına hakaret ettiğim halde bir kez olsun babasını savunmamıştı.Kemal  Karaca kızının en önemli anlarında yanında  yoktu.

Neyse.Yakında bunların cevabı alırım.
Yatağımdan doğruldum.Emre'yi aradım.İkinci aramamda açtı.

-Emre.Senden bir şey isteyeceğim.,dedim.

-İnsan bir selam verir ya.

Sesinden  yorgun olduğu belli oluyordu.

-Kusura bakma Emre ama acil bir konu.,dedim.

-Tamam abi konu neydi?

-Almira hakkında  bir araştırma yapmanı istiyorum.,dediğimde sesssizlikten şaşırdığını anladım.Gözlerimi devirdim.

-Alo!Emre orda mısın?

-Kendi  karını araştırmamı mı istiyorsun?

-Evet.Ne zaman dosya elimde olur?

-Birkaç hafta sürer.,dedi.

-Tamam.,deyip telefonu kapatmıştım.

Ya haksızlık  ediyorum ya da  sandığım gibi babasının kızı.

     ALMIRA'DAN

Gözlerimi açtığımda bembeyaz tavanla karşılaştım.Fatma teyze'nin yardımıyla doğruldum.Ben buraya nasıl geldim ya?Rojin endişeyle yanıma oturdu.

-Kendini nasıl hissediyorsun?

Sanırım kendini suçluyordu.

-İyiyim.Sen iyi misin?,dedim.

-Çok üzgünüm Almira.Benim yüzümd..

Cümlenin sonu nereye gidecek biliyordum.Bu yüzden Rojin'in sözünü kestim.

-Bu bir kazaydı Rojin.Kendini suçlama lütfen.,deyip elini sıktım.O a rahatlamış olacak ki  gülümsedi.
Karşımda Murat'ı beklemiyordum.
Hele ki dün olanlardan sonra.Fatma teyze'nin konuşmasıyla bakışlarımı kaçırdım.

-Biz çıkalım sen dinlen.,dediğinde herkes çıkmıştı.

Yatağıma uzandığımda her yanım ağrıyordu.Ayak bileğim sızladı.Sol ayağıma baktığımda sarılmış olduğunu gördüm.Pikeyi üzerime attıp gözlerimi kapattım.En iyisi uyusam iyi olur.Başım zonkluyordu.
Zorda olsa uyuyabilmiştim.

KEYIFLI OKUMALAR...