Ölüm...
Ölüm bir nefes kadar yakınımızdayken ey nefs,
Sana ne oluyor da
Ölüm hiç gelmeyecekmiş gibi davranıyorsun!!!
Karanlık gecede
Yorgun bir beden gibiyken,
Ansızın ensende biter
Ölüm!!
Herkesin kaçtığı
O dehşetli an...
O korku dolu an...
Boynuna geçirilen urgan...
Katran karası acı dolu
Çığlıklar...
Ses yok...
Duyan yok..
El uzatan hiç yok...
Yaptıklarınla başbaşa
Geçen,
Sonu gelmeyen
Azablar...
Kimisi içinde bir bayram,
Bir düğün,
Bir vuslatdır ölüm...
Sen hangisini istersin
Ey nefs!
Unutma! Herşey senin elinde
Sonsuz mutlulukla taçlanan
Vuslat mı?
Yoksa.....
ش ق
Bu bölümde @Okyanus_Gibi ye yani bana hitaben olsun dedim :)))
Tabii birde okuyan herkese hitaben...
Sevgilerle..
Saygılarla...
Diğer yayınladığımız kitaplara bakmak ister misiniz? Profilime girip KİTAP DÜNYASI isimli kitapta tüm giriş bölümleri ile kolaylıkla inceleyebilirsiniz. :)
YOU ARE READING
EZMEL ✔
Poetryacı çekmek, savt, ses sada Ne şiir tadında, Ne söz tadında, Ne söyleşi tadında, Nede yazı tadında. Ortaya karışık... :)
