Ölüm kokan papatyalar,
Savunmasız bedenler,
Masum yürekler.
Tek dertleri oyun oynamak olan,
Masum yürekler.
Acımasız insanların,
Dört bir yanından kuşattığı
Dünyanın
Masumluğuna inanan
Papatyalar....
Gözleri doymak bilmeyen,
Vicdanlarını yitiren
Menhumlarla çevrilmiş,
Kanlı duvarlar....
Çalınmış umûdlar....
Yarım kalmış
Hayaller....
Ve geriye,
Hüzün,
Keder,
Acı,
Gözyaşı
Kalır....
Şavaşın ortasındaki,
Masum yüreklere...
ش ق
YOU ARE READING
EZMEL ✔
Poetryacı çekmek, savt, ses sada Ne şiir tadında, Ne söz tadında, Ne söyleşi tadında, Nede yazı tadında. Ortaya karışık... :)
