BELA PEŞİMİ BIRAKMAZ

♥7♥

"Evet Deniz'ciğim defterinle bakışmak yerine soruyu yazmayı düşünüyor musun?"

Hocanın imalı sorusuyla gözlerimi devirmemek için kendimi zor tuttum.
Ne de olsa sahte bursumla pek de söz söylemeye hakkım yoktu. Ya çalışıp bu okulda okurdum ya da en kötü atılırdım. Fakat şuan dersler düşüneceğim en son şey bile değildi.

Kapının tıklatılmasıyla tüm gözler oraya döndü. "İyi dersler Şenay Hocam. Sıınıfa yeni bir öğrencimiz geldi, isterseniz bir tanışın." dedi kapıdaki kadın. Çok geçmeden içeri giren kişiyle "Şaka mı bu?!" diye çığırmam bir oldu.

Bu sefer tüm gözler bana dönerken dudağımı ısırdım. Gelen Emir'di.

Öğretmen bana kaşlarını çatarak bakıyordu. "Pardon hocam, biraz şaşırdım da." dedim durumu kurtarmaya çalışarak. Gerçekten mi? Benden böyle mi intikam alacaktı yani? Emir ellerini saçlarından geçirdi ve gözüyle sınıfı taradı. Sonunda gözlerimiz buluştuğunda nefesimi tuttum.

"Emir'ciğim, Deniz'in kusuruna bakma lütfen. Çocuklar arkadaşınıza yer açın." Emir zengindi, bu yüzden ona yalakalık yapıyor olmalıydılar.

Emir tam benim yanımı işaret ederek "Şuraya geçmek istiyorum." dedi. Kaşlarımı çatarak ona bakıyordum. Pislik!

Sınıfta dönen fısıldaşmaları duyabiliyordum. Kızlar, Emir'in nasıl yakışıklı ve zengin olduğunu konuşuyordu. Erkekler ise kıskançlıklarından burun kıvırıyorlardı. Oysa nasıl acımasız bir katil olduğunu bilseler, hala böyle düşünebilecek miydiler bilmiyordum.

Emir yüzündeki her zamanki pis sırıtışı bile yanıma yerleşti. Sinirle fısıldadım. "Senin benim hayatımı mahvetmekten başka işin yokmu ya?"

Emir elini yanağına yerleştirdi ve gözlerini kıstı. "Hmm bir düşüneyim." bir kaç saniye geçmeden "Yok!" diye şakıdı. Yüzümü buruşturdum. Yaptığı her hareket bende kusma isteği uyandırıyordu.

"Ee sıra arkadaşım, okula kayıt olmadığım günler hangi konuları kaçırdım?"

Alay ve nefret dolu gülümsememi takınarak "Zaten son sınıfı aslında okuduğunu varsayarsak, bir şey kaçırmadın." dedim. Emir'in şuan lise sona değil üniversiteye gitmesi gerekiyordu. Ama eğitimin umrunda olduğunu bile sanmıyordum. O eğlencesine, bana inat aynı sınıfı yeniden okuyacaktı.

Sanki komik bir şey demişim gibi gülmeye başladı. "Haklısın. Ama benim merak ettiğim daha önemli bir soru var."

Umursamaz ifademi takınmaya çalışarak "Ne?" diye sordum. Kulağıma doğru eğildi.

"Sana zorla sahip olduğumda bundan zevk aldın mı?"

Gözlerimi kocaman açtım ve ani bir öfkeyle bacağına uzun sivri tırnaklarımı geçirdim. Emir acı ile inlerken "Peki sen bundan zevk aldın mı?" diye tısladım.

Önce bana inanamaz bir ifadeyle baktı. Kızacağını sanmıştım ama dudağının bir yanı haylazca kıvrılmıştı. "Açıkçası, evet."

"İğrençsin." dedim kelimeyi suratına tükürürcesine. Sinir bozucu gülüşü daha da genişlemişti. Düşmanım olmasaydı, bana hiç zararı dokunmasaydı bile ondan nefret edeceğime emindim.

Bir dahaki derse geçmiştik ve öğretmen gelecek gibi durmuyodu. Herkes kendi halindeydi ve her kafadan bir ses çıkıyordu.
Emir derse gelmemişti.