My secret model life (voltooid)

HOOFDSTUK7

Ik liep naar Lilly toe en gaf haar een knuffel. "Wat hebben we als eerst vandaag?" Vroeg ik toen ik haar los had gelaten en mijn locker had open gemaakt. "Wiskunde, biologie en aardrijkskunde." Zei ze met een zucht. Ik zuchtte ook en pakte mijn boeken. "Het word weer een lange dag... Maar gelukkig valt Nederlands uit!" Ik keek haar blij aan. "Echt?! Omg! Beter!" Zei ik en pakte mijn mobiel om Dave te sms'en dat hij me om kwart over 2 moest ophalen inplaats van 3 uur. Ik kreeg meteen een sms'je terug:

Dave😎: is goed, ik zie je dan!
Ik glimlachte en stopte mijn mobiel weer in mijn broekzak.

"Zullen we dan maar naar wiskunde gaan? Dan hebben we misschien nog een goed plekje!" Zei ik terwijl Lilly knikte. We liepen naar wiskunde en gingen achteraan bij het raam zitten. We praatte een tijdje en 5 minuten later was iedereen in de klas en begon de les.
We hadden het over formules, een onderwerp waar ik echt niks van snapte en er moest waarschijnlijk een wonder gebeuren om het me te laten snappen...

Ik keek uit het raam en was een beetje aan het dagdromen.
"Skyler, wat is het antwoord op deze vraag?" Vroeg meneer Brown. Ik keek naar het bord en zag de formule: y= 5x+30 naast de formule stond x=9 "het antwoord is uhm.... 75?" Zei ik. Meneer Brown keek me met gespleten ogen aan, waarschijnlijk omdat hij niet had verwacht dat ik het antwoord goed zou hebben. Meneer Brown draaide zich weer om naar het bord en schreef weer een nieuwe formule op. Ik keek Lilly aan en zag dat ze al naar me keek. We begonnen allebei te lachen. We stopte meteen toen meneer Brown ons boos aankeek. Ik keek op mijn horloge en precies op dat momment ging de bel, ik zuchtte opgelucht. Ik stond op en pakte al mijn spullen in. Ik wachtte totdat Lilly ook klaar was en samen liepen we naar de volgende les.

Na een opzich wel leuke les bio en een saaie les aardrijkskunde, hadden we eindelijk pauze. Ik liep samen met Lilly naar ons vaste tafeltje. We aten ons eten en toen we dat op hadden gingen we wat praten tot dat ik opeens iemand hoorde kuchen. Ik keek om en zag Jade staan. "Zozo, kijk nou eens! Het lijkt erop dat ze echt vriendinnen zijn!" zei ze lachend tegen haar vriendinnen, die vervolgens keihard begonnen te lachen. Ik rolde weer met m'n ogen en draaide me om, dat is het beste wat je kan doen met zulke poederpotten, gewoon negeren. Ik hoorde dat ze wegliepen en ik glimlachte, mijn negeersessie had weer gewerkt! Na een tijdje hoorde ik weer voetstappen achter me en werd er iets over me heen gegooit.... Ik gaf een korte gil doordat ik schrok. Ik haalde een hand door mijn haar heen, wat niet goed lukte doordat het in 2 vlechten zat, en zag dat wat ze over me heen had gegooit pompoensoep was... Ik draaide me boos om en zag, natuurlijk, Jade staan. Ze keek me met een onschuldige glimlach aan. "Oeps...." zei ze daarna lachend.

Ik stond op en voelde tranen m'n ogen vullen, ik slikte een paar keer omdat ik ze weg wou slikken maar het lukte niet. Vanuit mijn ooghoek zag ik dat Lilly nu ook opstond. Ze keek naar mij. "Weet je Skyler, je doet me nu echt aan iemand denken...." Ik keek haar een beetje bang aan, bang voor wat ze ging zeggen. "haar." ging ze verder en ze wees naar Jade. Ik keek haar verbaasd aan. "Ja kijk dan! Je haar en de helft van je gezicht is nu net zo oranje als haar hele gezicht!" oke deze meid is echt te gek! Ik begon keihard te lachen. "Jammer genoeg voor haar is het bij jou niet express en doet zij het iedere dag zelf met het idee dat het mooi is! Waarschijnlijk dacht ze dat ze jou ook zou kunnen helpen!" Ik was nu niet de enige die aan het lachen was, de halve kantine lag nu in een deuk om de opmerkingen die Lilly maakte. "Kom we gaan het maar eens snel van je afhalen voordat mensen gaan denken dat je het express zo hebt gedaan!" zei Lilly en ze stak haar hand naar me uit. Ik greep haar hand beet en liep met haar mee, maar net toen ik voorbij Jade liep stopte ik. Jade keek verbaasd de kantine door en had niet door dat ik naast haar was gestopt. Ik kneep mijn vlecht uit boven haar hoofd zodat de pompoensoep nu ook deels over haar hoofd heen droop. "Je hebt een plekje gemist met je foundation..." zei ik en liep toen met Lilly mee. Toen we de kantine uit waren begonnen we allebei weer keihard te lachen. "Kom ik heb nog wel wat shampoo, en een schoon t-shirt in mijn locker liggen." zei Lilly. "echt?" ze knikte en we liepen naar haar locker.