Kayıp şehrin suskunlarıydık...
Bir yüreğimizden konuşurduk,
Onuda yerle yeksan ettiler...
Dil zaten lâl idi.
Şimdi ise yüreklerde lâl oldu...
Boğmaca bir alacakaranlığın yaklaştığını zannederdik.
Meğerse onun tam içindeymişiz..
Herkes birbirinden bir haber.
Bekliyoruz,
Yüreğimizde ayazın geçmesini..
Ama sadece bekliyoruz...
Öylesine bekliyoruz..
Yalnızca ismi değişsin,
Ve bu ayazlar bitsin...
Peki bitsin demek ile
Biter mi bu acıtan ayazlar?
ش ق
YOU ARE READING
EZMEL ✔
Poetryacı çekmek, savt, ses sada Ne şiir tadında, Ne söz tadında, Ne söyleşi tadında, Nede yazı tadında. Ortaya karışık... :)
