BELA PEŞİMİ BIRAKMAZ

♥1♥

Ellerimi yıkadıktan sonra gözlerimi musluktan çevirerek aynaya baktım. Gözlerim dolmuştu.

Geride bıraktığım şeyler aklıma geldikçe çıldırma noktasına geliyordum.

Onca kişi şuan benim öldüğümü zannediyordu veya kaçtığımı... Hiç bir fikrim yoktu. Kendimi boşluğun içindeymiş gibi hissediyordum. Hele dün gördüğüm gazete haberinden sonra kendimi daha da kötü hissetmiştim.

''Kumsal Arslan Emir Keskin tarafından tecavüz edildiği için, intihar ettiği düşünülüyor. Emir Keskin ise uzun süredir kayıplarda.'' Gazete başlığı beynimden çıkmıyordu ve tüm gece bunu düşünmekten uyuyamamıştım.

Gerideki enkazı bilmiyordum. Bu haberi kimin öğrendiğini ve yaydığını da bilmiyorum. Abimin nasıl olduğunu, neler yaptığını...

Abim bir mafyaydı ve baş düşmanı Emir'di ama Emir'in bana tecavüz etmesinin nedeni mafyalık falan değildi. Çok önceden ailemizin onun ailesine yaptığı kötülüğe dayalıydı bu intikam.

Benden benliğimi almıştı.

Bekaretimi

Masumluğumu

Ona olan öfkem o kadar büyüktü ki...

Gözlerimdeki yaşları sildim ve sırtımı dikleştirdim. Bunları aklıma getirmemeliydim.

Kendime yeni bir hayat kurmuştum ve geçmişimi unutmalıydım.

Başka seçeneğim yoktu.

Kapıyı açarak odaya girdim ve yeni oda arkadaşımı uyandırmak için yatağının yanına gittim.

Okulun yurdunda kalıyordum ve yurt odaları iki kişilikti. Elbette bundan memnun olduğum söylenemezdi. Küçüklüğümden beri zenginlik içinde yaşıyordum ve abim sayesinde şehirde korkulan biriydim. Ne ezilmiştim ne para sorunu yaşamıştım bu yüzden yeni hayatımın beni zorlayacağı apaçık ortadaydı.

Oda arkadaşım olan Bengü'nün omzunu dürtmeye başladım. Uykulu bir şekilde bir şeyler mırıldanmıştı. Oflayarak komidinin üzerindeki suyu alıp Bengü'nün yüzüne döktüm.

''Hassiktir!'' diye fırlayarak yere yuvarlandı. Bense onun bu haline kahkahalarla gülüyordum. Begüm'ün şaşkın bakışları kızgın ifadeye bürünmüştü.

''Şimdi görürsün sen!'' dedi ve sürahiyi alıp bana doğru gelmeye başladı. Gözlerimi kocaman açmış ona bakıyorken kapı çalındı ve Begüm durmak zorunda kaldı. Koşarak kapıyı açtım.

Koridorun temizlikçisi bize gülümsedi ve ''Birazdan ders başlayacak hazırlanın isterseniz ben de birazdan odayı temizleyeceğim.'' dedi.

Ben de gülümsedim ve ''Teşekkürler.'' deyip kapıyı kapattım. Odaya döndüğümde Bengü elindeki sürahiyle bana sırıtarak bakıyordu.

''Hayır, hayır...'' diye mırıldanarak geri geri gitmeye başladım.

Sırtım kapıya çarpınca yatağa doğru koştum ve yatağın üstüne çıktım.

Ellerimi teslim olmuş gibi kaldırdım. ''Tamam, tamam. Akşam devam ederiz. Derse geç kalmayalım şimdi.'' dedim. Bengü biraz tereddüt etse de kafasını salladı ve sürahiyi yerine bıraktı.

---

Sınıfın kapısını çaldım ve hocanın ''Gel!'' diyen sesiyle içeriye girdim. Sanırım derse geç kalmıştım. Bengü de geç kalmış olmalıydı. Begüm'le sınıflarımız farklıydı.